25 พฤศจิกายน 2547 12:19 น.
siriut
เพื่อนกันแค่โกรธนั้น ไม่ตาย
เรื่องใหญ่แค่ใหนได้ ไม่โกรธ
อันรักที่มีอยู่สะสม ใวนาน
โกรธกันก็ก๊อยได้ ไม่ยาก บอกมา
เรื่องเล็กเก็บมาคิด ในใจ
เหมือนว่าเราไร้ค่า มากนัก
ศักศรีที่รักยิ่งห้าม ดูถูก
สิ่งเล็กที่เธอข้าม ใหญ่มาก บางคน
รักกันขาดความใว้ หัวใจ
อยู่ได้ไม่นานนัก ก็ดับ
หากรักที่มีใว้ ใจแล
ยากยิ่งจะดับได้ ด้วยรัก มั่นคง
25 พฤศจิกายน 2547 12:01 น.
siriut
คนรักกันมานาน ก่อนนั้น
ไม่เท่าคนรักกัน ใกล้ชิด
ยิ่งใกล้ยิ่งปวดร้าว ทรวงอก
ให้รักกันเท่าไรหยั่งแพ้ คนใกล้
25 พฤศจิกายน 2547 11:56 น.
siriut
ฝากบอกเพื่อนคนหนึ่ง ผ่านกลอน
ว่ารักนี้เว้าวอน บอกนัก
คบนานไม่อาจคิด เป็นอื่น
เพื่อนกันรักให้ได้ แค่นี้ จริงจริง
25 พฤศจิกายน 2547 11:53 น.
siriut
พร้างามย่อมต้องสร้าง นานแล
กว่าได้แต่ละด้าม เหนื่อยแท้
ความรักอีกนั้นใซร้ นานกว่า
อยากให้ความรักแย้ม ดั่งพร้า ต้องรอ
จุดไฟในเตาให้ ไฟแรง
แรงจัดกระทะวาง ถั่วคั่ว
ใส่งาตามลงไป ในนั้น
ถั่วสุกงาก็ใหม้ หมดแล้ว อดกิน