26 พฤศจิกายน 2549 13:51 น.
<-:-SaYoNaRa-:->
เป็นเรื่องจริงของกระผมเอง อยากจะระบายออกไปจากอก โดยหวังเอาไว้ว่าหลังจากระบายออกไปแล้ว ... กระผมจะตัดใจจากผู้หญิงคนนี้ได้เสียที ...
"บางทีผมอาจกำลังถูกหลอกอยู่ก็เป็นได้ ..." นี่คือสิ่งที่ผมคิดในใจ ตอนที่ผมอยู่เคียงข้างเธอ ผมช่วยเธอทุกเรื่องที่ผมสามารถทำได้ .... เธอขอร้องให้ผมช่วยทุกเรื่อง ... ผมยินดีทำ .... แต่นั่นก็ยิ่งทำให้ความคิดของผมเป็นจริงขึ้นมา
ผมแอบรักเธอข้างเดียวมาเสมอ ๆ โดยหวังว่าสักวันเธอคงจะมีใจให้ผมบ้าง .... จนกระทั่งวันหนึ่ง ... เธอบอกว่ามีเพื่อนย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับเธอ เป็นเพื่อนผู้ชาย ... เพียงเท่านั้นแหละ ผมรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างมาก ... ผมไม่เคยเห็นเธอทำเพื่อนใครได้ถึงเพียงนี้ ผมคิดอยู่ในใจ 2 วัน นอนไม่หลับเลย จนกระทั่งผมได้พูดกับเธอ ... ว่าผมจะตัดใจจากคนที่ผมแอบชอบเสียที
เธอยอมอยู่ด้วยกันกับเพื่อนคนนั้น เพื่อนร่วมห้องผมหลาย ๆ คนรู้ดีว่าผมแอบชอบเค้าอยู่ ... ก็บอกกับผมว่า "ทำใจซะเถอะนะ บางทีอาจเป็นแฟนเขาก็ได้" ผมเองก็รู้ ถึงแม้จะไม่ใช่แฟน แต่เธอถึงกับยอมให้เขาอยู่ด้วย กับผมเธอไม่เคยทำถึงขนาดนั้นเลย ... พอผมคิดเท่านี้เอง ... ผมก็รู้ว่าเธอไม่เคยมีใจให้กับผมเลย
ผมควรตัดใจดีไหม .... คำตอบในใจผมคือ "ใช่แล้ว" แต่ผมมีคำตอบที่ดีมากกว่านั้น
ผมปรึกษาเพื่อนคนหนึ่ง และได้บอกว่า "ถ้าหากเขาเป็นคนของเรา ถึงแม้เราจะไม่ได้รักเขา แต่อนาคตไป เรากับเขาก็ต้องรักกันอยู่ดี" เป็นเหมือนคำปลอบใจนะ แต่ผมรักคนนี้มาก ยากจะตัดใจ จนผมรู้สึกว่า หากเธอยังอยู่กับเพื่อนแบบนี้ ผมได้ตัดใจจากเธอจริง ๆ แน่ ผมจึงชวนเธอมาอยู่บ้าน แต่คำตอบก็คือ "ไม่" ที่บ้านผมมีพ่อแม่ มีผู้ใหญ่คอยดูแล ... แต่ดูท่าว่าเขาอยากอยู่กับเพื่อนคนนั้น 2 ต่อ 2 มากกว่านะ ผมนอนไม่หลับอีก 1 คืน และผมคิดว่าจะตัดใจจริง ๆ เสียที ถ้าหากเธอยังอยู่กับเพื่อนผู้ชายอีก ....
จาก ... สายน้ำแห่งความเศร้า
สักวันหนึ่งผมคงเจอคนที่พร้อมจะช่วยเหลือผม และรักผมจากใจจริงเสียทีนะ
เราคงจะช่วยเหลือกัยตลอดไป ...