17 กุมภาพันธ์ 2550 22:34 น.
so and so
ความรัก คือการหลอกลวง
เคยมีคนบอกฉันเช่นนั้น
ฉันไม่เคยเชื่อเลย
เพราะคิดเสมอว่า ความรัก
คือสิ่งวิเศษ ที่ความรู้สึกจากภายในสร้างขึ้น
อย่างฉับพลัน
บางครั้งเราไม่อาจรู้ตัว
และไม่อาจยับยั้ง ความรู้สึกนั้นได้
เมื่อความเนินนาน ปรากฎการณ์แห่งเวลา
ย่างกายเข้ามา
มันทำให้ฉันเริ่มเข้าใจ
ความหมายของคำว่า
ความรักคือการหลอกลวง
ลวงหัวใจ จนกวง
จนเกิดช่องว่าง ต่าง ต่าง นา นา
ช่องว่างนี้ เป็นจุดเล็กๆ ก็จริง
แต่เป็นที่ชื่นชอบของเหล่าคำถามมากมาย
ที่เตรียมความพร้อม จะแทรกแซง
อยู่ตลอดเวลา
ฉันลวงเธอหรือเธอลวงฉัน !!
คำถามนี้ คงเป็นคำถามแรกที่แทรกตัวเข้ามา
สมองที่ไร้เหตุผล ฉันไม่สนใจ
สนใจเพียงแต่ หัวใจฉันที่ไม่เคยหยุดพัก
ไม่เหนื่อยหรืองัย ? คงเป็นคำถามที่สอง
ที่รีบแซง หน้าคำถามแรกขึ้นมาเชียว
จะเหนื่อยได้อย่างไร
เมื่อฉันมีสุขที่สุด
เมื่อเห็นรอยยิ้มเธอ
*แค่นี้เอง ความรัก ฉันบอกตัวเอง
7 กุมภาพันธ์ 2550 21:32 น.
so and so
ฉันเฝ้ารอรัก ในขณะที่เธอจะไกล
ฉันเฝ้ารอเธอ ในขณะที่เธอถอยออกไป
ฉันเฝ้ามองเธอ ในขณะที่เธอไกลเกินจะหวนมา
ฉันเฝ้ามองเธอ ในขณะที่เธอละสายตา
น้ำตาหมดค่าลง ในขณะที่เธอเห็นหนทางจะไกล
ฉันสับสนวุ่ยวาย ส่วนเธอคงยิ้มละไม
คำพูดทิมแทง เธอใช้ เป็นอาวุธ ฆ่าฉัน
ฉันจะไม่หนีไป จะเผชิญ และตายในมือเธอ
ฉันจะตายในมือเธอ
ไปเถอะ ไปให้ไกลเกินจะหวนมา
ไปพร้อมกับหัวใจ ที่เคยให้เพียงฉัน
ทุกสิ่งกลับกลาย เจื่องจาง
เธอยังคงยิ้มละไม เธอคงยิ้มไม่เลือนหาย
ฉันคงตาย คงตายไป
ฉันเศร้ามานาน ในความมืดมน
ฉันกักขังความเศร้า อยู่ในตัวตน
หนทางนี้ คงเป็นหนทางนี้
เธอยังคงยิ้มละไม เธอหันมา
ฉันยิ้มให้เธอ เพียงเธอ
*โศกนาฎกรรม แห่งรักนิรันดร์*
แด่คนที่สละชีพ เพื่อความรัก
ขอยกย่อง เยื้องวีรบุรุษ
รัก ตราตรึง ในหัวใจเสมอ
ไม่เลื่อนหาย ไปง่ายดาย
ความตาย ใช่ทางออก
แต่ใย โศกนาฎกรรม
ถึงเกิดขึ้น กับคนมีรัก
หน้าส่วนตัว
945
