25 กุมภาพันธ์ 2552 09:59 น.
shadow05
เพิ่งได้รู้ได้เข้าใจในชีวิต
แม้ยังไม่ได้พิชิตสิ่งที่ฝัน
สิ่งต่างต่างสลายมลายพลัน
เหมือนโลกพลันวูบดับหายลับไป
งานที่ทำที่เคยดีตอนนี้เปลี่ยน
ความพากเพียรที่เคยมีหายไปไหน
หมดสิ้นแล้วแม้แต่ความตั้งใจ
เหตุไฉน ... ใยจึงเป็น ... เช่นนี้เอย
--------------------------------------------------------------
ไม่อยากโทษเบื้องบนผู้กำหนด
ไม่อยากเป็นคนคิดคดอยากเฉลย
ไม่อยากเป็นอีกแล้วเหมือนอย่างเคย
ไม่อยากเป็นอีกเลย " คนเลวเลว "
จะมีไหมให้เราได้กลับตัว
จะมีไหมก็เพราะกลัวเดินลงเหว
จะมีไหมให้กลับตัวจากคนเลว
เป็นคนเดียวคนใหม่ไม่เหมือนเดิม
หัวหน้าด่า เจ้านายว่า ขี้ข้บ่น
เราต้องทน ทนให้ได้ ต้องฮึกเหิม
พยายามที่มีต้องเพิ่มเติม
และต้องเริ่มรับผิดชอบสิ่งที่ทำ
ก็แค่หวังตอนนี้ได้แค่หวัง
ก็เพราะยังต้องทนหน้ารับกรรม
เรื่องต่างต่างที่เรากระทำ
ทุกเช้าค่ำ อย่างนี้ เรื่อยเรื่อยไป
ในซักวันทุกอย่างต้องดีขึ้น
ให้เรามีจุดยืนจุดฝันใฝ่
ให้เรามีหนทางก้าวต่อไป
ให้เราเป็นผู้ใหญ่ที่สมบูรณ์
----------------------------------------------------------------------
นี่คือชีวิตของเราในตอนนี้ ... แบบว่าเครียดจังอ่า
คงมีแต่ที่นี่แหละมั้ง ที่ให้เราได้ระบาย ได้เล่าต่อให้ทุกคนได้ฟัง
หากไม่ชอบ ก็บอกได้นะครับ .... ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบครับ
ขอบคุณจริง ๆ
23 กุมภาพันธ์ 2552 11:03 น.
shadow05
เจอหน้ากันทุกคืนได้แค่นั้น
ตัวฉันมันก็แค่คนบางเวลา
รอเธอเหงาเธอถึงเดินมาหา
หมดเวลาตัวเธอก็จากไป
ทำไมหนอฉันต้องทนอย่างนี้
แล้วจะมีคุณค่าในตัวไหม
แล้ววันพรุ่งนี้ล่ะจะเป็นไง
แล้วเขาจะรักฉันไหม ... รักจริงจริง
หรือว่าฉันคงจะพอได้แล้ว
คงไม่แคล้วกลายเป็นคนที่ถูกทิ้ง
แต่ก็คงต้องยอมรับความจริง
ว่าเป็นสิ่งที่เราต้องทำใจ
----------------------------------------------------------
T_T
21 กุมภาพันธ์ 2552 21:32 น.
shadow05
ยามที่เธอท้อแท้มืดแปดด้าน
ยามวันวานเธอเศร้าไร้จุดหมาย
ยามจิตใจของเธอแทบมลาย
มีเพียงฉันที่ไม่หายจากเธอไป
แต่วันนี้ฉันหมดปัญญาแล้ว
ดั่งดวงแก้วหม่นหมองไร้สดใส
ไม่มีแม้ผู้คนอยู่ข้างกาย
แม้แต่เธอก็หายไร้แม้เงา
ฉันจะจำจำจดช่วงนี้ไว้
ไว้ในใจดวงนี้ที่เหงาเหงา
จะไม่คิดถึงเธอ ... อีกแล้วเรา
มีเพียงเราที่ยังเศร้า ... จนวันตาย
16 กุมภาพันธ์ 2552 22:08 น.
shadow05
เคยไหม . . . เคยรู้สึกเหมือนจะบ้า
เคยไหม . . . เคยอ่อนล้าไร้จุดหมาย
เคยไหม . . . ความสุข สิ้นมลาย
เคยไหม . . . อยากตายจากโลกไป
เคยไหม . . . เคยคิดอยากยอมแพ้
เคยไหม . . . เคยคิดแค่ . . . เธออยู่ไหน
เคยไหม . . . เห็นเธอแล้ว . . . กังวลใจ
เคยไหม . . . หัวใจมีแต่เธอ
เคยสิ . . . เคยถูกทิ้ง
เคยสิ . . . เพราะยังจริงใจเสมอ
เคยสิ . . . ตอนนี้ยังละเมอ
เคยสิ . . . เพราะรักเธอเสมอมา
เคยสิ . . . เพราตอนนี้ยังหงอยเหงา
เคยสิ . . . เพราะยังเศร้าและห่วงหา
เคยสิ . . . ก็เป็นแค่คนเจ้าน้ำตา
เคยสิ . . . เป็นคนบ้า ที่ใครเมิน
ตอนนี้ . . . ฉันเริ่มทำใจได้
ตอนนี้ . . . ฉันยังอายและเก้อเขิน
ตอนนี้ . . . กำลังลุกและก้าวเดิน
ตอนนี้ . . . กล้าเผชิญกับภัยพาน
ตอนนี้ . . . ฉันยังคิดเธออยู่ไหน
ตอนนี้ . . . เธอมีใครที่พบผ่าน
ตอนนี้ . . . ฉันสุขใจเหลือประมาณ
ตอนนี้ . . . ฉันพ้นผ่าน ความทุกข์ใจ
( ที่เธอฝากไว้ . . . ให้ใจ )
16 กุมภาพันธ์ 2552 22:03 น.
shadow05
โอ้ ... เจ้านกน้อย
บินล่องลอยกลางเวหา
เหนือผืนสุธา
บนฟากฟ้าไกลแสนไกล
นกอยู่คู่กับฟ้า
ไม่เคยลาห่างไปไหน
เธออยู่คู่ฉันไง
อยู่คู่ไปตลอดกาล
นกใกล้ชิดกับฟ้า
โอ้นกจ๋าช่างอาจหาญ
บินอยู่นานแสนนาน
ควรถึงกาลคิดทบทวน
แม้อยู่ใกล้กับฟ้า
มิอาจหารักลมหวน
อยู่ใกล้มิคร่ำครวญ
ลองทบทวน .... เมื่อไหร่จะบินถึงฟ้าซักที
----------------------------------------------------------------------------
นกหาฟ้ามองมาช่างเพ้อฝัน
อยู่ใกล้กันแต่ไม่เคยถึงสักที
ใจฉันเหมือนกับนกอยู่ใกล้ฟ้าเพียงแค่นี้
แต่ไม่ถึงซักที ... รักที่มี ... ไม่ถึงเธอ