26 มีนาคม 2553 10:25 น.
Saran
เมื่อแรกหมู่ดาวทอแสง
ท้องฟ้าสวยงามสดใส
จันทร์นวลลอยมาใกล้ใจ
หิ่งห้อยอาบไล้แสงจันทร์
หากแต่คืนนี้สั้นนัก
เพียงพักจากเหงายามครู่
แหงนจ้องท้องฟ้ามองดู
ดาวหมู่ก็คล้อยเลือนไป
ทิ้งฉันจมกับความเหงา
ความเศร้าความหนาวตามดู
โอบใจของคนไร้คู่
เคียงอยู่เป็นเพื่อนเนิ่นนาน
จนเมื่อตะวันลับแสง
สิ้นแรงหมดหวังอ่อนโหย
ถูกปลุกหัวใจร่วงโรย
ด้วยแสงแห่งหวังที่รอ
สุขใจเมื่อได้มองฟ้า
สุขกว่าหากมีคนไหน
มานั่งนับดาวใกล้ใจ
ยิ้มให้สบใจสบตา
แม้จันทร์ลาลับหมดแสง
หมู่แมลงเริงร่าหนีหาย
ดวงดาวเคลื่อนคล้อยลอยไป
ก็ยังอุ่นใจเพราะฉันมีเธอ
1 มีนาคม 2553 16:18 น.
Saran
ความรักเช่นดังความฝัน
เหมือนกันในทุกๆสิ่ง
ยกเว้นคำว่าความจริง
มีอยู่คือความเศร้าใจ
ความรักเหมือนดังขนนก
ลอยโบกเมื่อต้องลมสาย
พัดพาให้ความเหงาคลาย
พัดใจให้กลายอุ่นคืน
ความรักสดสวยในฝัน
ความฝันสลายเมื่อตื่น
ความสวยที่เห็นข้ามคืน
โรยร่วงเมื่อตอนลืมตา
ความรักของฉันคล้ายฝัน
ต่างกันที่มันไม่สดใส
ไม่เหมือนเช่นดังใครๆ
เพราะในฝันของฉันไม่มีเธอ