2 สิงหาคม 2545 11:12 น.
snatch
เหงาเเสนเหงา.......หม่นหมองถึงร้องไห้
ลมหายใจเเห่งความหลังยังอ่อนหวาน
ในคืนของความทุกข์ทรมาน
วันคืนจะนานเป็นเช่นนี้อีกกี่วัน
........................................................
คําตอบของดวงใจ
มาไม่ถึง.....หรือไร
ร่องรอย ความฟุ้งซ่าน
ดื่มดํา
วันเเล้ววันเล่า
เเล้วก็ผ่านไป ผ่านไป
........................................
1 สิงหาคม 2545 22:20 น.
snatch
การเอาชีวิตอยู่รอดเป็นเรื่องง่าย เเต่การมีชีวิตอยู่นี่สิเป็นเรื่องยาก
วันหนึ่งหากคุณรู้ว่าอาจจะไม่รอดชีวิตอยู่เเล้ว เเต่เหตุการณ์กับพลิกผันผ่านพ้น
ช่วงนั้นมาได้.....คุณจะบอกตัวเองว่า ฉันไม่น่าพลาดเลยนะ หรือ
ด้วยเสี้ยวเวลาเเห่งความเป็นความตายคุณกลับพบความจริงว่า
ทุกอย่างช่างไร้เเก่นสาร
( สิ่งที่มีค่าที่สุดอาจอยู่ใกล้จนคุณลืมมันไป )
__________________________________
สิ่งที่เห็น ที่ผ่านเลยมาเเละผ่านไป
เหตุการณ์ที่พบเจอ สะกิดให้ใจหวั่นไหวไปกับเรื่องที่เจอตอนนั้น..
........มันไม่ได้สําคัญอะไรเลยกับชีวิตของเราเมื่อย้อนไปคึดถึงมัน
ชัยชนะอุปสรรคต่างๆไม่มีอะไรที่ยากเกินไป เพียงเเต่
ต้องชนะใจตัวเองให้ได้ก่อน
................................................................
4 กรกฎาคม 2545 00:16 น.
snatch
สิ่งที่จําเป็นต่อการอยู่รอดของเรา....คืออะไร
........แล้วเราคืออะไร........
เราเป็นผู้บริโภคเหมือน.... ( คุณรู้ )
ใช่เราเป็นผู้บริโภค..............
เราเป็นผลิตผลของการยึดติด.....
....................................
อยากเป็นคนดีสมบูรณ์เเบบ จงเลิกคิดเป็นคนดีพร้อม....
ปล่อยให้มันเป็นไปเอง......อะไรจะเกิดก็ปล่อยให้มันเกิดไป
......นั้นคือผมซึ่งมันอาจจะผิดก็ได้.....
__________________________
เราทุกคนต่างมองอะไรเห็นเเตกต่างกันไป.
2 กรกฎาคม 2545 22:45 น.
snatch
สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น ตั้งเเต่เราลืมตาตื่น
จนถึงเวลาเข้านอน ล้วนอยู่เหนือการควบคุม
......ความเจ็บปวดของคุณ จะช่วยกระเทาะเปลือกที่ห่อหุ้ม
ความเข้าใจอันเเท้จริงให้เเตกออก.
________________________________
เพราะว่าเรามักจะยอมรับ เเต่เพียงความพอใจ
ในชีวิตของเราเท่านั้น...................
ความหวาดกลัวต่างๆนานา
จึงค่อยถูกสร้างขึ้น....โดยการหลีกหนีจากความเจ็บปวดทั้งปวง
________________________________
20 มิถุนายน 2545 23:48 น.
snatch
ผมคิดว่าภารกิจของคนรุ่นผมก็คือการทําลายความซําซากซะให้หมด
ผมพยามเปิดตัวเองเข้าสู่โลกด้วยวิธีทางที่ไม่ซําซาก น่าเบื่อหน่าย
หรือพูดอีกที ผมอาจกําลังสร้างความซําซากเเบบใหม่ๆก็ได้
..................................................................
สีดําเป็นสีที่อยู่ห่างไกลจากการเปลือยมากที่สุด
ผมตั้งข้อสังเกต ผมว่าเราสวมสีดําเพื่อปกปิดตัวเพราะเรามัน....
ไอ้เด็กอ้อนเเอ้น อ่อนเเอ เหยาะเเหยะนี่น่า.
.........................................................
ผมว่าการที่คุณสามารถจับใครไปเปรียบเทียบกับใครคนนั้น
มันเป็นระบบอันหนึ่งของสังคมที่เปลี่ยนไป...........ที่จะจับให้ทุกๆคน
ต้องอยู่ภายใต้ระบบการตัดสินเเบบนี้ ถ้าคุณเกลียดใคร......
คุณก็เอามันมาเปรียบเทียบกับใครที่ใครคิดว่ามันห่วยหรือมันตํา
___________________________________________
หน้าส่วนตัว
678
