26 มีนาคม 2554 14:41 น.
Saran
ตั้งแต่ได้พบกับเธอ
ละเมอพะวงเพ้อหา
หวั่นไหวเมื่อได้สบตา
สั่นชาเมื่อได้สบใจ
วันนั้นวันนี้วันไหน
หัวใจยังคงถามหา
ถึงเธอคนนั้นเรื่อยมา
ใบหน้าหวานบาดหัวใจ
หลงรักรอยยิ้มรอยนั้น
เห็นแล้วใจแทบสลาย
ชวนฝันหลงเคลิ้มไม่คลาย
ไม่วายยังคิดถึงเธอ
ฉันหลงรักเธอยิ่งนัก
น่ารักแม้ยามเมื่อเผลอ
จนเก็บไปฝันละเมอ
เพ้อถึงอยู่ทุกราตรี
ขอให้ได้พบอีกหน
หน้ามนแก้วตาคนนี้
จะบอกออกไปสักที
คำนี้ว่าฉันรักเธอ
24 มีนาคม 2554 08:44 น.
Saran
..........................................................
21 มีนาคม 2554 14:51 น.
Saran
ดอกฟ้าเอยเจ้าสูงไปไกลลับตา
สุดปัญญาจะเหนี่ยวโน้มลงมาหา
เป็นดอกไม้ที่งดงามบนนภา
ไม่คู่ควรจะลงมาสู่แดนดิน
ได้เพียงมองเหม่อดูอยู่ตรงนี้
อยู่ตรงที่ที่เจ้านั้นไม่อาจเห็น
ยังคงเฝ้าห่วงใยทุกเช้าเย็น
เพียงได้เห็นเจ้าสุขก็สุขใจ
แม้บนฟ้าสูงส่งสักเพียงไหน
แม้ว่าใครบนนั้นจะเหยียดหยาม
ขอเพียงใจของฉันได้เฝ้าตาม
ดอกฟ้างามทุกที่ที่เจ้าไป
แค่ได้คอยห่วงใยและคิดถึง
ได้คำนึงถึงหน้าเมื่อหลับฝัน
ได้แต่หวังในใจทุกคืนวัน
ได้เคียงข้างเจ้านั้นบนฟ้าไกล
หากวันใดที่ใจไร้ซึ่งฝัน
หากบนนั้นไร้รักที่ตามหา
หากวันใดที่เจ้ามีน้ำตา
ขอเพียงแค่บอกมาจะรีบไป
ซับน้ำตาเจ้าไว้ไม่ให้ไหล
จะดูแลหัวใจเจ้าไม่ห่างเหิน
จะรักเจ้าเรื่อยไปไม่หมางเมิน
เราจะเดินบนฟ้าเคียงคู่กัน