5 เมษายน 2549 16:01 น.
Silky
รักเธอเพราะมีความจริงใจมาฝาก
ชอบเธอมากที่ทำอะไรให้ฉัน
แพ้คำพูดที่ตรงไปตรงมาทุกวัน
ช่างประชดประชันทะเลาะกันมันส์สะใจ
ถึงรักเราไม่จี๋จ๋าน้ำตากลบ
ไม่ได้พบเพียงโทรหาอย่าหวั่นไหว
คนทางนี้คงรอคอยเสมอเธอมั่นใจ
วอนคนไกลหัวใจอย่าเปลี่ยนแปลง
แต่บอกให้รู้ไว้น่ะว่าขี้หึง
อย่าทะลึ่งจีบใครให้ได้เห็น
ระวังเห๊อเนื้อจะเขียวกบาลแตกแยกกระเด็น
อย่าซ่อนเร้นปิดบังระวังตัว
แฟนฉันไม่ใช่ของแปลกตามงานวัด
ไม่มีคุณสมบัติแถมรอบจัดอย่างที่เห็น
ไม่เป็นไรฉันยังรักบอกชัดเจน
อย่าให้เห็นเธอเปลี่ยนใจแค่ตายเอย
31 มีนาคม 2549 20:33 น.
Silky
แปลกใจและแปลกตา
ฟ้าหม่นฝ้าคุ้งละออง
ใบหญ้าชุ่มฉ่ำนอง
ต้องน้ำค้างอาบไอเย็น
นิ่งนานและเนิบน้าว
สั่นหวั่นหนาวให้แลเห็น
หยาดย้อยทั้งกระเซ็น
ลำเค็ญคั้นกลั่นผ่านใจ
แอบซ่อนและซุกซบ
อิงไออบแมกหมู่ใบ
ต่างเจ็บต่างเหน็บใน
หวังเพียงได้ใครนำพา
หมอกหนาวและน้ำค้าง
พราวพร่างพรมโรยช้าช้า
หนาวเหน็บเจ็บเกินกว่า
แม้น้ำตายังกลบใน
มองหายังแลเห็น
คุณยังเป็นคนห่วงใย
กุมมือบอบบางไว้
จะไม่ร้องไห้....แล้วคนดี.....
27 มีนาคม 2549 19:12 น.
Silky
จุดเริ่มต้นลงท้ายคล้ายไม่ต่าง
เพียงบางอย่างผันแปรเหลือแค่ฝัน
เธอที่รักจากไปใจผูกพัน
เส้นทางฝันร้างราคราผิดใจ
มีเศษรักเหลือไว้ใกล้วิ่นแหว่ง
เศษรักแทงดวงจิตที่คิดใฝ่
ยังคิดถึงเธอยู่ผู้จากไกล
และยังใฝ่รักเก่าคงเฝ้าคอย
อยากรู้พ่อจอมขวัญหายไปไหน
พ่อป่วยไข้ซึมเศร้าหรือเหงาหงอย
ชีวิตแม่ผ่านไปคล้ายเลื่อนลอย
ราวถูกปล่อยลอยแพแถตามลม
อดีตแห่งความหลังยังจำได้
พ่อแม่ไซร้ผ่านคืนวันฝันสุขสม
แต่ตอนนี้แม่เหลือเพียงรอยร้าวระทม
แม่ขื่นขมปวดใจฝืนกลืนน้ำตา
27 มีนาคม 2549 16:04 น.
Silky
รักเธอคือความรู้สึกที่มี
แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วคำนั้น
นิสัยเรามันคนละทางกัน
หลังจากที่ผูกพันจึงเข้าใจ
ฉันคิดอย่างนี้แต่เธอคิดอย่างนั้น
ความรู้สึกมาขวางกั้น คงเป็นไปไม่ได้
ขาดเธอไปสักคน ฉันคงไม่ตาย
ก็คงแค่ไม่สบายใจ ไปพักหนึ่ง
ก็แค่เป็นสักแป็ปเดียว....เดี๊ยวผ่านได้......
แค่ชายหางตามองใคร.....เค้าก็สน......
มนุษย์ผู้ชายเดี๊ยวนี้...ทั้งเจ้าชู้และสัปดน....
แค่ทำผ้าเช็ดหน้าหล่น....แทบวิ่งชนกันตาย....
ฉันคือฉันไม่ใช่ใคร....ที่เป็นอยู่.....
บอกให้รู้เปลี่ยนไม่ได้....ใครอย่าหยาม...
แค่ผู้ชายหนึ่งคน.....คงไม่ตาม......
เชิญเถอะพ่อคนงาม...จะวิ่งตามใคร.....ไปไกลเลย
22 มีนาคม 2549 11:22 น.
Silky
ฉันรักเธอ มากเพียงไร ใครไม่รู้
ใจฉันอยู่ กับเธอแท้ ไม่แปรผัน
ความรักเรา แสนสดชื่น ทุกคืนวัน
สายสัมพันธ์ เราทั้งสอง คล้องดวงใจ
ความห่างไกล เป็นกำแพง ที่แข็งกล้า
แม้ขวางหน้า รักเราสอง ให้หมองไหม้
ยังรอคอย อยู่เพียงเธอ เสมอไป
ถึงอยู่ไหน หัวใจฉัน มั่นรักเธอ
จะรักเธอ ตลอดกาล เนิ่นนานเท่า
แม้ขุนเขา ขอบฟ้ากว้าง รักคงมั่น...นิรันดร์เสมอ
หวังได้เพียง มีสักวัน พานจบเจอ
รักล้นเอ่อ เพราะเธอคือ ยอดดวงใจ
อยากวอนดาว วอนสายลม ช่วยพรมพร่าง
วอนน้ำค้าง เสียงใบไม้ ให้หวาบไหว
ช่วยส่งเสียง วอนร้องขอ ข้ามฟ้าไกล
เพียงหวังได้ ใครคนนั้น คืนกลับมา