4 ธันวาคม 2551 14:04 น.
Saran
สบตาเธอครั้งแรกแจกยิ้มให้
ส่งหัวใจดวงน้อยๆลอยไปหา
เธอคือคนที่ฉันแอบหมายตา
เธอนั่นหนาที่ใจฉันหมายปอง
เจอะหน้าเธอทุกวันฉันหวั่นไหว
หวั่นหัวใจจะแตกแยกเป็นสอง
กลัวว่าใจจะหลุดออกมากอง
ก็ใจฉันมันฟ้องว่าชอบเธอ
อยากให้เธอได้รู้ว่าฉันชอบ
พร้อมจะมอบสี่ห้องใจให้เสมอ
ฉันฝึกพูดคำๆหนึ่งจนละเมอ
อยากบอกเธอว่ารักสุดหัวใจ
หากเธอยอมมอบหัวใจให้กับฉัน
สัญญามั่นจะดูแลเก็บรักษา
ใจดวงนี้ที่เธอมอบให้มา
ไปจนกว่าชีวาฉันจะมลาย
4 ธันวาคม 2551 13:45 น.
Saran
มีคำๆหนึ่งเก็บไว้ในใจเรื่อยมา
ไม่รู้ว่าจะเอ่ยมันดีไหม
ไม่รู้ว่าจะเผยออกมาเมื่อไร
หรือเมื่อยามเธอส่งยิ้มผ่านมา
ก็ได้แค่เพียงเก็บไว้ในอก
พาพกไปด้วยทุกหนแห่ง
ครั้นจะเอ่ยออกไปใจเต้นแรง
แก้มแดงๆของเธอมันบีบใจ
ไม่กล้าแม้เพียงจะเอ่ยปาก
ทั้งที่ใจแสนอยากเผย
ก็คงต้องปล่อยเลยตามเลย
ลอยผ่านไปตามเคยกับสายลม
หากฉันรู้สักนิดว่าเธอมีใจให้
จะใกล้ไกลเธอก็คิดถึงฉัน
จะไม่รอที่จะเอ่ยมาแสนนาน
คำๆนั้นคือรักมอบไว้เพียงเธอ
27 พฤศจิกายน 2551 12:59 น.
Saran
สายลมพัดโชยเอือยอ่อน
เหมือนตอนครั้งเราเคียงคู่
แอบเอียงเคียงไหล่นั่งดู
ดาวน้อยอวดแสงแข่งจันทร์
เหมือนครั้งเรายังยืนอยู่
มองดูขอบฟากฟ้าไกล
จ้องมองดาวสกาวใส
แล้วนับไปพร้อมๆกัน
คืนนี้แสงจันทร์มัวหมอง
สีอ่อนวังเวงใจหาย
ปล่าวเปลี่ยวอ้างว้างเดียวดาย
ไร้เธอเคียงกายเหมือนเคย
คนดีตอนนี้เธออยู่แห่งไหน
ทำอะไรคิดถึงใครอยู่บ้างไหม
ให้รู้ว่าคิดถึงและห่วงใย
ฝากกับดาวและสายลมมอบถึงเธอ
28 สิงหาคม 2551 13:45 น.
Saran
รักคนอ่านชอบคนเขียนเกลียดคนบ่น
ห่วงคนจนข้างถนนหนุนแทนหมอน
ขาดความรักความอบอุ่นเอื้ออาทร
ขอคนจรมาอ่านจงเข้าใจ
หากอยากรักอยากฟังให้ฟังเขา
เด็กน้อยแววตาเศร้าเว้าวอนขอ
ความรักความอบอุ่นไม่ต้องรอ
เมื่อใดหนอจะมีเหมือนเขาที
ในโลกนี้ยังมีคนอีกมาก
ที่ยังอยากยังต้องการยังหิวโหย
ช่วยส่งรักส่งแรงใจให้เขาโดย
ให้โบกโบยผ่านกลอนนี้ตามสายลม...
24 กรกฎาคม 2551 09:16 น.
Saran
รักคนอ่านชอบคนเขียนเกลียดคนบ่น
ห่วงคนจนข้างถนนหนุนแทนหมอน
ขาดความรักความอบอุ่นเอื้ออาทร
ขอคนจรมาอ่านจงเข้าใจ
หากอยากรักอยากฟังให้ฟังเขา
เด็กน้อยแววตาเศร้าเว้าวอนขอ
ความรักความอบอุ่นไม่ต้องรอ
เมื่อใดหนอจะมีเหมือนเขาที
ในโลกนี้ยังมีคนอีกมาก
ที่ยังอยากยังต้องการยังหิวโหย
ช่วยส่งรักส่งแรงใจให้เขาโดย
ให้โบกโบยผ่านกลอนนี้ตามสายลม