9 มกราคม 2549 19:37 น.
Silky
คิดถึงคู่ อยู่ไกล ใจอ้างว้าง
เมื่อต้องห่าง กลัวเธอนั้น จะหวั่นไหว
อยากจะรัก เธอสักคน กลัวหม่นใจ
หักอาลัย รักจากลา น้ำตานอง
มีเพียงภาพ เธอทิ้งไว้ ในอดีต
เป็นแผลกรีด ช้ำใน ใจกลัดหนอง
เพียงเพ้อหา ให้กลับ มาเคียงครอง
ต้องเศร้าหมอง มองมิเห็น เช่นผ่านมา
มองภาพเธอ ทิ้งไว้ ให้สับสน
ชักพิกล สุดทนไหว ไรกันหว่า
ภาพเด็ดดวง เธอทิ้งไว้ ให้ค้นคว้า
เริ่มค้นหา สั่นระริก พลิกอีกที
เริ่มมองภาพ ทีละนิด คิดช้าช้า
มองหน้าตา หาอย่างไร ตรงไหนนี่
เธอมอบภาพ ที่เด็ดดวง ลวงอีกที
โอ้...ภาพนี้...มันโคตรเด็ด เข็ดจนตาย
4 มกราคม 2549 18:31 น.
Silky
ฟ้าพลบค่ำ สุรีย์ล่ำลาโลก โบกลมหนาว
ท้องฟ้าพราว ดาวระยับ กระเพื่อมสาย
ความเงียบเหงา เข้าครอบงำ ซ้ำกรีดกราย
กระเพื่อมสาย เป็นระลอก เข้าโรมรัน
เหมือนอารมณ์ หวั่นไหว อยากไขว่าคว้า
ทางข้างหน้า มืดมิด ไร้สีสัน
ลมกระหน่ำ พายุโหม เข้าโรมรัน
มีเพียงจันทร์ หยอกเหย้า เคล้าราตรี
รักร้อนร้อนต้อนมาให้คนไร้รัก
เคยฟูมฟักรักแนบแน่นแล้วหน่ายหนี
ทิ้งจากไปแม้เยื่อใยไม่เคยมี
เหลือเพียงที่รอยอาลัยใจร้าวราน
ปวดแปลบจิต เหงาเหลือใจ ยามไกลห่าง
ขอบฟ้ากว้าง เมฆทึบหม่น จนหวั่นไหว
สายฝนร่วง น้ำตาริน แทบสิ้นใจ
รอยอาลัย ปลอมปนเปื้อน เกลื่อนน้ำตา
3 มกราคม 2549 23:55 น.
Silky
เก็บคลื่นลมมาห่มให้ คลายร้อน
เก็บแดดออ่นมาผ่อนให้ คลายหนาว
ฝากฝั่งฟ้ามากล่อมเห่ ทะเลดาว
เก็บเมฆขาวราวปุยนุ่น มาอุ่นอิง
เก็บเอารักมาพักไว้ที่ใจฉัน
เก็บคืนวันอันแสนสุขทุกทุกสิ่ง
เพียงมีเธออยู่ใกล้ใกล้ในความจริง
ให้พึ่งพิงแนบตักยามพักล้า
ผ่านร้อนหนาวคราวหน้าฝน ก็ทนได้
ไม่หวาดกลัวสิ่งใดพร้อมฟันฝ่า
ขอเพียงแค่ มีเธอเคียง เดินคู่มา
เกาะกุมมือ กระซิบว่า อย่าหวั่นเลย
หน้าส่วนตัว
1573
