31 มีนาคม 2549 20:33 น.
Silky
แปลกใจและแปลกตา
ฟ้าหม่นฝ้าคุ้งละออง
ใบหญ้าชุ่มฉ่ำนอง
ต้องน้ำค้างอาบไอเย็น
นิ่งนานและเนิบน้าว
สั่นหวั่นหนาวให้แลเห็น
หยาดย้อยทั้งกระเซ็น
ลำเค็ญคั้นกลั่นผ่านใจ
แอบซ่อนและซุกซบ
อิงไออบแมกหมู่ใบ
ต่างเจ็บต่างเหน็บใน
หวังเพียงได้ใครนำพา
หมอกหนาวและน้ำค้าง
พราวพร่างพรมโรยช้าช้า
หนาวเหน็บเจ็บเกินกว่า
แม้น้ำตายังกลบใน
มองหายังแลเห็น
คุณยังเป็นคนห่วงใย
กุมมือบอบบางไว้
จะไม่ร้องไห้....แล้วคนดี.....
27 มีนาคม 2549 19:12 น.
Silky
จุดเริ่มต้นลงท้ายคล้ายไม่ต่าง
เพียงบางอย่างผันแปรเหลือแค่ฝัน
เธอที่รักจากไปใจผูกพัน
เส้นทางฝันร้างราคราผิดใจ
มีเศษรักเหลือไว้ใกล้วิ่นแหว่ง
เศษรักแทงดวงจิตที่คิดใฝ่
ยังคิดถึงเธอยู่ผู้จากไกล
และยังใฝ่รักเก่าคงเฝ้าคอย
อยากรู้พ่อจอมขวัญหายไปไหน
พ่อป่วยไข้ซึมเศร้าหรือเหงาหงอย
ชีวิตแม่ผ่านไปคล้ายเลื่อนลอย
ราวถูกปล่อยลอยแพแถตามลม
อดีตแห่งความหลังยังจำได้
พ่อแม่ไซร้ผ่านคืนวันฝันสุขสม
แต่ตอนนี้แม่เหลือเพียงรอยร้าวระทม
แม่ขื่นขมปวดใจฝืนกลืนน้ำตา
27 มีนาคม 2549 16:04 น.
Silky
รักเธอคือความรู้สึกที่มี
แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วคำนั้น
นิสัยเรามันคนละทางกัน
หลังจากที่ผูกพันจึงเข้าใจ
ฉันคิดอย่างนี้แต่เธอคิดอย่างนั้น
ความรู้สึกมาขวางกั้น คงเป็นไปไม่ได้
ขาดเธอไปสักคน ฉันคงไม่ตาย
ก็คงแค่ไม่สบายใจ ไปพักหนึ่ง
ก็แค่เป็นสักแป็ปเดียว....เดี๊ยวผ่านได้......
แค่ชายหางตามองใคร.....เค้าก็สน......
มนุษย์ผู้ชายเดี๊ยวนี้...ทั้งเจ้าชู้และสัปดน....
แค่ทำผ้าเช็ดหน้าหล่น....แทบวิ่งชนกันตาย....
ฉันคือฉันไม่ใช่ใคร....ที่เป็นอยู่.....
บอกให้รู้เปลี่ยนไม่ได้....ใครอย่าหยาม...
แค่ผู้ชายหนึ่งคน.....คงไม่ตาม......
เชิญเถอะพ่อคนงาม...จะวิ่งตามใคร.....ไปไกลเลย
22 มีนาคม 2549 11:22 น.
Silky
ฉันรักเธอ มากเพียงไร ใครไม่รู้
ใจฉันอยู่ กับเธอแท้ ไม่แปรผัน
ความรักเรา แสนสดชื่น ทุกคืนวัน
สายสัมพันธ์ เราทั้งสอง คล้องดวงใจ
ความห่างไกล เป็นกำแพง ที่แข็งกล้า
แม้ขวางหน้า รักเราสอง ให้หมองไหม้
ยังรอคอย อยู่เพียงเธอ เสมอไป
ถึงอยู่ไหน หัวใจฉัน มั่นรักเธอ
จะรักเธอ ตลอดกาล เนิ่นนานเท่า
แม้ขุนเขา ขอบฟ้ากว้าง รักคงมั่น...นิรันดร์เสมอ
หวังได้เพียง มีสักวัน พานจบเจอ
รักล้นเอ่อ เพราะเธอคือ ยอดดวงใจ
อยากวอนดาว วอนสายลม ช่วยพรมพร่าง
วอนน้ำค้าง เสียงใบไม้ ให้หวาบไหว
ช่วยส่งเสียง วอนร้องขอ ข้ามฟ้าไกล
เพียงหวังได้ ใครคนนั้น คืนกลับมา
18 มีนาคม 2549 21:01 น.
Silky
อยากกระซิบความช้ำตรมผ่านลมเหงา
อยากบอกเล่าความหมองหม่นแต่หนหลัง
อยากบอกเล่าความทุกข์ที่ถาโถมโหมประดัง
ที่คอยฝังไม่ลบเลือนเหมือนแผลใจ
แต่กายบอบช้ำขมขื่นกล้ำกลืนกว่า
ใจปวดปร่าไหวหวั่นและสั่นไหว
น้ำตาหยดรินหยาดแทบขาดใจ
อยากมีใครห่วงหาและอาทร
ไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรแล้ว
อยู่กับลมหายใจผ่ะแผ่วและออ่นไหว
มีแต่เพียงความอ้างว้างอยู่กลางใจ
เพียงหวังไว้ให้ใครคนนั้นหันกลับมา
เฝ้ารอแล้วรอเล่าเฝ้ารออีก
บอกตัวเองว่าเขาปลีกเวลาอยากมาหา
รออย่างหงอยเหงาหลักฐานคือรอยน้ำตา
ทั้งรู้ว่าไม่มีหวัง.....ยังรอคอย.........
หน้าส่วนตัว
1581
