9 กรกฎาคม 2552 09:06 น.
Saran
ดึกมากแล้ว...
ท้องฟ้าคงหลับไหลภายใต้ไออุ่นของผ้าห่มผืนดำแห่งราตรี
ลมหนาวพร่างพรูพัดผ่าน แม้แต่ผ้าห่มที่หนาที่สุด
ก็มิอาจต้านทานลมหายใจของเหมันต์ที่ครอบคลุมหัวใจของฉัน
จนสั่นสะท้าน เย็นเยือกถึงภายใน ลึกลงไป ลึกลงไป
ฉันแหงนมองดวงดาวนับร้อยที่พร่างพราว บนผืนผ้าใบใหญ่สีดำ
ดาวทุกดวงที่ถูกนับ ล้วนแล้วแต่ไม่มีสิ่งที่ฉันปรารถนา
ซ่อนเร้นอยู่เลย รักแท้ที่ฉันค้นหามาเนิ่นนาน
อยู่หนใดกันเล่า
ฉันแหงนมองฟ้าอีกครั้ง พลางเกิดคำถามในจิตใจว่า
"ชีวิตจะมีคุณค่าอันใด หากจะยืนยาวอยู่เพียงเพื่อมีลมหายใจไปวันๆ
และความรักจะมีความหมายที่สมบูรณ์ได้อย่างไร
ถ้าหากฟ้าไม่ส่งเธอมา เพื่อตอบคำถามที่ค้างคาในใจฉันเรื่อยมาว่า..
รักแท้ที่แท้จริง เป็นเช่นไร"
ดึกมากแล้ว...
ฉันแหงนมองฟ้าอีกครั้ง พลางเกิดคำถามในจิตใจอีกครั้งว่า..
"ชีวิตจะมีคุณค่าอันใด..."
30 มิถุนายน 2552 18:42 น.
Saran
มีคนแอบเข้ามาอ่านกลอน
บางคนอยู่มหาลัยใกล้จบแล้ว
อ่านแล้วไม่รู้เข้าใจหรือปล่าว
ก็เลยอยากจะบอกว่า
อ่านไปเถอะถึงไม่รู้เรื่องก็
มองผ่านๆก็ไม่เป็นไร
ขอแค่เข้ามาก็พอ
อยากให้รู้ว่าทุกตัวอักษร
มีรอยยิ้มแฝงอยู่
และมีคำหวานๆจากคนแต่ง
พูดกับคุณอยู่นะ
30 มิถุนายน 2552 11:31 น.
Saran
Coffee or Love are so likely
only you favorite Capuchino Expresso or mocha
put the honesty if you would like sweet
put more take care for delicious if you wish
put more protect if you like dark
The last method...
How to make the best Coffee or Love
depend only you and your sweetheart...
30 มิถุนายน 2552 10:59 น.
Saran
Love is only one thing has been reason among unreason and still has been unreason between reason.
" รัก " เป็นสิ่งเดียวที่มีเหตุผลท่ามกลางความไม่มีเหตุผล และ เป็นสิ่งเดียวที่ไม่มีเหตุผลท่ามกลางความมีเหตุผล ไม่มีใครที่จะให้ความหมายของคำว่ารักแก่คุณได้อย่างลึกซึ้งมากไปกว่าตัวของคุณเอง ในวันที่มีใครสักคนนึงเดินเข้ามาด้วยความสงสัยเดียวกันกับคุณ และคุณพร้อมที่จะค้นหาความหมายไปพร้อมๆกับคนๆนั้น แน่นอนความหมายนั้นอยู่ตรงหน้าคุณแล้ว เพียงแต่มีใครสักคนนึงเอ่ยให้คนอีกคนฟัง.... เท่านั้นเอง
26 มิถุนายน 2552 08:51 น.
Saran
วันนั้นอากาศแจ่มใส ฉันนั่งอ่านหนังสือ หลบร่มเงาใต้แสงแดด
มีผู้หญิงคนนึงเดินผ่านมา พลางถามถึงเบอร์โทรของฉัน
ยังบอกด้วยว่า มีคนเค้าวานมา...
ฉันตอบไปว่าไม่มีเบอร์ จึงฝากลูกอมไปให้เค้าแทน
แอบคิดในใจว่าใครนะมาขอเบอร์เรา ยังไม่เคยเจอเลย
และแอบคิดต่อไปอีกว่า ถ้าให้เบอร์เค้าไป คงไม่มีเบอร์ใช้... หรือเปล่านะ