13 พฤศจิกายน 2545 16:11 น.
SeeM AnGle
ท่ามกลางความสับสนของความคิด
กลับเกิดประกายความเหงาขึ้นมาจุดๆหนึ่ง
ทุกสิ่งทุกอย่างวุ่นวาย
แต่กลับรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว
.......................
ปลายทางคือความฝัน
ก้าวๆๆๆต่อไปเพื่อจะไขว่คว้า
ทุ่มเททุกอย่าง
หากสุดท้ายหลับลืม ว่าความฝันคืออะไร
.......................
ช่วงหนึ่งในฝูงชน
กลับรู้สึกว่าโลกทั้งโลกหลอกลวง
รู้สึกไร้จุดหมาย
และไม่แน่ใจว่าเกิดมาในโลกนี้......เพื่ออะไร
.......................
ความรักคือสิ่งที่คงอยู่นิรันด์....ฉันเชื่อย่างนั้น
เพราะฉันเชื่อว่าความรักของแม่
คงไม่มีวันจะจางหายไป
......................
บางช่วงที่คุยกับใคร
ฉันรู้สึกเหนื่อย
ที่จะสวมหน้ากาก
ที่ได้สร้างขึ้นมาบดบังตัวจริง.....นานแสนนานเหลือเกิน
แล้วเข้าที่ฉันคุยด้วย
ไม่รู้สึกเหนื่อยบ้างหรือ?
ที่จะต้องสร้างหน้ากากขึ้นมา สวมใส่มันอยู่ทุกวัน
เข้าหาสังคม
........................
อ่านรู้เรื่องมั้ยเนี้ย....
มันเป็นแค่ความรู้สึก ของฉันก็เท่านั้นเอง....