29 พฤศจิกายน 2548 00:01 น.
Silky
เรื่อง.....ของคนใช้ลิ้น.....
ทุกคนเกิดมาต้องมีลิ้นติดตัวมาทุกคน บางคนอาจจะเถียงกลับว่าบางคนอาจไม่มีลิ้นมาอย่างทุกคนก็ได้ ก็ว่ากันไป เรื่องลิ้นนับว่าเป็นอวัยวะสำคัญในตัวเราบางคนลิ้นสั้น บางคนลิ้นยาวอันนี้ขึ้นอยู่กับบุคคคลที่เลือกจะใช้ ลองคิดกันดูว่าเราเองเคยใช้ลิ้นทำอะไรบ้าง นักการเมืองใช้ลิ้นในการหาเสียงและต้องพูดได้ทุกเรื่องรับปากไว้ก่อนทำได้ไม่ได้ก็อีกเรื่องเป็นเรื่องของการกระทำ
ถ้าเป็นกิจกรรมการกินยิ่งไปกันใหญ่ คงทุลักทุเลถ้าลิ้นขาดหรือขาดลิ้น
ไม่สามารถลิ้มรสผัมผัสได้แต่ถ้าเก่งกาจเหมือนนางเอกหนังเกาหลีเรื่องแดจังกึมไม่ต้องห่วงเลยแม้ไม่รู้รสชาติก็ยังใช้จินตนการได้คิดอีกทีอยากให้คุณพ่อบ้านทั้งหลายหมดรสลิ้นเหมือนกันจะได้ไม่ต้องระวังมากมายคุณแม่บ้านจะได้ไม่ได้ยินเสียงบ่นว่าอาหารไม่อร่อยเพราะลิ้นตายด้านไม่รับรู้รสเรียกว่าอาการลิ้นจระเข้
ส่วนกุ๊กหรือเชพตามภัคตาคารหรือร้านอาหารคงขาดลิ้นไม่ได้เรียกว่าถ้าขาดลิ้นคงขาดใจไม่รู้จะชิมจะปรุงรสยังไงเรื่องลิ้นน่ะคงมีบทบาทมากสำหรับอาชีพนี้ ลิ้นน่ะถูกเก็บไว้ในปากเวลาไม่เปิดปากเราไม่เห็นลิ้นสาวๆๆเอาะๆๆแลบลิ้นคงดูน่ารักและเซ็กซี่ แต่ถ้าสาวอายุเยอะผู้ชายตั้งหลายเห็นแลบลิ้นคงเซ็กเสื่อมหรือไม่ก็คิดว่ากระสือ
ดิฉันคนหนึ่งเป็นคนใช้ลิ้นทำมาหากินมาจนทุกวันนี้ท่านนึกอ่านดึกเดาเอาเองกันไปแล้วกันว่าอาชีพอะไรที่ใช้ลิ้นบ้างคงบอกได้เป็นนัยๆว่าคุณครูก็ใช้
ทนายความ นักการเมือง โฆษกหรือแม้แต่มัคทายกวัดเองก็ใช้ลิ้นเช่นกัน
ลิ้นยังเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมความรักถ้าขาดลิ้นแล้วไวอะกร้าก็คงช่วยไม่ได้น่ะจะบอกให้แต่ลิ้นก็มีปัญหากับตัวเราบ้างเช่น ลิ้นกระทบฟันโดนฟันขบกัดจนลิ้นเป็นแผลเจ็บจนน้ำตาร่วงถ้ามีคนบอกว่าก็แค่ลิ้นกับฟันดิฉันเถียงใจขาดเพราะเจ็บน่าดู
ถ้าเราไม่พูดอมลิ้นไว้ในปากก็มีปัญหาอีกทำให้ลิ้นเป็นฝ้าทีนี้เวลาแปรงฟันต้องแปรงทั้งลิ้นทั้งฟันพร้อมกัน
ดิฉันเองเคยเห็นพิธีกรใช้ปากพร้อมกับลิ้นถามปัญหานางามให้ตอบคงจะยกตัวอย่างให้เห็นพอสังเขปดังนี้
พิธีกร:ถ้าคุณได้ตำแหน่งนางงามแล้วมีคนเสนอบ้าน รถ มือถือ คุณจะทำอย่างไร
นางงาม :เอาหมดค่ะให้แล้วไม่เอาก็โง่ค่ะมือถือมีไว้โทรหาแฟนทุกเช้าที่มีหลายคน บ้านไม่เอาค่ะขอเป็นคอนโดส่วนรถต้องเอาค่ะรถน่ะเอาไว้นั่งค่ะไม่อยากนั่งรถเมลย์
พิธีกรถามใหม่อย่างรวดเร็ว แล้วคุณคิดว่าอวัยวะส่วนใดที่ทำให้คุณได้นางงามและถ้าคุณได้รับเงินรางวัล50000บาทในวันนี้ไปคุณจะทำอะไรให้เกิดประโยชน์แก่สังคม
นางงามสวนกลับด้วยลิ้นวาจาอันว่องไวว่า ดิฉันคิดว่าข้อศอกค่ะเพราะเราต้องเอาข้อศอกเท้าบนโต๊ะถูไปถูมาข้อศอกจะดูดำดูดีสวยงามส่วนเรื่องเงินดิฉันคงตั้งวงป๊อกเด้งกับเพื่อนๆๆถือว่ากระจายรายได้สู่ท้องถิ่นและถ้ามีรางวัลอีกอย่างด้วยก็จะดีค่ะเช่นตั๋วเครื่องบินไปกลับกรุงเทพไปเยอรมันดิฉันขอนั่งที่ดอนเมืองคนเดียวค่ะจะได้เลือกนั่งตามใจชอบแค่นั่งน่ะค่ะไม่ต้องบิน ดิฉันกลัวความสูงค่ะ
นี่ก็คือตัวอย่างของคนใช้ลิ้นในการโต้ตอบกันไปมาแต่คงเป็นแบบใช้ลิ้นแบบสิ้นคิดหรือคิดได้แค่นี้ ทีนี้ เราๆๆท่านคงเห็นกันแล้วน่ะว่าเรื่องของลิ้นสำคัญเพียงใด
22 พฤศจิกายน 2548 21:11 น.
