10 กันยายน 2550 11:27 น.
Saran
นกน้อย ร้องหา ห่วงแม่
จะอยู่ ดูแล หนูไหม
จากรัง ไปนาน เหงาใจ
หนูอยู่ ตัวเดียว น่ากลัว
มีมด ทำรัง ข้างบน
อีกฝน ตกมา ฉ่ำหนาว
อีกทั้ง แมลง ค้างคาว
ยุงสาว ดูดเลือด ตัวโต
หนูหิว เหลือเกิน แทบแย่
รอแม่ มาป้อน อาหาร
รอแล้ว รอเล่า ตั้งนาน
เอ้ะเรา ลืมไป เราลูกลิง!
10 กันยายน 2550 11:21 น.
Saran
นกน้อย ร้องหา ห่วงแม่
จะอยู่ ดูแล หนูไหม
จากรัง ไปนาน เหงาใจ
หนูอยู่ ตัวเดียว น่ากลัว
มีมด ทำรัง ข้างบน
อีกฝน ตกมา ฉ่ำหนาว
อีกทั้ง แมลง ค้างคาว
ยุงสาว ดูดเลือด ตัวโต
หนูหิว เหลือเกิน แทบแย่
รอแม่ มาป้อน อาหาร
รอแล้ว รอเล่า ตั้งนาน
เอ้ะเรา ลืมไป ว่าเป็นลูกลิง!
5 กันยายน 2550 10:58 น.
Saran
หากว่ารักเปรียบดังจันทร์สดใส
ส่องสว่างอยู่ในกลางเวหา
ฉันจะบินขึ้นไปบนนภา
สอยลงมาให้เธอได้ชื่นชม
หากรักเหมือนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่
ขอบฟ้าไกลสิ้นสุดมิรู้สม
เธออยากได้สิ่งใดมาเชยชม
ให้เธอสมปรารถนาจะเอามา
แม้ว่ารักดุจไข่มุกในสมุทร
แม้ลึกสุดอยู่ใต้บาดาลไหน
จะหามาให้เธอได้สมฤทัย
หมดหัวใจของฉันมอบให้เธอ