25 เมษายน 2549 13:20 น.
Silky
ต้องยอมรับกันว่าในสำนักงานหรือออฟฟิศมีเรื่องจุกจิกกวนใจมากมายบางคนตั้งใจทำงานทำด้วยความรักบางคนต้องทนทำงานที่ตัวเองไม่ชอบแต่ต้องทำเพราะเดี๊ยวอดตายแต่มีเรื่องมากมายกวนใจมาได้เป็นระยะๆต่อเนื่องเสมอ
คอมพิวเตอร์เสียprinterตัวดีไม่เคยเกเรเวลามีงานด่วนดันไม่ทำงานสะงั้นมีงานที่คิดว่าจะเสร็จให้เรากลับมาแก้ไขอยู่นั่นอะไรกันกันกันหนาเครื่องทำงานช้าเป็นเต่าระบบพวงกับserverเมีปัญหาทางแก้ไขได้บ้างคววรลบเมลล์เก่าออกบ้างลบรูปภาพขนาดใหญ่อย่าเที่ยวเปิดไฟล์สุ่มสี่สุ่มห้าควรดาวโหลดsoftwareป้องกันไม่ให้ไวรัสเค้าเครื่องนัดช่างซ่อมในเวลาที่ช่างซ่อมควรใช้เวลานี้ติดต่อนัดหมายงานทางโทรศัพท์อยากจะหาเจ้าของร้านคอมพิวเตอร์ครบวงจรมีทุกอย่างช่างซ่อมโทรศัพย์มือถือขายมีร้านหนังสือในตัวเป็นแฟนสักคนจะได้ไม่ต้องรอง้อช่างซ่อมคอมพิวเตอร์แต่คงไม่เหลือแล้วอย่างนี้คงต้องหาต้องรอชาตินี้ยันชาติหน้ากระมังค่ะ
โทรศัพย์ดังกระหน่ำตะบี้ตะบันดังอยู่นั่นแระสมาธิไม่มีเลยพาให้ปวดกบาลสะเหลือหลายอยากจะบอกเหลือเกินว่าคุณทั้งหลาย...ได้โปรดเถิดน่ะค่ะ...ช่วยเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าเป็นระบบสั่นได้ไหม..ขอจงได้โปรดปรานีสักครั้งค่ะ
นักพ่นควันพ่นเช้ายันเย็นพ่นให้เห็นทุกเวลาเราหรือก็หายใจไม่ออกติดผมติดเสื้อผ้าเหม็นเหลือหลายแต่ขอชมเชยผู้ชายสมัยนี้ค่ะว่าไม่ค่อยสูบที่ทำงานส่วนมากจะไปสูบข้างนอกหรือไม่ก็ห้องน้ำเพราะคงได้อรรถรสในการสูบดูดดื่มอย่างลึกซึ้งพอควร
เวลาทานอาหารช่วงพักอัดแน่นเราก็รอให้คนซาหน่อยค่อยไปแต่หาอะไรรับประทานยากอาหารดันหมดสะงั้นคงต้องห่อข้าวมาจากบ้านประหยัดค่ะประหยัดหรือไม่ก็หาแฟนเป็นเจ้าของร้านอาหารจะได้กินฟรีแถมบริการถึงที่อีกตะหาก
ที่จอดรถหายากสะเหลือหลายวนแล้ววนเล่าวนไปวนมาปานเหมือนว่ามีปั๊มน้ำมันส่วนตัวคงต้องแก้ไขโดยอาศัยไปกับเพื่อนถ้าเส้นทางเดียวกันแต่ถ้าบ้านใกล้ที่ทำงานก็เดินดีกว่าค่ะออกกำลังกายดูต้นไม้ใบหญ้าไปตามเรื่องชายตาเรืองรองมองหนุ่มบ้างเป็นระยะๆ
ที่เขียนมาทั้งหมดถ้ามาอ่านโปรดใชวิจารณาณาณส่วนตัวกันเองน่ะค่ะว่าเป็นเหมือนกับที่ออฟฟิศใครบ้างรึปล่าวคิดไปเขียนไปเมื่อถึงเวลาคนที่แก้ไขใครก็ช่วยไม่ได้ค่ะคงต้องจบด้วยประโยคนี้.....ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน....
20 เมษายน 2549 00:22 น.