Silky
วันฝนตก.....กับความทรงจำ สองด้าน
( เพียงสายลม )
ในวัยเด็กวันฝนตกของฉันสวยงาม สดใสร่าเริง ช่างเป็นธรรมชาติมอบให้เหมือนความฝัน แต่ตอนนี้ฉันเริ่มมองเห็นเด็กหลายคนในวันฝนตกคือวันที่ชีวิตเขาอาจหม่นมัว
ในยามเย็นวันหนึ่งฝนตกโหมกระหน่ำผู้คนอัดเบียดเสียดกันหนาแน่นใต้ป้ายหลังคารอรถเมล์ ฉันเบียดตัวอยู่ในนั้นเป็นเวลานานสองนาน รถมากมายหลายสีสันวิ่งกันมากมายบนท้องถนน มีเด็กผู้ชายแทรกตัวเข้ามาภายใต้ป้ายรถเมล์ที่ฉันยืนอยู่ เขาตัวเล็กผ่ายผอมมอมแมม เสื้อผ้าเก่าๆที่สวมใส่เปียกโชก มีถุงพลาสติกครอบหัวเอาไว้ เด็กชายคนนั้นนั่งลงโคนเสา เริ่มมีน้ำตาไหลรินแข่งกับสายฝนพร้อมเสียงสะอื้นเบาร้องคลอเคลียแข่งกับสายฝนแล้วผล็อยหลับไปในที่สุด
ฝนตกทุกครั้งฉันคิดถึงวัยเด็กผ่านเข้ามาในความทรงจำเสมอฉันมักแอบแม่ไปเล่นน้ำฝนข้างนอก ทั้งที่รู้ว่าโดนดุแน่แต่นั่นแหละอย่างว่าเด็กยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ ฉันเป็นน้องสาวคนเล็กพี่ชายทุกคนย่อมตามใจ พวกเราพี่น้องมักชวนกันวิ่งฝ่าสายฝนใครเปียกน้อยที่สุดจะเป็นผู้ชนะแน่นอนฉันเป็นผู้ชนะทุกครั้งจะด้วยไม่ว่าเหตุผลใดก็ตาม
ถ้าฝนเริ่มซาเม็ด เราพี่น้องจะเขย่งตัวเด็ดใบไม้แล้ววิ่งไปในแอ่งน้ำใหญ่
ที่มีน้ำขังมากพอให้เรือใบไม้ของเราเล่นได้ เรือของฉันสวยกว่าใครเพราะชบาสีอมพูอมแดงที่นำมาประดับเรือ เรือใบไม้ของเราจะชนกันโคลงเคลง พร้อมเสียงหัวเราะของเราพี่น้องเป็นระยะและฉันจะนอนหลับฝันดีในคืนฝนตกทุกครั้ง
ฉันเหลียวมองเด็กชายคนนั้น ฟ้าร้องดังเปรี้ยง เขาสะดุ้งตื่น สองมือกอดกระชอบร่างกายหนาวสั่น ทำให้ฉันคิดถึงวันฝนตกกับความทรงจำของฉันอีกด้านช่างเหมือนเด็กชายคนนี้ช่างเป็นภาพซ้อนทับมาในมโนภาพและความรู้สึกเสียงฝนตก ฟ้าร้องดังเปรี้ยงมีเสียงฟ้าผ่าตามมา ภาพตรงหน้าคือชายคนที่ฉันรักนอนสิ้นลมท่ามกลางสายฝน ร่างกายฉันหนาวสั่นเหมือนเด็กชายตอนนี้เพียงแต่ว่าใจฉันแตกสลาย หยาดน้ำตารินไหลเป็นทางพร้อมสายฝน เสียงสะอื้น
ของฉันแข่งกับเสียงฟ้าร้อง
ฉันเริ่มคิด ความทรงจำของเด็กๆเกี่ยวกับฝนเป็นอย่างไรกัน บางคนอาจมี
บ้าน มีพ่อแม่รออยู่ บางคนอาจกำพร้า บางคนอาจเร่ร่อน ไม่มีใครสามรถให้คำตอบฉันได้
เหมือนชีวิตของเด็กชายที่ฉันมองดูด้วยความเวทนา เหมือนกับคนอีกหลายคนที่ได้แต่มองดูโดยไม่รู้ว่าจะช่วยอะไรเขาได้
หลังฝนตกชโลมโลกความทรงจำหลังม่านฝนคงมีทั้งเรื่องที่น่าจดจำแสนหวานและความเจ็บปวดจนอยากจะลืมเลือน
หน้าส่วนตัว
1637
