17 มีนาคม 2549 00:18 น.
Sirin
เมื่อตะวันยอแสงระยับลับยอดไม้
ลมแผ่วไล้ปลายฟ้ามาอ่อนอ่อน
ใบไม้ร่วงลอยมาใจอาวรณ์
หมุนปลิวว่อนเคว้งคว้างกลางสายลม
เจ้าผีเสื้อขยับปีกอีกช้าช้า
งามสง่าสงบพลางกลางแดดร่ม
หมู่แมลงบินมากับสายลม
เกาะเกลียวกลมกลุ่มกว้างกลางลานดิน
นกน้อยน้อยเกาะกิ่งนิ่งบนไม้
เพลงในใจบรรเลงไปไม่จบสิ้น
โผผวาลาโศกโบกโบยบิน
ไม่คืนถิ่นลืมสิ้นความทรงจำ
แดดยอแสงสาดลอดตามยอดไม้
ตะวันใกล้อัสดงลงคล้อยต่ำ
เสียงลมพัดแผ่วแผ่วมาพาเงียบงำ
เหมือนเสียงร่ำสั่งลาน่าวังเวง
14 มีนาคม 2549 07:48 น.
Sirin
แสนคิดถึงที่นี่ที่เคยนั่ง
กับความหลังลางเลือนเหมือนวันเก่า
ลมโชยอ่อนระบัดพัดเบาเบา
ที่บอกกล่าวความรู้สึกลึกในใจ