22 มิถุนายน 2549 12:06 น.
Silky
ขนมถุงน้อยอร่อยดีไหม
ฉีกซองส่งให้พร้อมเทใส่ถ้วย
นั่งเรียงริมทางสร้างความงงงวย
ส่งยิ้มเขินขวยพร้อมด้วยสายตา
กระมิดกระเมี้ยน แต่เพียรนั่งขอ
ขณะนั่งรอไม่ท้อรอท่า
สองศรีพี่น้องหรือสองลักพา
สองถ้วยตรงหน้าตั้งท่าขอทาน
ผีเสื้อสดใสที่ลายเสื้อ
ขณะผิวเนื้อไร้เกลือจับกร้าน
หรือนึกสนุกนั่งขลุกทำงาน
ขายความสงสารแลกทานย่านนี้
พ่อแม่อยู่ไหนเป็นใจหรือเปล่า
ชีวิตแสนเศร้าหรือเจ้าสุขขี
สองข้างทางเท้าอาจเศร้าเหลือดี
หนึ่งใจไหวถี่นี่หรือชีวิต
ขนมถุงน้อยอร่อยดีไหม
ฉีกซองส่งให้พร้อมไมตรีจิต
เธอคือขอทานหมายการอุทิศ
ขนมถุงนิดเธอคิดแบ่งทาน
แม้คือผู้ขอใช่รอเพียงรับ
แต่ในมุมอับเธอกลับอีกด้าน
เป็นผู้แบ่งให้ด้วยใจเจือจาน
ขณะเดินผ่านเผยทานผ่านพบ
14 มิถุนายน 2549 17:03 น.
Silky
ฟ้าพลบค่ำ
สุรีย์ล่ำลาโลกพาให้ใจแสนหนาว
ผืนฟ้าฟากกากเพชรสะเก็ดดาว
ทอแสงพราววาววับระยับตา
เผลอเอื้อมมือหมายดาวไปสาวเก็บ
พอรู้ตัวแสนเจ็บใจเหน็บหนา
เพียงภวังค์ยังเหลื่อมเอือมระอา
ต้องก้มหน้ามองดินอาจิณไป
ยิ่งดึกดึกอ้างว้างน้ำค้างโซม
กระพือโหมลมพาน้ำตาไหล
ดั่งหิ่งห้อยคอยรักเฝ้าปักใจ
จุดโคมไฟตามหานางลำภู
หนาวลมหนาวใจไร้ใดเปรียบ
สงบเงียบเก็บกดความอดสู
หมายความฝันโรมรันเข้าพันตู
ยังไม่รู้จุดหมายและปลายทาง
ถอนหายใจรันทดสะกดจิต
รออีกนิดหลับตารอฟ้าสาง
พอมลทินสิ้นซานภาพางค์
ขอหนึ่งหยดน้ำค้างมาล้างใจ
11 มิถุนายน 2549 23:17 น.
Silky
เหมือนภาพช้าฉายช้าอยู่ซ้ำซ้ำ
แต่ละคำยังค้างคาอยู่ทุกหน
แต่ละเรื่องปวดร้าวเฝ้าเวียนวน
แต่ละคนทำร้ายไม่รู้ตัว
น้ำตาไหลรินหลั่งสองฝั่งแก้ม
แกล้งยิ้มแย้มแต่แพ้พ่ายพิษร้ายทั่ว
ความรู้สึกอ่อนล้าอย่างน่ากลัว
เหมือนฟ้าดินขมุกขมัวทุกตาราง
พริบตาเดียวภาพช้าก็ล้มพับ
พริบตาเดียวก็แหลกยับลงทุกอย่าง
พริบตาเดียวดั่งแส้ฟาดบาดครวญคราง
พริบตาเดียวที่สรรค์สร้างลาญมลาย
ยังคงรอคอยใคร ณ. ที่เก่า
ม่านน้ำตาร่วงพราวราวใจสลาย
คนที่เคยปกป้องผองอันตราย
มาห่างหายหลีกเร้นไม่เห็นเงา
6 มิถุนายน 2549 18:23 น.
Silky
ฟ้าร้องฝนตกสาดซัดชุ่มแฉะ
เอื้อมมือแตะประตูรูที่เปียก
กระเสือกกระสนหยิบผ้าว่ะใครเรียก
รูเริ่มเปียกขอเช็ดก่อนกลอนประตู
เห็นหัวคนวนเวียนมาหาหน้าบ้าน
มีทั้งล้านทั้งโล้นโกนหัวเหม่ง
มาร้องเร่งเต็นแร๊พโยว่โชว์เสียงเพลง
มาอวดเบ่งบทบาทเลยฟาดเอา
ก็ฝนตกฟ้าร้องท้องก็หิว
ใจล่ะลิ่วขว้างของไปดั่งไฟเผา
พวกกินเหล้าเมายามาหาเรา
บอกว่าเหงามีภาพสวยชี้ชวยชม
ภาพนี้น่ะสวยสุดยอดกอดไว้แน่น
หากมากแม้นได้เห็นคงสุขสม
ภาพนิยมสมัยใหม่ใคร่ชวนชม
สุดยอดสมแทบขาดใจถ้าใครดู
1 มิถุนายน 2549 15:51 น.
Silky
เป็นความตั้งใจแต่ในท้อง
อยากเรียกร้องความจริงปรารถนา
การเมืองไทยพัฒนา
รัฐสภามีแต่คนดี
ทำอย่างไรได้ดั่งใจคิด
เนรมิตให้มีศักดิ์ศรี
อุดมการณ์ชั่วตานาปี
ประเทศนี้มีพัฒนา
หวังประชาชนคนในชาติ
มากด้วยสามารถการศึกษา
ให้ประชาชนซึ้งถึงปรัชญา
และรู้ค่าการปกครอง
ก็แค่ผู้หญิงธรรมดา
เขียนกลอนวอนมากู่ก้อง
รับฟังคำบ้างขอร้อง
ไทยผองร่วมใจพัฒนา
ถูกกำหนดบทบาทมิอาจก่อ
ถึงท้อก้าวเดินเกินเอื้อมหา
กำหนดค่าน้อยด้อยราคา
ไร้เงินตรามีความคิดก็ปิดงาน
แค่ใฝ่งานที่สร้างอยากเสร็จ
มิเคยเข็ดมุ่งหมายประสาน
ผู้หญิงมากมายอุดมการณ์
มาขับขานร้องขอรอฟัง