31 มีนาคม 2545 02:09 น.
ShaDoW LaDy
ราตรีที่ยาวนานช่างเงียบเหงา ดวงดาวดวงเศร้ายังส่องแสง
วันนี้หัวใจไร้เรียวแรง เพราะมีเรื่องเสียดแทงหัวใจ
เกิดจากเธอคนเดิมคนนั้น มาทิ้งกันร้างลาไปมีใหม่
มาบอกให้ฉันเดินจากไป ทิ้งวันเก่าเก่าเอาไว้ในความทรงจำ
เธอทำเหมือนฉันไม่มีค่า มาบอกลาโดยไม่สนใจช้ำช้ำ
เธอทำฉันเจ็บทุกการกระทำ และไม่สนว่าฉันจะมีน้ำตา
เธอบอกว่าให้ฉันหยุดร้องไห้ ก็แอบดีใจนึกว่าเธอจะเห็นค่า
บอกให้หยุดอย่าได้ร้องออกมา มันไร้ค่าน่าสมเพสซะไม่มี
เกิดอาการอึ้งกับคำคำนั้น หัวเราะลั่นออกมาเต็มที่
นี่หรือคนที่เรารักยิ่งสุดชีวี มาวันนี้ไม่มีไม่เหลือซาก
ได้สติและบอกกับตัวเองว่าพอ อย่าทนรอมันจะยิ่งเสียใจมาก
คนประเภทนี้รักด้วยแล้วลำบาก ขอบคุณมากที่กรุณามาบอกเลิก
30 มีนาคม 2545 02:09 น.
ShaDoW LaDy
ช: คุณจะรักผมเท่าชีวิตของผมมั๊ย
ญ: ไม่...ชั้นจะรักคุณเท่าชีวิตของชั้น
ช: แต่ผมรักคุณมากเอาหัวเป็นประกัน
ญ: แต่ชั้นรักตัวชั้นมากกว่าหัวของคุณ
ช: โอ้..อนิจาชีวิต
ญ: ขอโทษ..ที่ทำให้ใจหมองหม่น
ช: ไว้ขอโทษกันชาติหน้านะหน้ามน
ญ: อย่าคิดอกุศล..จะทำอะไรชั้น
ช: อย่าคิดมากรับรองไม่ฆ่า
ญ: แค่จะทำให้ชีวิตของชั้นสั้น
ช: พูดมากจริงๆ..อยากลองใช่มั๊ยถ้างั้น..
จะช่วยสงเคราะห์ก็แล้วกัน อย่าลืมขอบคุณ
29 มีนาคม 2545 00:28 น.
ShaDoW LaDy
รักร้าง ร้างลา ลาจาก
รักพราก พรากจาก กันไป
รักดับ ดับสิ้น หาใหม่
รักไร้ ไร้รัก ไม่กลับมา
รักเกิด เกิดมา มีรอยยิ้ม
รักสิ้น สิ้นหวัง รอรักษา
รักจบ ใจจบ มีน้ำตา
นี่แหล่ะหนา วัฏจักรของความรัก
28 มีนาคม 2545 00:57 น.
ShaDoW LaDy
ดึกดื่นค่ำคืนบนทางร้าว
ดวงดาวยังพร่างพราวและสดใส
โดดเดี่ยวเดียวดายไม่มีใคร
โดดเด่นอยู่ในหัวใจเรา
ดึกดื่นคืนนี้ยังเหมือนเดิม
ดวงใจดวงเดิมยังเหี่ยวเฉา
ดวงจันทร์สาดแสงส่องเรา
เดียวดายเปลี่ยวเหงาเหมือนทุกคืน
27 มีนาคม 2545 01:12 น.
ShaDoW LaDy
กระดาษแผ่นหนึ่ง
ที่เขียนถึงเธอทุกวัน
ในนั้นมีคำสั้นๆ
แต่ฟังแล้วจับใจ
คงไม่สำคัญ
สำหรับเธอคนนั้นเท่าไหร่
แต่ยืนยันว่าจะเขียนต่อไป
แม้ใครใครไม่ให้ทำ
หวังให้เธออ่าน
แล้วจากนั้นจะขยำ
หรือเขวี้ยงทิ้งก็แล้วแต่เธอจะทำ
ก็มันเป็นสิทธิ์ของเธอ
คนเดิมคนนี้
ที่เธอบอกว่าเพ้อเจ้อ
ที่เธอรำคาญกันเสมอ
ที่เธอเบื่อกันทุกวัน
อยากบอกเอาไว้
มาทางไหนจะไปทางนั้น
อย่ากังวลว่าจะผูกพัน
จะไม่คิดฝันไปไกล
แต่จะกลับมา
จะกลับมาดูแลเธอใกล้ใกล้
ถ้าเค๊าคนนั้นทำให้เธอเจ็บปวดใจ
และอยากบอกเอาไว้ ว่าความรู้สึกทั้งหมดที่มีให้ ยังคงเหมือนในกระดาษแผ่นใสที่เขียนไปให้เธอ