15 พฤศจิกายน 2549 01:07 น.
Sirin
เงาลางเลือน เชื่องช้า เริ่มปรากฏ
เมื่อแสงหมด ฟ้าเทา ดูเหงาหงอย
ฟ้าจรดดิน กลิ่นฝน ที่หล่นปรอย
ละอองฝอย หนาวเหน็บ ให้เจ็บทรวง
กับความเหงา ที่หยั่ง ฝังรากลึก
ประกาศศึก กับฝัน อันแสนหวง
ฟ้าจรดฟ้า กว้างกว่า ใดทั้งปวง
เงามืดลวง ฟ้าลับ ห้วงหนใด
ครั้นยามดึก ยิ่งเหงา ยิ่งหนาวจิต
มืดสนิท เพียงเรา หรือไฉน
ฟ้าลับดิน สิ้นฟ้า หรืออย่างไร
ลาลับไป แสนไกล ทุกนาที
26 ตุลาคม 2549 02:15 น.
Sirin
ค่ำคืนนี้นั่งนับดาวเพราะเหงานัก
สุดจะหักดวงจิตเมื่อคิดถึง
ต้องนั่งเศร้านับดาวเฝ้ารำพึง
คิดคำนึงถึงวันเก่าเก่าแล้วเหงาใจ
ดวงที่หนึ่งถึงพันขยันนับ
แล้วก็กลับนับใหม่ไม่หวั่นไหว
หากดาวนั้นเป็นเธอในฤทัย
ให้นั่งนับนานเท่าไรไม่เบื่อเลย>
มองดวงดาวสุกสกาวทั่วแผ่นฟ้า
กลางนภาอร่ามตาข้าเฉลย
แสงแห่งดาวพร่างพราวเหมือนอย่างเคย
ดั่งดาวเอ่ยทายทักบอกรักมา
ค่ำคืนนั้นมองจันทร์ที่ฉันรัก
เธอหนุนตักรำพึงคนึงหา
หากไกลกันจำไว้นะกัลยา
มองดาราคือดวงตาส่งแทนใจ
29 มิถุนายน 2549 23:44 น.
Sirin
ความคิดถึง ส่งไป ให้เสมอ ฝากลมเพ้อ ครวญคร่ำ รำพันถึง
จากคนนี้ มีใจ ใฝ่คำนึง ส่งคำซึ้ง คำหวาน หว่านวาจา
ในยามค่ำ คืนนี้ มีแต่ฝัน ใต้เงาจันทร์ ดวงหนึ่ง คนึงหา
แสงนวลส่อง พราวพร่าง กลางนภา ในอุรา ข้านี้ มีแต่เธอ
เสียงหริ่งร้อง ร่ำไร ในไพรพฤกษ์ พอยามดึก หัวใจ ใยพร่ำเพ้อ
อยู่คนเดียว เปลี่ยวใจ ใฝ่ละเมอ อยากจะเจอ อยากบอก ชอกช้ำทรวง
สายน้ำใส ไหลเย็น กระเซ็นฝอย ละอองปรอย โปรยปราย คล้ายแดนสรวง
ยามลมโบก โบยมา ดั่งลาลวง ให้หวงห่วง โหยหา ใจข้าคอย
จากแนวป่า ดั้นมา ธาราสินธุ์ จากไอดิน กลิ่นโชย ระโหยห้อย
จากฟากฟ้า ลงมา เป็นฝนปรอย จากใจลอย ลาลับ กับลมลวง
แสนคิดถึง หมื่นพัน ล้านคิดถึง ยังคำนึง ยังฝัน วันห่วงหวง
ยังคิดถึง วันนั้น เราเดินควง แม้ลุล่วง ร้างรา มาแรมปี
24 มิถุนายน 2549 00:55 น.
Sirin
เมื่อได้ยินสำเนียงเสียงเจื้อยแจ้ว
จะหวานแหว๋วก้องหูอยู่จริงหรือ
พี่ฝันถึงเสียงพร่ำเพียงคำลือ
น้องก็คือคนเดิมที่อยู่ดิน
พี่และน้องพบกันในวันก่อน
ผ่านคำกลอนฝากไว้หัวใจถวิล
ฝากสายลมพัดแผ่วให้ได้ยิน
ว่าไม่สิ้นคำนึงถึงคนไกล
หากได้พบได้อยู่เป็นคู่แล้ว
พี่จะพาดวงแก้วไปแห่งไหน
ถึงแม้นว่าพี่นำพาสู่แห่งใด
ขอให้ใจคงมั่นดังวาจา
เดินบนทางกว้างไกลในขอบฟ้า
สุดสายตารักมั่นเฝ้าห่วงหา
ความเข้าใจห่วงใยกำนัลมา
ปรารถนาพี่คงมั่นสมานไมตรี
ถ้าเป็นจริงดั่งว่าตัวข้าฯนี้
เอาชีวีฝากไว้ไม่หน่ายหนี
ทั้งยามหลับยามตื่นสมฤดี
เราน้องพี่เคียงกันไม่ห่างกาย
ขอให้พี่ดูแลน้องเท่าชีวิต
ตราบลิขิตจวบฟ้าดินสลาย
ให้เราสองครองมั่นจนบั้นปลาย
โลกมลายไม่คลายรักภักดีครอง
หากพี่อยู่เคียงข้างช่วยสร้างฝัน
อยู่ร่วมกันเป็นสุขคู่เคียงสอง
จงฟูมฟักรักมิให้น้ำตานอง
ดวงใจน้องคงจะสุขชั่วนิรันดร์
ในวันนี้พี่สมัครรักเพียงน้อง
มานั่งจ้องดวงหน้า..นัยน์ตาฝัน
พี่ว่าน้องงามพร้อมกว่าแจ่มจันทร์
สุกสกาวพราวพรรณแจ่มดวงใจ
ถามถึงทุกข์นั่นคือหนทางทุกข์
ถามถึงสุขสุขบ้างสว่างไสว
ถามว่าทุกข์ทุกข์ร้อนเรื่องอันใด
ถามหัวใจไม่อาจตอบแต่ขอบคุณ
พี่มาฝากดวงใจอันไกลห่าง
มาแนบวางเคียงไว้ให้เกื้อหนุน
ส่งกำลังใจมาให้ช่วยค้ำจุน
แสนอบอุ่นสมรักประจักษ์ใจ
22 มิถุนายน 2549 23:13 น.
Sirin
ในวันนั้นมีเราคลอเคียงคู่
สองเราอยู่เคียงคลอพนอฝัน
บนผืนทรายนุ่มนุ่มก้าวพร้อมกัน
เราสองนั้นเกี่ยวก้อยชมหาดทราย
เดินไปไกลแค่ไหนเราไม่รู้
เราทั้งคู่เดินไปไร้ที่หมาย
ใจสองใจยึดเหนี่ยวเกี่ยวแทนกาย
มิรู้คลายรักมิวายมิหน่ายเอย
หน้าส่วนตัว
1105
