เงาลางเลือน เชื่องช้า เริ่มปรากฏ เมื่อแสงหมด ฟ้าเทา ดูเหงาหงอย ฟ้าจรดดิน กลิ่นฝน ที่หล่นปรอย ละอองฝอย หนาวเหน็บ ให้เจ็บทรวง กับความเหงา ที่หยั่ง ฝังรากลึก ประกาศศึก กับฝัน อันแสนหวง ฟ้าจรดฟ้า กว้างกว่า ใดทั้งปวง เงามืดลวง ฟ้าลับ ห้วงหนใด ครั้นยามดึก ยิ่งเหงา ยิ่งหนาวจิต มืดสนิท เพียงเรา หรือไฉน ฟ้าลับดิน สิ้นฟ้า หรืออย่างไร ลาลับไป แสนไกล ทุกนาที
หน้าส่วนตัว
1115