Silky
ขั้นแรกคงต้องเกี่ยวกับการเลือกเสื้อผ้า ควรเลือกแบบสีดำถ่านคือดำออกเทา จะช่วยขับให้ผิวสวยขึ้น ควรใช้ชุดเรียบๆไม่มันวาว ควรใช้กระดุมปั๊มแทนกระดุมพลาสติก
เครื่องประดับ ถ้าคุณผิวขาวต้องใช้มุกสีขาวบริสุทธิ์ ถ้าคุณผิวคล้ำควรใช้มุกสีเหลืองออกครีมหรือมุกสีเทา
ถ้าเป็นทองเพชรควรเป็นชิ้นเรียบๆที่สุด
ทรงผม ควรปล่อยยาวเป็นธรรมชาติหวีให้เรียบร้อย ถ้ายาวเกินหลังควรรวบหรือถักเปีย
กระเป๋าหนังควรแบบเรียบ รองเท้าควรสูงไม่เกิน2นิ้วผูหญิงไม่ควรใส่กระโปรงสั้นเกินเข่า1นิ้วเป็นอันขาด
เรื่องน่ารุ้เกี่ยวกับงานศพ
สมัยโบราณวันที่ห้ามเผาศพคือ วันพระ วันพฤหัสบดีและวันศุกร์ที่ห้ามวันพระเพราะเดินทางไม่สะดวก วันพฤหัสบดีเป็นวันครู วันศุกร์ห้ามเคร่งครัดมาถึงปัจจุบันเพราะโบราณว่า....เผาผีวันศุกร์ ให้ทุกข์คนยัง...จึงงดเว้น
ถ้าไปงานศพเชื้อสายจีนจะให้ด้ายแดงแก้เคล็ดผูกไว้ที่ข้อมือหรือกระดุมเสื้อ
การทอดผ้าบังสกุลในงานศพถือว่าคนสุดท้ายสำคัญที่สุด เรียกว่า ทอดผ้ามหาบังสกุล ควรเดินลงบันไดอีกทาง ไม่ควรเดินย้อนเป็นอันขาด
กลับจากงานศพ ควรเอาน้ำใส่ขันใส่ใบทับทิมล้างหน้าเพื่อความเป็นศิริมงคล แขกที่ไปงานศพควรแวะที่อื่นก่อน
ส่วนลูกหลานผู้ตายควรตรงจากวัดกลับบ้านเลย เพื่อดวงวิญญาณจะได้กลับบ้านถูก
มารยาทในการไปงานศพ
1.แสดงวความเสียใจกับเจ้าภาพด้วยคำธรมดา
2.หากวัดมีการจุดธูปเพื่อเคารพศพ มักอยู่ใกล้พระพุทธบูชาต้องไหว้พระพุทธรูปก่อนกราบ3ครั้งแล้วจึงจุดธูป 1ดอกไหว้ศพ
3.หากนำพวงหรีดไปให้ควรไปส่งให้กับญาตินำไปติดตั้งเอง
4.ควรรักษากริยาสุภาพเรียบร้อยไม่สนุกร่าเริงเกินเหตุ
5.ควรงดเว้นการสนทนาเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวผู้ตาย
6.ถ้ามีความขัดแย้งระหว่างเจ้าภาพควรวางตัวเป็นกลาง
7.เมื่อเสร็จพิธีศพควรลากลับเมื่อถึงเวลาอันควร
6 เมษายน 2549 10:01 น.
Silky
ฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบมองแม่น้ำทุกครั้งที่มีปัญหา หรือจิตใจว้าวุ่นสายน้ำสายหนึ่งบอกเล่าเรื่องราวมากมายของสรรพสิ่งการเคลื่อนไหวและการเวลา
ที่ทับซ้อนอดีตถึงจุดหมายปลายทางสุดช่วงสายธารอันยาวไกล
น้ำในฤดูแล้งลดต่ำลงน้ำในฤดูฝนไหลบ่ารุนแรงแต่ทุกฤดูกาลล้วนเซาะตลิ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆๆแม่น้ำค่อยตื้นเขินเนินดินค่อยๆถูกกลืนหายกับสายน้ำ
สายน้ำสายหนึ่งคงเปรียบเหมือนการเดินทางของคนหนึ่งคนในความคิดบางวันก็เสงียบสงบบางวันก็ร้อนระอุด้วยไอแดดที่แผดเผา
ใจคนเราก็เช่นกันมีคนเคยบอกว่ารู้หน้าไม่รู้ใจเรื่องราวต่างๆเราควรระวังบางคนภายนอกดูดีฉาบฉวยแต่สิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ข้างในเราไม่รู้ได้เลย
บางคนชอบมองที่รูปลักษณ์ภายนอกสิ่งเหล่านี้ปรุงแต่งกันได้ แต่ทว่านิสัยคนยังไงก็ต้องเปิดเผยตัวตนแท้จริงสักวัน
สายน้ำบางวันสงบนิ่งแต่ใครจะไปรู้ว่ามีคลื่นใต้น้ำแอบแฝงรึปล่าวบางครั้งสายน้ำถูกห่อหุ้มด้วยแสงแดดที่ทอทาบเป็นริ้วรายระยิบระยับสวยจับตาดูเยือกเย็นออ่นหวานแต่บางทีร้อนระอุเพราะแดดแผดเผา
ก็คงเปรียบได้กับการเมืองวันนี้บ้างที่บางวันร้อนสะเหลือหลายแต่วันนี้กลับนิ่งเงียบรอเวลาปะทุเหมือนเคลื่อนใต้น้ำ
ชีวิตคืออะไรกันน่ะแก่งแย่งชิงดีศักดิ์ศรีรักชาติหรือความเห็นแก่ตัว
เคยฟังพระพยอมท่านกล่าวไว้ว่าคนไทยต้องการนายกแบบไหนกันแน่
ท่านชวนเป็นนายกก็ว่าเชื่องช้า ท่านอานันท์ ก็ว่าสุภาพบุรุษเกินไป
ท่านบรรหารเป้นนายกก็ว่าเตี้ยเกินไป ถึงท่านทักษิณก็ว่าดื้อเกินไป
ถ้าต่อไปถึงท่านอภิสิทธิ์เป็นนายกก็คงว่าหล่อเกินไป
น้ำใส...ใจคน..เคยถามตัวเองกันบ้างไหมเราต้องการอะไรกันแน่มีใครสักคนไหมในแวดวงการเมืองที่ทำอะไรไม่เอื้อผลประโยชน์ตัวเองปกป้องตัวเอง
สายน้ำลงไหลไปตามสุดปลายทางของแต่ละช่วงสายธาร
แต่น้ำใส...ใจคนยากแท้หยั่งถึง
หน้าส่วนตัว
1532
