ฤดูฝนหล่นร่วงจากห้วงฟ้า นำรักพาให้ใจคลายหมองหม่น ทุกคืนอยากมีใครเพียงสักคน ปลอบโยนราตรีนี้มีเพียงเรา เสียงใบไม้พริ้วไหวอย่างอ่อนหวาน สกุณาร้องผสานผ่านความเศร้า กล่อมบรรเลงเพลงรักแห่งสองเรา ประสานเคล้าสองกายหนึ่งหายใจ มอบความรักพันไม้คล้ายถักทอ ร่วมเกิดก่อผูกพันธ์ดั่งสายใย ถึงคนดีแม้อยู่ห่างณ.ที่ใด อย่าหวั่นไหวเพราะใจมีแต่เธอ ทุกครายามนิทราหลับตาฝัน ทุกคืนวันโหยหาพาพร่ำเพ้อ ทุกลมหายใจชีวิตมีเพียงเธอ อยากพบเจอร้อยรักทักสายใย
หน้าส่วนตัว
2064
