30 พฤศจิกายน 2544 11:02 น.
sky
สายลม แสงแดด ท้องฟ้า
กาลเวลากับความเหงา
ทุกอย่างที่ยังอยู่ข้างๆ รอบกายเรา
มิตรภาพเก่า ๆ ทียังไม่ลบเลือน
30 พฤศจิกายน 2544 10:48 น.
sky
อยากอยู่ไปวัน ๆ แบบนี้
ไม่อยากรับรู้ ว่ารัก ให้ความรู้สึกที่ดี-ดีมากแค่ไหน
เพราะไม่อยากเป็นเหมือนกับใครๆ
ที่รักแล้วมีแต่ปวดใจ..ไม่เคยได้ อะไรกลับคืนมา
หากรักแล้ว..มีแต่การหลอกลวงไปวันๆ
บอกรักกันวันละพันๆหน
แต่ไม่อาจยั่งได้ถึงใจคน
รักนั้นคงมีแต่ความทุกข์ทน...คงไม่อย่างเป็นอีกคนที่ยอมทนเพื่อใคร-ใคร
30 พฤศจิกายน 2544 10:04 น.
sky
เธอใช่ไหม...ที่เป็นฝ่ายมาบอกรัก
เธอใช่ไหม..ที่มาทำให้ฉันหลง
เธอใช่ไหม...ที่เป็นฝ่าย...ไม่มั่งคง
และเธอเองที่เป็นคน..ใจโลเล...
ไม่อยากเป็นคนแรก...ที่เธอรัก
ไม่อยากเป็นแค่ที่พักพิงแค่ทางใจ
ไม่อยากเห็นเธอเอาใครต่อใคร
มาแทนที่หัวใจ...ที่เคยมีแค่เรา
30 พฤศจิกายน 2544 09:50 น.
sky
ฉันพอจะมีสิทธิ์..คิดถึงบ้างได้ไหม
สิทธิขอคนที่ห่วงใยเธอเสมอ
แม้รู้อยู่ไม่ใช่ฉันในใจเธอ
ขอคิดถึงแค่นั้น...(คง)...ไม่รบกวน
30 พฤศจิกายน 2544 09:36 น.
sky
เธอบอกกันกี่ครั้ง....ว่าไม่เคยเปลี่ยนไป
แต่การกระทำกับใจ..ตรงข้ามกันเหลือเกิน
ในเมื่อบอกว่า...แสน รัก แต่เธอกลับทำหมางเมิน
ถ้าบอกกันว่ายังเหมือนเดิม...แล้วที่เธอทำคืออะไร
ได้โปรดเถอะนะ...อย่าทำร้ายกันโดยวิธีนี้
แม้ไม่เหลือรักให้กัน...ก็ควรปล่อยให้จากไป
อย่ายื้อเอาไว้...ด้วยคำว่า...ยังมีใจ..ยังผูกพันธ์
ถ้ามันไม่อาจเป็นจริงได้...โปรดทิ้งฉันไว้...ไม่ต้องหันกลับมา
ฉันเองก็แค่คนธรรมดา...
ที่อาจไม่มีค่าสำหรับเธอเลยใช่ไหม
แต่มีสิ่งหนึ่ง...ที่คิดว่ามีไม่น้อยกว่า ใคร-ใคร
คือมีใจที่มั่นคงต่อเธอ...ไม่เปลี่ยนแปลง