11 พฤษภาคม 2549 22:19 น.
Silky
ฟังเสียงกระซิบแผ่ว
คำหวานแว่วให้วาบไหว
เสียงบอกออกจากใจ
ยังหวั่นไหวใจเจ้าเอย
โหยหาอ้อมอกอุ่น
หอมละมุนโอ้อกเอ๋ย
อ้อมกอดเคยคุ้นเคย
ทำเมินเฉยมาทิ้งกัน
ลมโชยโบกโบยพลิ้ว
ลอยละลิ่วปลิวความฝัน
หัวใจไยลืมกัน
เธอสะบั้นลืมรักลง
ณ.ห้วงแห่งห้องหอ
ใครคงรอด้วยคิดถึง
ภาพฝันติดตราตรึง
ห้วงคำนึงถึงเธอเสมอมา
จะขอรออยู่ตรงนี้
ด้วยใจที่ปรารถนา
ก่อนผืนดินกลบหน้า
ฉันหวังว่าได้เห็นเธอ
10 พฤษภาคม 2549 09:26 น.
Silky
ซัดเซพเนจรนอนที่ไหน
ยามเจ็บไข้ใครคอยห่วงหา
กินอาหารอย่างไรใครให้มา
เขาเมตตาบ้างฤาอย่างไร
เนื้อตัวมอมแมมแถมสกปรก
ผมเผ้ารกรกรุงรังรำคาญไหม
เวลาถ่ายชำระกายได้ที่ใด
ชีวิตไร้จุดหมายหน่ายชีวี
อากาศเย็นหนาวเหน็บกายาสั่น
สงสารกันบ้างได้ไหมอย่าหน่ายหนี
หยิบเศษเงินยื่นให้ด้วยไมตรี
เพียงเท่านี้ยังดีที่เมตตตา
อย่าปล่อยให้อดตายกระหายหิว
อดจนท้องใส้กิ่วนั่งนิ่วหน้า
เอื้ออาทรกันบ้างบางเวลา
ยังดีกว่าเขาเป็นโจรมาปล้นเรา
9 พฤษภาคม 2549 00:32 น.
Silky
น้องจะหนีพี่ไปไกลสุดฟ้า
แม้น้ำตาเป็นทางแต้มแก้มทั้งสอง
ดั่งสายน้ำท่วมท้นเอ่อล้นนอง
ใจของน้องสุดช้ำทนกล้ำกลืน
จะแสดงแววตาว่าเหย่อหยิ่ง
แม้ความจริงเจ็บกมลสุดทนฝืน
จะตัดขาดเยื่อใยไม่หวนคืน
จะกล้ำกลืนอยู่โดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย
เพียงแต่พี่แจ้งถวิลสิ้นรักน้อง
มีคนครองใจพี่ที่มาดหมาย
เราจะไม่พบกันจนวันตาย
ฟ้าทะลายดินกลบไม่พบกัน
เพราะรักพี่จึงยอมเสียสละ
คืนพันธะทุกประการไม่สานฝัน
พอกันทีนิยามความสัมพันธ์
สิ้นสุดพลันรักนี้ไม่มีเรา
29 เมษายน 2549 21:58 น.
Silky
กี่รอยซ้ำหน้ากากฉากสังคม
กี่ปุ่มปมปิดเบือนหลายเงื่อนไข
กี่รอยเท้าเหยียบย่างทางแห่งไฟ
กี่ทุกข์ทนหม่นไหม้ไร้ร่องรอย
เธอยังเป็นเช่นเธออยู่หรือเปล่า
เธอผู้เฝ้าความฝันอันสุดสอย
เธอผู้ไม่ย่อท้อการรอคอย
เธอผู้มีค่าออ่นด้อยของบางคน
บนวิถีก้าวย่ำเธอช้ำชอก
บนเวทีลวงหลอกเธอบอกบ่น
บนใบหน้าแอบแฝงแสร้งปะปน
บนบาดแผลลึกล้นเธอทนมัน
ทางไหนดีไหนชั่วตัวเธอรู้
ทางไหนมีศัตรูสู้ห่ำหัน
ทางไหนโดดเดี่ยวเปลี่ยวรำพัน
ทางไหนใครขวางกั้นด้วยหนามคม
25 เมษายน 2549 17:31 น.
Silky
หัวใจสี่ห้องน้องยังว่าง
มีใครบ้างสนใจใคร่เสนอ
ถ้ามีบอกรูปพรรณสันฐานเธอ
รีบเสนอแล้วจะลองพิจารณา
แต่หัวใจขายขาดไม่อาจเช่า
กลัวหมองเศร้าถ้าใครหลอกขอบอกหนา
ยิ่งคนเมาเอาไม่ลงเอือมระอา
ก็เพราะว่าพี่รักเหล้าจนเมามาย
มีอีกคนที่ไม่รับใคร่ขอบอก
คนกลับกลอกหมองมัวแสนชั่วช้า
หล่อเกินไปทนไม่ได้ขอไกลลา
รักหมูหมายังดีกว่ามารักเธอ
อาจเรื่องมากปากไวเกินไปบ้าง
รักเลยร้างห่างไกลไม่หวลหา
แถมงี่เง่าไม่สวยสะดุดตา
สมน้ำหน้าหาไม่ได้สะใจจริง