29 มกราคม 2554 21:42 น.

หนึ่งความเหงากับดาวบนฟ้า


   เหม่อมองหมู่ดาวเมฆคล้อย
ล่องลอยพัดผ่านลมสาย
เย็นเยือกหนาวสั่นผิวกาย
แต่ใจหนาวกว่าร้อยพัน
   แสงจันทร์กระจ่างสดใส
พาให้คู่รักฝันหวาน
คิดถึงซึ่งกันเนิ่นนาน
แม้ดาวลอยผ่านลับไป
   ดึกแล้วอ้างว้างเปลี่ยวเหงา
ใจเศร้าไม่ยอมหลับใหล
คงนั่งนับดาวเรื่อยไป
ร้องไห้กับเงาทุกคืน
   จมอยู่ในห้วงความเหงา
ความเศร้ารังแกเสมอ
หัวใจได้แต่ละเมอ
พร่ำเพ้อถึงใครสักคน
   เธออยู่ที่ไหนตอนนี้
คนที่หัวใจฝันถึง
เธอเล่าห้วงฝันคำนึง
หวานซึ้งบ้างไหมคนดี
   ฝากดาวบอกเธอให้รู้
ฉันอยู่ตรงนี้เสมอ
วันหนึ่งเราคงได้เจอ
พร่ำเพ้อนับดาวเคียงกัน