29 เมษายน 2549 21:58 น.
Silky
กี่รอยซ้ำหน้ากากฉากสังคม
กี่ปุ่มปมปิดเบือนหลายเงื่อนไข
กี่รอยเท้าเหยียบย่างทางแห่งไฟ
กี่ทุกข์ทนหม่นไหม้ไร้ร่องรอย
เธอยังเป็นเช่นเธออยู่หรือเปล่า
เธอผู้เฝ้าความฝันอันสุดสอย
เธอผู้ไม่ย่อท้อการรอคอย
เธอผู้มีค่าออ่นด้อยของบางคน
บนวิถีก้าวย่ำเธอช้ำชอก
บนเวทีลวงหลอกเธอบอกบ่น
บนใบหน้าแอบแฝงแสร้งปะปน
บนบาดแผลลึกล้นเธอทนมัน
ทางไหนดีไหนชั่วตัวเธอรู้
ทางไหนมีศัตรูสู้ห่ำหัน
ทางไหนโดดเดี่ยวเปลี่ยวรำพัน
ทางไหนใครขวางกั้นด้วยหนามคม
25 เมษายน 2549 17:31 น.
Silky
หัวใจสี่ห้องน้องยังว่าง
มีใครบ้างสนใจใคร่เสนอ
ถ้ามีบอกรูปพรรณสันฐานเธอ
รีบเสนอแล้วจะลองพิจารณา
แต่หัวใจขายขาดไม่อาจเช่า
กลัวหมองเศร้าถ้าใครหลอกขอบอกหนา
ยิ่งคนเมาเอาไม่ลงเอือมระอา
ก็เพราะว่าพี่รักเหล้าจนเมามาย
มีอีกคนที่ไม่รับใคร่ขอบอก
คนกลับกลอกหมองมัวแสนชั่วช้า
หล่อเกินไปทนไม่ได้ขอไกลลา
รักหมูหมายังดีกว่ามารักเธอ
อาจเรื่องมากปากไวเกินไปบ้าง
รักเลยร้างห่างไกลไม่หวลหา
แถมงี่เง่าไม่สวยสะดุดตา
สมน้ำหน้าหาไม่ได้สะใจจริง
23 เมษายน 2549 00:40 น.
Silky
จงทำใจให้ว่างปล่อยวางเฉย
ทุกข์มาเกยทำใจอย่าให้หมอง
สุขมาเยือนจงอย่าให้ใจลำพอง
จงประคองใจนั้นให้มั่นคง
แม้ทุกข์โศกเรื่องเศร้าเข้ามาหา
โชคชะตาเล่นตลกอย่าทุกข์หมอง
เวลาสุขอย่านึกคึกคะนอง
ต้องตรึกตรองเที่ยงแท้แน่ใจคน
อันลาภยศเงินทองของภายนอก
เพียงภาพหลอกใจเราให้หมองหม่น
พอลาภยศหดหายใจร้อนรน
ความทุกข์ทนมาเยือนเตือนทำใจ
จงทำจิตให้ว่างวางลงเถิด
มีตายเกิดวนเวียนอย่าหวั่นไหว
ทำวันนี้ดีที่สุดทุกเรื่องทำด้วยใจ
คงจะได้รู้ซึ้งถึงนิพพาน
21 เมษายน 2549 19:21 น.
Silky
บนผืนฟ้าคืนนี้มีแต่ดาว
กระพริบพราวเคียงเดือนดูเหมือนฝัน
หากแต่ฟ้าในใจหนูดูเงียบงัน
แล้วผืนฟ้าพ่อแม่นั้นเป็นอย่างไร
หนูรู้ว่าแม้พ่อแม่อยู่ไกลโพ้น
อยู่ทางโน้นคอยมองหนูอยู่ใช่ไหม
หนูทนทุกข์ถมทับจับหัวใจ
สะอื้นไห้หม่นหมองมองดูดาว
หนูแสนเหงาสุดท้อแล้วพ่อจ๋า
น้ำในตาอาบแก้มแซมลมหนาว
โอ้..แม่จ๋าหนูไม่อาจรับกับเรื่องราว
อยากบอกกล่าวทุกข์รุมสุมประดัง
แต่พ่อแม่อยู่สวรรค์บนชั้นฟ้า
ลูกโหยหาอย่างลางเลือนเหมือนสิ้นหวัง
พ่อแม่จ๋าอย่าให้หนูอยู่ลำพัง
ลูกพลาดพลั้งพ่ายแพ้แก่ชะตา
17 เมษายน 2549 13:46 น.
Silky
ดวงตาเธอจับจ้องใครไม่สำคัญ
ดวงใจฉันมั่นเสมอมีเธอใกล้
อ้อมแขนอุ่นโอบเอื้อไว้เผื่อใคร
ร่างกายฉันของซบไว้ในอกคุณ
วันที่คุณเงียบเหงาและหนาวเหน็บ
กายทุกข์เจ็บยังมีฉันอย่าหวั่นไหว
เพียงวันนี้เรามั่นรักปักดวงใจ
ร่วมทอถักสายใยความผูกพัน
แม้เวลาผันผ่านนานเพียงไหน
ทั้งสองใจจะซื่อตรงและคงมั่น
แม้อาทิตย์ลาลับดับตะวัน
เปลี่ยนเป็นจันทร์วาบวับจับราตรี
เธอคือความเยือกเย็นและอ่อนหวาน
ดับทุกข์ร้อนภัยพาลจนถอยหนี
เหมือนแสงจันทร์ประกายงามยามราตรี
ลมหายใจทุกนาทีมีเพียงเธอ