30 มิถุนายน 2547 20:36 น.
Senor
เช้านี้อากาศช่างดีเหลือเกิน มันเป็นเช้าวันแรกของการปิดเทอมฤดู แต่ พับผ่าสิทำไมเด็กมัธยมต้นอย่างผมเนี่ยถึงต้องมาทำงานด้วยนะ พ่อ แม่ ผมเขาอยากให้ผมโตละมั้งเลยหางานให้ผมลองทำดู ความจริงมันก้อไม่ใช่งานลำบากอะไรนักหรอก แต่ที่เซ็งๆอยู่เนี่ย คือผมไม่ได้ไปเที่ยวเล่นตอนปิดเทอมเหมือนคนอื่นๆในรุ่นเดียวกัน ป่านนี้เพื่อนคนอื่นๆคงจะเพลิดเพลินไปกับการเที่ยวเล่น สบายอุราแล้ว แต่ถ้าคิดว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ดีมันก็ไม่เลวนักหรอกเนอะ
แต่สิ่งที่ผมไม่ชอบคือการที่รถติดในตอนเช้าเนี่ยแหละ เซ็งจอรจ์ มันทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดมากๆ และแล้วในที่สุดก็มาถึงที่ทำงานจนได้ ถึงแม้มันจะสายก็เหอะนะ
"สวัสดีค้าบ คือ ผมมาฝึก.." ยังไม่ทันพูดจบก็มีเสียงของชายสูงอายุเป็นเสียงที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี
อ้าว...มาแล้วหรอ คุณพ่อเป็นไงบ้าง
คุณลุงมาทำไรที่นี่คับ
ก็มาฝึกงานให้หลานไง
แต่คุณพ่อไม่เห็นบอกเลยนี่คับ งั้นที่นี่ก็เป็นที่ทำงานของคุณลุงน่ะสิฮ่ะ
ที่นี่เป็นบริษัทของลุงเอง
ว่าแต่ผมจะช่วยอะไรคุณลุงได้หรอคับ
ได้แน่นอน เราไปดูงานกันเถอะ
ครับ
ผมคิดว่าเป็นโชคดีของผมนะที่ได้ทำงานกันคนที่เรารู้จักอย่างน้อยจะได้วางตัวถูก วันแรกของการทำงานก็ยังมีอะไรหลายๆอย่างที่ผมไม่ค่อยเข้าใจ อ้อ ผมลืมบอกไป ที่ทำงานของผมเป็นบริษัทเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ อะไรที่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ลุงผมแกทำหมด ส่วนที่ลุงให้ผมลองงานเป็นส่วนของเกมส์คอมพิวเตอร์ งี้ก็ได้เสียสิ ของชอบเป็นใครก็ถนัดเนอะ
ทุกๆวันในการทำงานลุงจะให้พี่เลี้ยงมาช่วยสอน ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับบริษัท ลุงผมบอกว่าอยากจะให้ผมรับช่วงต่อจากลุงอีกที ผมว่ามันก็ท้าทายดีนะสำหรับเด็กอย่างผม แต่สิ่งที่น่าประทับใจที่สุด คือ การที่มีพี่เลี้ยงแสนสวยมาช่วยเหลือผมตลอด แต่ละวันๆก็จะเปลี่ยนคนมาทุกวันแต่ในจำนวนหลายวันในจำนวนพี่เลี้ยงหลาย มีอยู่คนนึงที่ผมรู้สึกว่ามันโดนใจดัง ป้าบ ผมของเธอยาวประบ่าสีดำ มันทำให้ผมรู้สึกหวั่นๆในใจถึงแม้ว่ายังเป็นเด็ก ม.ต้นก็เหอะ ผมเชื่อเหลือเกินว่าถ้าใครก็ตามที่ได้มาเห็นหล่อนเป็นต้องรักหล่อนทุกราย อันผมก็โม้อ่ะนะ มันก็ต้องขึ้นอยู่กับสเปคของแต่ละคนใช่ม้า แต่บอกตรงๆเธอเนี่ยแหละ นางเอกของผม
จบตอนที่1
หน้าส่วนตัว
413
