7 กันยายน 2545 15:40 น.
SeeM AnGle
ฉันก็เป็น แค่ดาว ดวงน้อยๆ
ที่เฝ้าคอย ให้ใครๆ นั้นแลเหลียว
เหงาเหลือเกิน เวลา อยู่คนเดียว
ช่างเปล่าเปลี่ยว เหลือเกิน ดาวจะทน
ท่องนภา ไปทั่ว ทุกแห่งหน
ไร้เงาคน เข้าใจ เห็นใจฉัน
อยากมีคน อบอุ่น มาผูกพันธุ์
แต่ฉันมัน ดาวน้อย แสงนิเดียว
แล้วจะมี ใครล่ะ มาแลเหลียว
แค่หนึ่งเดียว แสงน้อย ใครจะเห็น
ไม่มีหรอก แสงแจ่มแจ้ง อย่างเดือนเพ็ญ
ที่ฉันเป็น คือแสงน้อย จากดวงใจ........
3 กันยายน 2545 21:40 น.
SeeM AnGle
เหงาแสนเหงา ที่สุด ในคืนนี้
เมื่อไม่มี เงาของเขา ให้มาเห็น
เกลียดเหลือเกิน อารมณ์นี้ ที่ฉันเป็น
คงอยากเห็น เวาลา ฉันอ่อนแอ
เศร้าแสนเศร้า เมื่อเธอ ไม่แลเหลียว
เสียงเกรียวลม เวิ้งว้าง เงียบเหลือหลาย
เหมือนมีแต่ ความเงียบ รอบๆกาย
เมื่อเธอไป ความสดใส พลันจากลา....
1 กันยายน 2545 20:04 น.
SeeM AnGle
เสียงหยาดฝน โปรยปราย ดั่งพายุ
เหมือนจะหยุด เธอไม่ให้ ไปจากฉัน
ฝนยิ่งตก นําตายิ่ง ไหลรวยริน
แทบจะสิ้น ชีวี เมื่อเธอไป
ฝนยิ่งตก นําตา ยิ่งรินไหล
เธอไปไกล หัวใจ ยิ่งใผ่หา
เธอจากไป โลกนี้เหมือน ไร้เวลา
ความเศร้าเยือน ไร้ซึ่ง ความปราณี
หน้าส่วนตัว
1371
