29 มิถุนายน 2547 14:21 น.
sivadee
ณ พื้นที่ชนบทแห่งหนึ่งที่มีภูเขา นา สวน โอบล้อมอยู่รายรอบ เป็นชัยภูมิที่ดีสำหรับการซ่องสุมกำลังเพื่อทำอะไรสักอย่าง ขณะนั้นทางการกำลังกวาดล้างคนพวกนั้นอย่างบ้าคลั่ง ไม่สนใจมนุษยธรรมเหวๆที่ไหน หน้าที่มันอวดอ้างสิทธิในการฆ่า หรือตบกะโหลกชาวบ้านตาดำๆได้เสมอ ไม่เว้นหากมันคือผู้ต้องสงสัย ทหารสมัยนั้นกับสมัยนี้ต่างกันตรงไหน ความรุนแรงถูกสั่งสมมาจากต้นตอใดในกระแสโลหิตท่าน
ขอเล่าเรื่องนั้นเมื่อนานมาแล้ว
ยายรายตื่นแต่เช้า ทำนู่นทำนี่ไปตามประสาชาวบ้านที่ตื่นเช้าเสมอ อากาศสดชื่นยามเช้า ทำให้ชีวิตแกสดใสแม้นแก่เฒ่าแต่ก็แลดูอะไรๆรอบกายน่าดูชมไปหมด ต้นไม้เขียวๆ กอตะไคร้ ดงขมิ้นชะอุ่ม รอบตัวบ้านต้นเงาะหลังบ้านกำลังออกดอก ทุกเรียนก็กำลังออกดอกแข่งกับต้นเงาะ ใครจะให้ผลก่อนนะ แกคิดไปพลางก็ทำงานบ้านไป
หารู้ไม่กำลังจะมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น
เลยหลังบ้านแกออกไปหน่อยเป็นพงหญ้าหนาทึบ มีคนพบศพชายผู้หนึ่งนอนตายในพงหญ้านั้น คาดว่าตายเมื่อคืนนี้นี่เอง
ทหารคนหนึ่งเดินมาที่บ้านยายถามยายดังๆว่า เมื่อคืนได้ยินเสียงปืนหรือเปล่า
แกบอก ไม่ได้ยินอะไรเล๊ย พ่อคุณ ยายหลับสนิท ไม่เห็นมีเสียงอะไร
ทันใดนั้นมือหยาบช้ากร้านอำมหิตก็ตบเข้าอย่างแรงที่ใบหน้าแก จนเลือดกลบปาก อ้อ ฟันแกหักกระเด็นตามไปด้วย
ยายรายทรุดลงไปนั่งกับแคร่ อย่างงงันกับสิ่งที่เกิดขึ้น คิดในใจ
ฉันทำผิดอะไร ร้องโอยๆน่าสงสาร
แล้วมันก็เดินจากไป
ทหารช่วงนั้นไม่อาจไว้ใจใคร ชาวบ้านเป็นผู้ต้องสงสัยและถูกคิดไปว่า
อยู่ฝ่ายเดียว เข้าข้าง ปกปิดข้อมูล
ฝ่ายตรงกันข้ามได้ทั้งสิ้น
เมื่อมีการพลิกศพในสายวันนั้นจึงได้รู้ว่าชายผู้นั้นตายเพราะโดนแทงตามร่างกาย หาได้ถูกยิงไม่
ไม่มีการขอโทษในสิ่งที่มันทำไป ยายไม่ได้สูญเสียแค่ฟันไม่กี่ซี่หรอกนะไอ้ลูกหลานเอ้ย
โถ ก็ยายไม่ได้ยินนี่นาไอ้เสียงปืนนรกนั่น
24 มิถุนายน 2547 15:06 น.
sivadee
เมื่อสาวงามนามอิรักพบรักกับซัดดัมหนุ่ม
ตำนานรักสะท้านนรก สวรรค์จึงเกิดขึ้น
สาวน้อยแสนสวยถูกทำให้ฉีกขาดยับเยินเพียงใดไม่อาจบรรยายความ
เธอได้ยินยอมให้ซัดดัมโทรมอยู่นานนักเชียว
แต่เมื่อหนุ่มกำยำนามอเมริกาจะมาแย่งชิงนาง
ซัดดำสู้สุดตรีน แต่..
