15 กุมภาพันธ์ 2552 20:23 น.
Scarlet
ก่อกองทรายริมชายหาดคลื่นสาดซบ
กวักมือกลบเนื้อดินเป็นหินผา
ปั้นเนินทรายกับสายน้ำกำวักมา
เป็นหลังคาหน้าต่างกลางฟ้าไกล
บรรจงจัดคัดหินก้อนแทนท่อนแก้ว
เรียงเป็นแนวเสาล้ำเลิศอันเฉิดไฉ
เกลี่ยเนื้อดินชิ้นบางทอดทางไป
แทนบันไดขึ้นไปสู่ประตูทอง
เป็นวิมานลานทรายเหนือสายน้ำ
ตระหง่านล้ำเคียงอยู่เป็นคู่สอง
ให้สมเนื้อสมรักสมศักดิ์ครอง
ที่หมายปองจองใจวาดมิพลาดกัน
วิมานทรายงามสล้างด้วยทางรัก
เคยใฝ่ภักดิ์ร่วมเรียงมาเคียงฝัน
จึ่งสมหมายดั่งดาวรายพรายล้อมจันทร์
เฉกสุริยันนั้นขึ้นอยู่คู่บูรพา
หากสายลมพัดแรงแซงหมู่เมฆ
ดังฟ้าเสกเกลียวคลื่นกลืนภูผา
ทะเลหลากไหลฟาดแล้วสาดมา
โถมทับพัดซัดซ่าก่อนซาไป
เปรียบสองรักหักหาญจนลาญแหลก
น้ำซึมแทรกแตกยับเกินรับไหว
รักเคยครองต้องพลัดพรากแล้วจากไกล
ตัดเยื่อใยร้าวรอนก่อนร้างรา
แล้วกองทรายริมชายฝั่งหรือยังอยู่
ดินคงลู่ปลิวว่อนร่อนเวหา
น้ำเซาะซัดกินหินลึกสึกกร่อนมา
เหลือแต่ซากรักพาพังทลาย
เป็นวิมานกลางทรายเพียงปลายคลื่น
ยามล้มครืนกระทบฝั่งยังสลาย
รักร่วมสร้างครานั้นพลันกลับกลาย
วิมานทรายมลายลับลงกับมือ
24 กุมภาพันธ์ 2551 20:17 น.
Scarlet
สายรุ้งพาดโค้งตรงขอบฟ้า
ไอดินกลิ่นหญ้าพาให้ถวิล
น้ำค้างหลังฝนหยดระริน
เมฆหมอกหมดสิ้นดินใหม่มา
แสงแดดยามเช้าเฝ้ารับอรุณ
ส่องให้ไออุ่นกันถ้วนหน้า
ลมโชยไม้ไหวเอนไปมา
ดอกไม้ใบหญ้าปลิวโปรยปราย
สายนทีมีแต่ไหลไม่ย้อนกลับ
ละอองขาววาววับพลันลับหาย
ไอน้ำเย็นยังอวลอยู่มิรู้วาย
ความชื่นใจไม่มลายตามสายนที
วิหกกกก้องร้องดังลั่น
ไก่บ้านโก่งขันกันสุขี
สัตว์น้อยใหญ่ในป่าประดามี
ดำเนินตามวิถีที่เป็นมา
ฟ้าใหม่ทั่วแดนแสนร่มรื่น
สดชื่นรื่นรมย์ทุกหย่อมหญ้า
ทิวทัศน์ผลัดชมสมอุรา
ตะวันเจิดจ้าส่องท้าทาย
24 กุมภาพันธ์ 2551 19:54 น.
Scarlet
วาเลนไทน์ในปีนี้โชคดีนัก
ได้บอกรักเธออีกครั้งอย่างกล้าหาญ
เคยบอกเธอแล้วครั้งหนึ่งนานแสนนาน
แต่ความรักครั้งวันวานไม่จางไป
วาเลนไทน์ที่ผ่านไปเธอไม่รู้
และฉันเองไม่มองดูเธออยู่ไหน
เป็นเพราะฉันไม่คิดเผยความในใจ
แต่รู้ว่ารักที่ให้ไม่เสื่อมคลาย
คำว่ารักบอกมากนักอาจไร้ค่า
บอกเพียงนิดอาจชืดชาไร้ความหมาย
แต่รักฉันกลั่นกรองจากหัวใจ
รักทุกคำที่บอกไปให้เพียงเธอ
ความผูกพันของฉันฝังรากลึก
ความรู้สึกที่ให้ไม่พลั้งเผลอ
ฉันมีค่าเพียงใดสำหรับเธอ
ก็สุดแท้แต่เธอจะให้กัน
เป็นเพื่อนคิดเพื่อนสนิทหรือเพื่อนใจ
จะเป็นเพื่อนฐานะไหนที่ให้ฉัน
เพื่อนธรรมดาหรือว่าเพื่อนรักกัน
ฉันยอมรับสิ่งนั้นอย่างเต็มใจ
จะกี่วันผันผ่านรักเสมอ
ยังรักเธอแม้ว่านานสักเพียงไหน
ถึงแม้ฉันอาจบอกรักเธอช้าไป
แต่ไม่เคยเสียใจที่รักเธอ
หนึ่งความรักทั้งหัวใจขอมอบให้
จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ
แม้ว่าเราอยู่ห่างไกลไม่พบเจอ
มอบให้เธอเป็นของขวัญวาเลนไทน์
15 ตุลาคม 2550 20:41 น.
Scarlet
วันก่อนนั้นหัวใจฉันมันมีรัก
ได้รู้จักได้รักเธอฉันเพ้อฝัน
แม้ว่าเธอมีใจให้เพียงเพื่อนกัน
จะยามฝันหรือตื่นก็ชื่นใจ
จากวันนั้นจนวันนี้ที่ได้รัก
ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอยิ่งเผลอไผล
จนบางครั้งฉันเองก็เผลอใจ
หวังไปไกลจนใจเจ็บทุกข์ระทม
เมาอะไรไม่เมาเท่าเมารัก
ขมอะไรไม่หนักเท่ารักขม
ทุกข์อื่นใดไม่ทุกข์เท่ารักเราตรม
ร้าวอื่นใดไม่ระบมเท่ารักพัง
เธอไม่เคยทำร้ายแต่ไม่รัก
เพียงเท่านี้ก็อกหักเหมือนสิ้นหวัง
เธอจริงใจเพียงแต่ไม่จริงจัง
หลายหลายครั้งเธอเมินเลยและเฉยชา
ในบางคราวเธอสนใจเธอไยดี
แต่บางทีเธอหลบลี้เธอหนีหน้า
ฉันเจ็บช้ำจนบางครั้งมันด้านชา
เพราะให้มาทั้งหมดใจที่มี
แต่วันนี้ฉันไม่เหมือนเมื่อวันก่อน
หัวใจฉันไม่อ่อนไม่วิ่งหนี
ไม่เจ็บปวดแม้มีเธอหรือไม่มี
เพราะวันนี้คือวันที่ฉันตัดใจ
ฉันเข้มแข็งมากกว่าที่เธอรู้
สังเกตดูจะรู้ว่าฉันทำได้
เหมือนตัดบัวไม่ให้เหลือแม้เยื่อใย
และเดินหน้าต่อไปไม่กลับมา
หน้าส่วนตัว
1196
