18 สิงหาคม 2552 10:58 น.
Saran
จากวันนั้นที่ฉันได้พบเธอ
ใจละเมอเฝ้าเพ้อห่วงหา
จากวันนั้นที่เธอส่งยิ้มมา
ยังติดตาตรึงอยู่ในหัวใจ
ในวันนี้ไม่เห็นแม้เพียงเงา
คนที่เฝ้าคอยอยู่เธอรู้ไหม
กินไม่ได้นอนไม่หลับอยู่ร่ำไป
ไม่รู้ใครช่างใจร้ายหลอกให้รอ
เธออาจมีใครคนนั้นที่แสนดี
ใจดวงนี้ของฉันคงแสนเศร้า
คนที่คอยชิดเธอดังเช่นเงา
คำว่าเราเธอกับเขาคงใช้มัน
หวังแค่เธอมีใจให้สักหน่อย
ใจดวงน้อยของฉันคงสดใส
หากห้องใจเธอนั้นไม่มีใคร
ขอโอกาสฉันได้บอกรักเธอ
ฉันยังห่างจากฝันนั้นของเธอ
ไม่เลิศเลอดังคนที่วาดไว้
ฉันยังห่างใครคนนั้นอีกแสนไกล
มีแค่ใจเก็บไว้เฝ้ารอเธอ
4 สิงหาคม 2552 10:43 น.
Saran
คืนนี้ฟ้าเศร้าจันทร์หมอง
เหม่อมองดวงดาวอับแสง
อ่อนโหยโรยราไร้แรง
เหมือนแสงในใจหรี่ลง
นึกถึงภาพครั้งวันวาน
ความหวานดังเดิมหนีหาย
หน้าสวยของเธอกลับกลาย
บูดบึ้งไร้ซึ่งไมตรี
เมื่อเห็นฉันเดินเคียงคู่
ใครอยู่พูดคุยยิ้มขำ
เธอคิดว่าฉันลืมคำ
ที่เราได้เคยสัญญา
อยากบอกให้เธอได้รู้
จริงอยู่ที่เดินเคียงเขา
แต่คำสัญญาสองเรา
ยังเก็บอยู่ในหัวใจ
น่ารักร่าเริงสดใส
ยิ้มง่ายคุยเก่งอ่อนหวาน
รอยยิ้มพิมพ์ใจเบิกบาน
ไปไหนหมดแล้วคนดี
ขอโทษที่ทำให้ห่วง
ขอบคุณที่คอยเฝ้าหวง
จริงแล้วรักเธอเต็มทรวง
ใครลวงไม่เคยปันใจ
เรอทัก-รักเธอเสมอ
มีเรามีเธอมีฉัน
มีเพียงสองเราเคียงกัน
ตรึงมั่นด้วยรักแทนใจ
ฝากย้ำสัญญาได้ไหม
ฝากให้สายลมช่วยง้อ
คนน่ารักที่หน้างอ
ให้ยิ้ม...เห็นฟันหลอไปเลย
3 สิงหาคม 2552 11:31 น.
Saran
นั่งมองใบไม้ในบ้าน
กระถางต้นไม้สดใส
สายลมที่เคียงฟ้าไกล
ผีเสื้อหวั่นไหวเกี้ยวพา
วันนี้เป็นอีกวันเหงา
ของชายที่เขาไร้คู่
ไม่รู้จะทนรออยู่
อีกนานได้สักเท่าใด
หนุ่มสาวเดินเคียงเป็นคู่
สายตามองดูที่ฉัน
คงแปลกที่เห็นเพราะมัน
เหงาหงอยเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย
มีใครรู้บ้างหรือปล่าว
บางคนที่เขายิ้มให้
ลึกๆแล้วซ่อนอะไร
อยู่ในรอยเหงาที่มี
วันนี้ก็ยังคงเหงา
ไร้คู่ดังเขาเช่นนั้น
เนิ่นนานพ้นผ่านอีกวัน
สายลม ความเหงา...รอคอย