เมื่อซัดดัมสู้แรงหนุ่มผู้มาใหม่ไม่ไหว
จึงโดนหนุ่มแปลกหน้าผู้จะมาแย่งชิงสุดที่รักไปหน้าด้านๆซัดเปรี้ยงเข้าให้
หมัดเดียวยังไม่จอด 13 หมัดจึงจอดสนิท
สาวน้อยจึงไม่มีสิทธิเรียกร้อง เธอช่างอ่อนแอยิ่งนัก
จำต้องยอมตกอยู่ในครอบครองของไอ้หนุ่มนามมะกันแรงควายไบซันโดยง่าย
เธอจึงได้รู้ว่าความซาดิสส์ที่เจอะเจอจากซัดดัมหนุ่ม
ยังน้อยกว่าที่เธอได้รับทุกคืนวันจากสามีใหม่มากนัก
เธอจึงยับเยินยิ่งกว่าที่เคยยับมาก่อน
ไม่หลงเหลือซากความสาวสวยเมื่อแรกแย้มเมื่อสมัยแรกดินพระจันทร์เสี้ยว
กลับกลายเป็นสาวกร้านเกรียมโลกีย์ ยู่ยี่เยิน น่าสงสารเป็นยิ่งนัก
แต่ในดวงใจน้อยๆที่ไม่มีหนุ่มใดเข้าถึงของเธอยังคงไม่หยุดเฝ้าครวญหา..
เธอใฝ่หา ชายหนุ่มสุดแสนโรแมนติก สุภาพนุ่มนวล มากอารมณ์ขัน
ดุจกวีหนุ่ม จิตใจอ่อนโยน มาปลอบประโลมจิตใจทุกเช้าค่ำ
เธอจะเจอไหมนะสาวสวยอิรักผู้กร้านโลก
แต่ฉันมีเพียงความนี้มอบให้เธอ ปลอบประโลมเธอ เล่าเรื่องราวของเธออย่างเห็นใจ
เธอได้ยินไหมแม่สาวเอย..
22 มิถุนายน 2547 15:05 น.
sivadee
แค่เพียงได้ยินใครเอ่ยชื่อ จิตร ภูมิศักดิ์ ข้าพเจ้าจะคิดถึงบทเพลงและร้องต่อในใจทันทีว่า ชื่อจิตร ภูมิศักดิ์
เป็นนักคิดนักเขียน ดังเทียนผู้ถ่องแท้แก่คนเขาตายในชายป่าเลือดแดงทาดินเข็ญ ยากเย็นค่นแค้นอับจน
นึกถึงเพลงนี้ทันทีทำไมนะ ขออธิบายความรู้สึกประทับใจต่อไปเรื่อยๆ คลอเคล้าเสียงเพลงนี้ไปด้วยกัน
เนื้อเพลงที่วงคาราวานได้แต่งไว้และร่ำร้องด้วยความรู้สึกอาลัยในการตายของจิตร ภูมิศักดิ์ด้วยวัยเพียง 36 ปีนั้น สะท้อนภาพที่ชัดเจนแก่เราต่อบุคคลผู้นี้ที่เกิดมาในยุคยุคหนึ่ง สร้างงานผ่านการต่อสู้ สร้างผลงานผ่านตัวหนังสือและที่สำคัญคือสร้างความคิด ความรู้สึกสำนึกมากมายเกินกว่าคนที่มีอายุเพียง 36 คนหนึ่งในยุคนี้จะสร้างให้เกิดขึ้นได้ในใจและในความคิดของเรา
คุกขังเขาได้แต่หัวใจอย่าปรารถนา เกิดมาเข่นฆ่าอธรรม
แล้วอำนาจเถื่อนมาบิดเบือนบังหน กี่คนย่อยยับอัปรา
บทเพลงนี้ยังแจ่มชัดทำให้รำลึกถึงเขาผู้นั้น เราอาจไม่รู้จักจิตร ภูมิศักดิ์มากมายนัก เท่าที่จะทำความรู้จักกันได้ตามหนังสือชีวประวัติต่างๆและถึงแม้จะเกิดมาคนละยุคคนละสมัย แต่บางสิ่งที่เราสัมผัสและรับรู้ได้คือความคิดความรู้สึกที่อยู่ในบทกวีการเมืองอันทรงพลังนั้นต่างหาก มันกดทับถาโถมจิตใจเหลือเกิน ว่าทำไมเขาจึงกลายเป็นผู้ถูกกระทำย่ำยีใจ กายเช่นนั้น และในยุคทมิฬนั้นเป็นเช่นไร
