6 มกราคม 2548 20:57 น.
ShadowServant
กลับบ้าน กลับบ้าน
ในบางแห่งที่โหยหา
กลับบ้าน กลับบ้าน
ในเรือนเยาว์ที่สงัด
กลับบ้าน กลับบ้าน
เสียงฝนเมื่อยามเหงาที่จำได้
กลับบ้าน กลับบ้าน
ยืนเกาะสาพานดาวแล้วถอนหายใจ
ยังไม่หายไป ยังไม่หายไป
ใบไม้ที่ฉันเด็ดซ่อนไว้ในสมุด
ใบหญ้าที่เกาะเกี่ยวขาฉัน
รั้งให้เห็นความสำคัญของวัชพืช
ยังไม่รางเลือน ยังไม่รางเลือน
เด็กสาวไร้หน้า ในชุดกระโปรงพ้นสมัย
ยืนเกาะรั้วรำพึง
ถึงเลือดที่ไม่หยุดไหล
กลับบ้าน กลับบ้าน
ฉันแบกเป้แห่งชีวัน
กลับบ้าน กลับบ้าน
ฉันแบกมันเดินต่อไป...แสนไกล
6 มกราคม 2548 15:02 น.
ShadowServant
ฉันเห็นความตายอยู่ตรงหน้า
ฉันเห็นความโศกอยู่เบื้องหลัง
ฉันกลืนความเมามายในภวังค์
จะหลับตา ไม่หาสิ่งใด
เมื่อคลื่นความเศร้าถาโถม
ชีวันโหมไหม้
เจ้าจะหาสิ่งใด
ในทะเลกาฬ
เจ้าหรือจะเป็นคลื่น
เจ้าหรือจะต้องมลาย
เจ้าแค่กลัว-สหาย
แค่กลัว
ไม่ปลอบโยนอย่างลวงหลอก
ไม่ตะคอกซ้ำเติมเพิ่มซัด
ไม่เป็นอีกคลื่นกระหวัด
ไม่เป็นอื่นใด แค่ระลอก
เล็ก ๆ