� �กุหลาบงามแฝงไว้ด้วยรอยหนาม แม้ทิ่มตำหมู่แมลงต่างแฝงใกล้� เพียงเพื่อชมดื่มความหวานชื่นฤทัย ถึงเจ็บปวดปานใดไม่ครนา � �ขอแค่เพียงชิดใกล้ให้ซึ้งความหอม ขอแค่ได้บินตอมรสแห่งปรารถนา แม้ต้องแลกด้วยทุกข์ทรมาน์ ถึงกายาดับสูญไม่หวั่นเกรง � �เหตุผลเพราะความงามน่าหลงใหล เย้ายวนใจด้วยกลิ่นเสน่หา ชวนให้เพ้อฝันถึงทุกเวลา โบกโบยมาชิดแนบกลีบดอกบาง � �แม้ความทุกข์ระทมตรมเศร้าโศก จะเหนี่ยวรั้งทั้งโลกมิอาจขวาง ถึงสุดท้ายจะต้องตายที่ปลายทาง ขอนอนตายให้กลีบบางห่มหัวใจ...