ความประทับใจในกาพย์ยานี 11 บทนั้นของจิตร ยังประทับตราตรึงอยู่แม้นในยุคที่ดูเหมือนจะเสรีเช่นนี้ มีหนังสือเล่มไหน หนังเรื่องใด ห้ามพิมพ์ ห้ามแปล ห้ามฉาย และเพลงไหนห้ามฟังอยู่บ้าง แล้วใยเล่า เราอ่อนแอหรือไร หรือถ้อยคำเราไม่มีอำนาจพอ
จิตร ภูมิศักดิ์ มีผลงานที่ท้าทายยุคสมัย ยืนหยัดอย่างแน่วแน่ในอุดมการณ์และกล้าหาญต่อสู้จนสิ้นใจ อย่างน้อยความตาย(ก็แค่ทำให้ตาย)จากปืนที่น่ากลัวแต่โง่งมมันก็ทำได้เพียงแค่นั้น หากงานภาษาสะเทือนอารมณ์และยุคสมัยของจิตร รวมไปถึงหนังสือที่เขาเขียนและงานแปลทุกเล่ม ยังคงอยู่เป็นสิ่งส่องประกายอัจฉริยะภาพด้านภาษาและวิชาการของคนที่ตายแต่ชื่ออยู่ผู้นี้ ให้ผู้คนได้อ่านและเรียนรู้เรื่องราวทางสังคมต่อไป
แรงบันดาลใจในความประทับใจจะทำหน้าที่ของมันอย่างไม่มีวันดับสูญ ยังมีผู้รำลึกถึงจิตรที่สืบทอดความเป็นจิตรอยู่บ้างทุกวันนี้ และยังคงอยู่ เขาแกร่งพอที่จะร่ำร้อง สั่นคลอนผู้ที่อยู่สูงส่งแทนผู้คนที่ยากไร้ ไร้แม้ปัญญาต่อกรอำนาจใด และเหนือขึ้นไปเรายังยืนหยัดสร้างผลงานเพื่อสร้างยุคสมัยของเราสืบไป
คำว่านักคิด นักเขียน นักวิชาการ นักประวัติศาสตร์ คอมมิวนิสต์ หรืออื่นใดที่เราได้รู้จักเขาผู้นี้ผ่านหนังสือที่กล่าวถึงจิตร ภูมิศักดิ์นั้น ข้าพเจ้ากลับรู้สึกและซึมซับความเป็นจิตรในความแน่วแน่กล้าหาญ เปี่ยมพลังด้วยวัยหนุ่มสาว ความน่ายกย่องและทรงคุณค่าของเขาผู้นี้ผ่านความหมายที่เขาแสดงออกมาอย่างชัดเจนในถ้อยภาษาและบทกวีที่ไฟไม่อาจทำลายและปืนไม่อาจเข่นฆ่า
ท้ายนี้บทเพลงและตำนานที่ขับขานเล่าเรื่องราวของจิตร ภูมิศักดิ์ ก็จะยังย้ำเตือนให้เราคนรุ่นหลังตั้งคำถามกับตัวเอง ว่ามีอำนาจพอที่จะต่อรองและเรียกร้องสิทธิของของตนต่อชาติอันเป็นที่รักยิ่งได้หรือไม่ หรือเพียงเดินตามกระแสที่เขาขีดลากจูงไปให้พวกคนรุ่นใหม่อย่างพวกเรา
ถ้าจะ เผาให้สิ้น ฆ่าให้หมด ไม่มีวันแรงบันดาลใจยังมีส่งต่อถึงกัน จากจิตรมาสู่เรา
ประกาศอย่างอาจอง กูใช่ข้าแต่เป็นไท นี่คือหนึ่งในความที่ยังประทับอยู่ในใจเรา
***บทเพลงของวงคาราวานเพลงนี้ แม้นจะมีผู้บอกว่าลอกเลียนทำนองมาจากเพลงต่างชาติ แต่เนื้อร้องไม่ได้ลอกเลียนใครมาแน่นอน เราเชื่อเช่นนั้น
หน้าส่วนตัว
1078
