28 เมษายน 2546 18:42 น.
sodasasa
เห็นปลายเขียว เรียวไม้ ชายสะบัด
แลลิ่วลัด ชายเขา เนาวิถี
ดั่งอาภร แห่งผืนป่า ค่าคุณมี
ลมพัดที แพรเขียวพริ้ว ปลิวห่มไพร
ชื่นชมชิด พินิจไพร ในใจกว้าง
เปิดหนทาง ความสงบ พบใจใส
มองแมกไม้ สายวารี นทีไกล
พาหัวใจ เงียบเย็น เช่นป่างาม
จะหาสุข ใดเล่า เท่าถิ่นนี้
หอมระพี กลีบละไม ดอกไม้หวาม
สีอ่อนเข้ม สลับฉะแล้ม แต้มฟ้าคราม
ช่างงดงาม ตามที่เห็น เป็นผืนไพร
หลับตาลง เพื่อเก็บภาพ อันอบอุ่น
แสนละมุน ในห้วงคิด จิตสดใส
รักเหลือเกิน ภาพวิถี นทีไพร
อยากเก็บไว้ ในดวงจิต ให้นิจนาน
แต่รู้ดี ว่าภาพนี้ ต้องจางหาย
ถ้าเพียงตื่น ลืมตา จากฝันหวาน
ภาพสีเขียว แห่งหุบเขา อันเนานาน
ต้องหายพลัน จากห้องฝัน อันงดงาม
คงเหลือเพียง ตอไม้ ที่ตายซาก
คงความยาก แล้งแค้น แสนเหยียดหยาม
จะหาภาพ เขียววะอุ่ม นุ่มนวลงาม
หาได้ตาม เพียงในฝัน อันไม่จริง
25 เมษายน 2546 18:42 น.
sodasasa
กับชีวิตคน
บางครั้งก้สับสนและวุ่นวาย
บางครั้งก็ดีใจจนแทบบ้า
บางครั้งก็เหนื่อยล้าเกินสู้ทน
หันไปรอบๆตัว
มองไปทั่วทุกแห่งหน
ก็ยังเห็นทุกคนนั้นดิ้นรน
และต่อสู้เพื่อให้หลุดพ้นจากความทุกข์ทนของใจ
แล้วตัวฉันละ
ต้องการสิ่งไหน
ต้องการหยุดยืนหรือก้าวเดินไป
หรือต้องการอะไรไว้ครอบครอง
หรือว่าฉันต้องการอิสระภาพ
เพื่อได้โบกบินไปในทั้งผอง
แล้วไคว่คว้าความปราถนาไว้ครอบครอง
และตระกรองกอดความสดใสไว้ทุกคืนวัน
หรือว่าฉันนั้นต้องการ
มีใครสักคนช่วยสร้างฝัน
ช่วยเก็บดวงดาวและดวงจันทร์
มาประดับชีวิตของฉันให้สวยงาม
แต่มันเป็นเพียงแค่ความต้องการของคน
ที่เวียนวนครุ่นคิดและไตรถาม
ที่ปราถนาให้ชีวิตสวยใสเหมือนฟ้าคราม
และให้ชีวิตงดงามตามความต้องการของหัวใจ
24 เมษายน 2546 19:11 น.
sodasasa
ความรู้สึกดีดีตีย้อนกลับ
ความลึกลับของดวงตามาอีกครั้ง
ความเย็นชาเจ็บปวดอันจีรัง
กลับมาพังกำแพงอันแกร่งลง
ความเย็นชาจากเรียวหน้าอันแสนเศร้า
กลับมาเผากำแพงเป็นผุยผง
จากจิตใจแข็งกล้ากลับพล่าลง
จึงจบตรงสยบแนบแทบใจเธอ
วันเวลาไม่น่าคืนย้อนกลับ
มาซึมซับเรื่องแสนเศร้าในเงาเผลอ
ความงดงามเรียบง่ายในกายเธอ
กลับพบเจอชิดไกล้ในกายเรา
จะเบี่ยงบ่ายหน่ายหนีก็มิได้
เพราะหัวใจเรียกร้องในห้องเศร้า
จึงเปิดรับใจเธอสู่ใจเรา
และรับเอารักเจ็บๆมาเก็บใจ
เธอกลับมาครานี้ที่ใจฉัน
แม้ว่ามันสับสนบนความอ่อนไหว
แม้ครั้งนี้จะเจ็บปวดสักเท่าใด
ก็ยอมให้ มันเกิดว้ำ บนคำว่ารักเธอ
24 เมษายน 2546 11:07 น.
sodasasa
เขียวคราว น้ำใส ใจเย็น
เป็นเช่น ลมพัด สะบัดไหว
ปลิวๆ ลมทะเล พาไป
พาใจ เงียบเย็น เช่นชม
ลมลม ทะเล สดชื่น
เริงรื่น นั่งลุก สุขสม
ชุ่มฉ่ำ ค่ำเช้า นานนม
ชื่นชม ความงาม ตามใจ
สีชีง สรีชิ ศรีสุข
ลืมทุกข์ ลืมเศร้า สดใส
ขอจด จำไว้ ข้างใน
ตรึงไว้ ในดวงจิต มิคิดลืม
หากแม้ ได้กลับ มาชม
ขอยืน รับลม ดูดดื่ม
จะย่ำ น้ำใส ในค่ำคืน
จะเริงรื่น กับสายลม ชมเกาะสีชัง
22 เมษายน 2546 09:54 น.
sodasasa
กลีบขาวราวเรียงอยู่เคียงเกาะ
เรียบเลาะสลับแดงแฝงความสวย
ดอกเอยน้อยใหญ่ฉะไลสำรวย
บานด้วยความงามตามสายลม
เจ้าคือลั่นทมน่าชมชิด
เจ้าคือดอกแห่งชีวิตสนิทสนม
เจ้าคือลีลาวดีที่น่าชม
เจ้าคือแพรพรมห่มเกาะสีชัง
กลีบดอกกลีบไหนก็หอมกลุ่น
เรียงรายสายละมุนให้พร้อมพรั่ง
เคียงคู่สู่วิถีอย่างจีรัง
เคียงข้างทะเลงามตามผืนทราย
เก็บดอกหนึ่งนั้นมาแนบจิต
ชมชิดหอมละมุนมิเหือดหาย
ลั่นทมหรือลีลาวดีที่ตรึงใจ
คงไว้ในดวงจิตนิจนิรันดร์
หน้าส่วนตัว
781
