23 เมษายน 2549 00:40 น.
Silky
จงทำใจให้ว่างปล่อยวางเฉย
ทุกข์มาเกยทำใจอย่าให้หมอง
สุขมาเยือนจงอย่าให้ใจลำพอง
จงประคองใจนั้นให้มั่นคง
แม้ทุกข์โศกเรื่องเศร้าเข้ามาหา
โชคชะตาเล่นตลกอย่าทุกข์หมอง
เวลาสุขอย่านึกคึกคะนอง
ต้องตรึกตรองเที่ยงแท้แน่ใจคน
อันลาภยศเงินทองของภายนอก
เพียงภาพหลอกใจเราให้หมองหม่น
พอลาภยศหดหายใจร้อนรน
ความทุกข์ทนมาเยือนเตือนทำใจ
จงทำจิตให้ว่างวางลงเถิด
มีตายเกิดวนเวียนอย่าหวั่นไหว
ทำวันนี้ดีที่สุดทุกเรื่องทำด้วยใจ
คงจะได้รู้ซึ้งถึงนิพพาน
21 เมษายน 2549 19:21 น.
Silky
บนผืนฟ้าคืนนี้มีแต่ดาว
กระพริบพราวเคียงเดือนดูเหมือนฝัน
หากแต่ฟ้าในใจหนูดูเงียบงัน
แล้วผืนฟ้าพ่อแม่นั้นเป็นอย่างไร
หนูรู้ว่าแม้พ่อแม่อยู่ไกลโพ้น
อยู่ทางโน้นคอยมองหนูอยู่ใช่ไหม
หนูทนทุกข์ถมทับจับหัวใจ
สะอื้นไห้หม่นหมองมองดูดาว
หนูแสนเหงาสุดท้อแล้วพ่อจ๋า
น้ำในตาอาบแก้มแซมลมหนาว
โอ้..แม่จ๋าหนูไม่อาจรับกับเรื่องราว
อยากบอกกล่าวทุกข์รุมสุมประดัง
แต่พ่อแม่อยู่สวรรค์บนชั้นฟ้า
ลูกโหยหาอย่างลางเลือนเหมือนสิ้นหวัง
พ่อแม่จ๋าอย่าให้หนูอยู่ลำพัง
ลูกพลาดพลั้งพ่ายแพ้แก่ชะตา
17 เมษายน 2549 13:46 น.
Silky
ดวงตาเธอจับจ้องใครไม่สำคัญ
ดวงใจฉันมั่นเสมอมีเธอใกล้
อ้อมแขนอุ่นโอบเอื้อไว้เผื่อใคร
ร่างกายฉันของซบไว้ในอกคุณ
วันที่คุณเงียบเหงาและหนาวเหน็บ
กายทุกข์เจ็บยังมีฉันอย่าหวั่นไหว
เพียงวันนี้เรามั่นรักปักดวงใจ
ร่วมทอถักสายใยความผูกพัน
แม้เวลาผันผ่านนานเพียงไหน
ทั้งสองใจจะซื่อตรงและคงมั่น
แม้อาทิตย์ลาลับดับตะวัน
เปลี่ยนเป็นจันทร์วาบวับจับราตรี
เธอคือความเยือกเย็นและอ่อนหวาน
ดับทุกข์ร้อนภัยพาลจนถอยหนี
เหมือนแสงจันทร์ประกายงามยามราตรี
ลมหายใจทุกนาทีมีเพียงเธอ
16 เมษายน 2549 00:00 น.
Silky
เจ้ากระต่ายตัวน้อย
เจ้าหลงคอยแต่มองจ้องเวหา
หมายปองดวงจันทร์งามตามติดมา
สูงสุดหล้าฟ้ากว้างยิ่งไกล
เจ้ากระต่ายตัวนี้
เจ้าเองมีคุณค่าแค่ไหน
จงเจียมเนื้อเจียมตัวเจียมใจ
อย่าเผลอไผลรักจันทร์หวั่นชวดเชย
เจ้ากระต่ายตัวนั้น
เจ้าเหมือนฉันที่หลงใหลใคร่เฉลย
ได้แต่มองจันทร์งามตามติดเกย
มิอาจเอ่ยว่ารักสักเวลา
เพราะเจ้าเป็นเพียงเช่นกระต่าย
หมดความหมายใครจึงชาเฉย
รักที่มอบให้ใครหมดใจเลย
มีเพียงความเฉยเมยซ่อนเร้นและเย็นชา
12 เมษายน 2549 01:10 น.
Silky
คนเรามีหนทางต่างความคิด
มีชีวิตมีฝันมีหวั่นไหว
มีทุกข์สุซุกซ่อนละครใจ
มีกลไกซับซ้อน ซ่อนมายา
หลายครั้งที่เราทุกข์ สุขเลือนร้าง
จนหนทาง จำแหนก แปลกปัญหา
มีเรื่องราว หลายอย่าง ประดังมา
ให้เหนื่อยล้า กับคืนวัน ที่ผันแปร
อยากมีใคร ร่วมแรง เติมแต่งฝัน
ดูแลกัน เอื้อเฟือ คอยเผื่อแผ่
มองเหลียวหา ผู้ใด คนไหนแล
หมดสิ้นแม้ เยื่อใย มิตรไมตรี
มีเพียงเหงาโดดเดี่ยเปลี่ยวอ้างว้าง
หวังเลือนรางเริ่มหาย ใจหริบหรี่
น้ำตาหยดอาบแก้มแต้มราตรี
คงเพียงมีเงาฝันอันเลือนลาง
หน้าส่วนตัว
3103
