12 เมษายน 2553 18:52 น.
Saran
เคยได้ฟังว่าความรักที่แสนหวาน
มีรักหนึ่งที่ยาวนานกว่ารักไหน
หากได้พบต้องทนท้อแทบขาดใจ
หากว่าใครได้เจอคงรู้ดี
หากแต่ว่าฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น
คนที่ฝันเห็นเธออยู่เสมอ
แต่ฝันเธอมีใครที่คอยเจอ
คอยมาเพ้อส่งคำหวานทุกเวลา
ได้แต่ยิ้มหวานๆส่งไปหา
เธอยิ้มตอบกลับมาช่างหวั่นไหว
หากเป็นฉันผู้เดียวที่สั่นใจ
จากรอยยิ้มของเธอก็คงดี
คำหวานๆมากมายเธอคงเบื่อ
เจอทุกเมื่อทุกคราจากคนไหน
มีคนหนึ่งคนนี้ซ่อนความใน
ซ่อนความหมายหวานๆในบทกลอน
ตัวอักษรทุกตัวที่เอื้อนเอ่ย
เหมือนเฉลยข้อความในใจฉัน
บอกรักเธออยู่เสมอทุกคืนวัน
ขอเพียงแค่เธอนั้นเปิดหัวใจ...
3 เมษายน 2553 12:04 น.
Saran
กลอนที่เขียนถึงไม่รู้มาจากไหน
แต่รู้ไว้มาจากใจคนที่เขียน
แต่งให้เธอคนเดียวที่มาเปลี่ยน
ชีวิตฉันวันนี้และต่อไป
แม้ไม่หวานเหมือนน้ำตาลที่เธอโปรด
ก็อย่าโกรธกันเลยเธอรู้ไหม
แม้ไม่ซึ้งให้เธอเหมือนใครใคร
มีแค่เพียงหัวใจเท่านั้นเอง
ถามหัวใจทำยังไงให้เธอเชื่อ
ก็ในเมื่อมันไม่เคยรักคนไหน
ได้แต่เหงาเดียวดายอยู่ร่ำไป
ถามทีไรได้แต่เศร้าทุกทุกวัน
เพราะถึงอยากรู้จักมากกว่านี้
มากกว่าที่นั่งสบตาแล้วโทรหา
แต่ว่ามันคงต้องใช้เวลา
สักวันนึงเธอคงพอเข้าใจ
ซึ้งไม่ซึ้งแค่ไหนก็ช่วยตอบ
ชอบไม่ชอบทั้งกลอนหรือเจ้าของ
หรือทั้งชอบทั้งซึ้งก็ช่วยลอง
เปิดห้องใจให้ฉันได้เข้าไป
Open up your mind
"If you have reasons for loving someone, then you are using your mind,
but if you love someone for no reason, then you are using your heart."
ถ้าคุณรู้ว่าคุณรักใคร เพราะอะไร นั่นเพราะคุณใช้ความคิดในการรักเขาคนนั้น แต่เมื่อไหร่ที่คุณรักใครสักคนโดยไม่มีเหตุผล นั่นเพราะคุณใช้หัวใจรักเขา
26 มีนาคม 2553 10:25 น.
Saran
เมื่อแรกหมู่ดาวทอแสง
ท้องฟ้าสวยงามสดใส
จันทร์นวลลอยมาใกล้ใจ
หิ่งห้อยอาบไล้แสงจันทร์
หากแต่คืนนี้สั้นนัก
เพียงพักจากเหงายามครู่
แหงนจ้องท้องฟ้ามองดู
ดาวหมู่ก็คล้อยเลือนไป
ทิ้งฉันจมกับความเหงา
ความเศร้าความหนาวตามดู
โอบใจของคนไร้คู่
เคียงอยู่เป็นเพื่อนเนิ่นนาน
จนเมื่อตะวันลับแสง
สิ้นแรงหมดหวังอ่อนโหย
ถูกปลุกหัวใจร่วงโรย
ด้วยแสงแห่งหวังที่รอ
สุขใจเมื่อได้มองฟ้า
สุขกว่าหากมีคนไหน
มานั่งนับดาวใกล้ใจ
ยิ้มให้สบใจสบตา
แม้จันทร์ลาลับหมดแสง
หมู่แมลงเริงร่าหนีหาย
ดวงดาวเคลื่อนคล้อยลอยไป
ก็ยังอุ่นใจเพราะฉันมีเธอ
1 มีนาคม 2553 16:18 น.
Saran
ความรักเช่นดังความฝัน
เหมือนกันในทุกๆสิ่ง
ยกเว้นคำว่าความจริง
มีอยู่คือความเศร้าใจ
ความรักเหมือนดังขนนก
ลอยโบกเมื่อต้องลมสาย
พัดพาให้ความเหงาคลาย
พัดใจให้กลายอุ่นคืน
ความรักสดสวยในฝัน
ความฝันสลายเมื่อตื่น
ความสวยที่เห็นข้ามคืน
โรยร่วงเมื่อตอนลืมตา
ความรักของฉันคล้ายฝัน
ต่างกันที่มันไม่สดใส
ไม่เหมือนเช่นดังใครๆ
เพราะในฝันของฉันไม่มีเธอ
20 กุมภาพันธ์ 2553 10:49 น.
Saran
คนๆหนึ่งนั่งจมในวันหนึ่ง
วันที่ซึ่งหงอยเหงาและเงียบหนาว
มีสายลมอ้างว้างอยู่ทุกคราว
คอยปัดเป่าให้รู้ยังหายใจ
มีชีวิตอยู่ไปแค่พ้นผ่าน
รักหอมหวานเป็นเช่นไรแม้ไม่เห็น
ก็ยังหวังถึงหนึ่งคนช่วยมาเป็น
กำลังใจให้คนที่อ่อนแรง
มองเลยผ่านคู่รักที่หวานแหวว
มองดูแล้วก็เศร้าให้ใจหาย
ที่มือฉันมีเพียงความเดียวดาย
ส่งยิ้มให้เมื่ออยู่กับตัวเอง
ชีวิตฉันคงถูกสาปให้เศร้าโศก
ถึงคู่รักจะล้นโลกก็ยังเหงา
ปาดน้ำตาฝืนยิ้มให้กับเงา
ของคนเศร้าอ้างว้างและเดียวดาย