30 สิงหาคม 2549 09:06 น.
Saran
รอมานาน กว่าจะ ถึงวันนี้
วันที่มี สิ่งที่เรียก ว่ามือถือ
จะมือหนึ่ง หรือมือสอง ก็คือคือ
ก็ได้ชื่อ ว่าฟุ่มเฟือย เหมือนเหมือนกัน
เก็บรวบรวม สตางค์ ได้จนครบ
บวกกับรบ เร้าแม่ เหนื่อยแท้หนอ
หลังเลิกเรียน นั่งรถ ไปเดอะมอลล์
แล้วไปต่อ ที่ยัง ตะวันนา
เดินวกมา ที่ร้าน ห้างน้อมจิตต์
ใจหยุดคิด ถึงเครื่อง ที่ใฝ่ฝัน
ถึงโนเกีย 3300 ตั้งสามพัน
ต่อทั้งวัน จนเหลือแค่ สองพันแปด
กลับมาบ้านได้ยิน แม่แผดเสียง
ตังค์หมดเกลี้ยง มือถือกลับ ประหลาดหนอ
รุ่นอย่างมึ_ ใครเขาใช้ น่าหัวร่อ
เซ็งหลายต่อ เลยเดินหนี ไปฟังเพลง
25 สิงหาคม 2549 08:40 น.
Saran
มองฟ้าเจอดาวเห็นเดือน
เมฆเคลื่อนกลบจันทร์ลับแสง
สายลมเคยหวนสิ้นแรง
สิ้นแสงสดใสดังเคย
ความหวังในใจริบหรี่
สิ่งที่ซ่อนเร้นเปิดเผย
ความลับของเจ้าทรามเชย
เฉลยมาเถิดคนดี
หากชายในฝันของเจ้า
ไม่มีแม้เงาพี่นี้
ช่วยเผยหัวใจเจ้าที
พี่นี้ยินดีจากไป...
23 สิงหาคม 2549 09:33 น.
Saran
สบตาเธอครั้งแรกแจกยิ้มให้
ส่งหัวใจดวงน้อยๆลอยไปหา
เธอคือคนที่ฉันแอบหมายตา
เธอนั่นหนาที่ใจฉันหมายปอง
เจอะหน้าเธอทุกวันฉันหวั่นไหว
หวั่นหัวใจจะแตกแยกเป็นสอง
กลัวว่าใจจะหลุดออกมากอง
ก็ใจฉันมันฟ้องว่าชอบเธอ
อยากให้เธอได้รู้ว่าฉันชอบ
พร้อมจะมอบสี่ห้องใจให้เสมอ
ฉันฝึกพูดคำๆหนึ่งจนละเมอ
อยากบอกเธอว่ารักสุดหัวใจ
หากเธอยอมมอบหัวใจให้กับฉัน
สัญญามั่นจะดูแลเก็บรักษา
ใจดวงนี้ที่เธอมอบให้มา
ไปจนกว่าชีวาฉันจะมลาย
17 สิงหาคม 2549 12:31 น.
Saran
.....................................................
11 สิงหาคม 2549 08:54 น.
Saran
วันแม่เวียนมาบรรจบ
ครบรอบ12 สิงหา
รำลึกถึงท่านผู้ให้กำเนิดมา
ให้การศึกษาแลเลี้ยงดู
สูเจ้าอย่ามัวนิ่งเฉย
ไฉนเลยจึงละลืมผู้
ที่มีพระคุณต่อสู
มากมายเหลือล้นคณา
วันแม่หรือวันไหน
ก็จงทำดีเถิดหนา
ให้สมที่ท่านเหนื่อยกายา
ขอจงมาร่วมใจกัน...