3 พฤษภาคม 2550 16:21 น.
sarukung
อยากเข้าใจที่เขาบอกคำว่า "รัก"
ที่ทุกคนรู้จักกับคำนี้
รู้แต่ว่ามันเป็นสิ่งที่ดี
แม้นว่ามีคนที่ต้องเสียน้ำตา
น่าแปลกนักที่ "รัก" มีหลากหลาย
รักแท้จริงไม่มีวันตายยากจะหา
มีคนมากอยากไขว่คว้าหา "รัก" มา
แต่ไม่คิดรักษาไว้ให้เนิ่นนาน
จะมีใครเข้าใจในรักจริง
ไม่ละทิ้ง เก็บไว้เมื่อหมดหวาน
หา"รัก"ใหม่ตามตน ที่ต้องการ
ที่วันวานยังเคยบอกว่า "รัก"กัน
ความรัก จริง จริงแล้วเป็นเช่นไร
มันคือความห่วงใยหรือเพ้อฝัน
หรือความสุขที่ มีคนผูกพัน
แค่ เห็นหน้ากันทุกวัน ก็ชื่นใจ
แต่หาก "รัก" ที่ปะปนด้วยน้ำตา
ยังเรียก ว่า "รัก" อยู่ใช่ไหม
ไม่ว่าต้องเจ็บทนทุกข์สักเพียงใด
แต่ยอมได้เพราะว่า "รัก" เท่านั้นเอง
12 เมษายน 2550 17:50 น.
sarukung
น้ำใสใสไหลรินกัดกินใจ
ร้องร่ำไห้ในวังวนอารมณ์เหงา
น้ำอุ่นอุ่นรินไหลเกินบรรเทา
ร่ำร้องไห้ในความเศร้าเคล้าน้ำตา
จะมีใครแบ่งซีกใจให้พักพิง
เสียงเรียกร้องต่อทุกสิ่งที่ใฝ่หา
จะมีใครเหลือเสี้ยวใจให้พึ่งพา
เสียงร้องเรียกที่ไร้ค่ากว่าสิ่งใด
ใจดวงน้อยที่เฝ้าคอยใครสักคน
มาช่วยคลายความทุกข์ทนให้พ้นไป
ใจน้อยดวงที่แวะมาและลาไกล
ช่วยมาคลายปลดปล่อยใจให้ฉันที