12 พฤศจิกายน 2553 21:22 น.
Saran
คำว่ารักที่เธอมีให้ฉัน
ฟังทุกวันจนซึ้งอยู่เสมอ
ทุกทุกครั้งที่เราได้พบเจอ
มีแต่คำพร่ำเพ้อว่ารักกัน
ตามองตาหัวใจยิ้มสดใส
ต่างชิดใกล้หัวใจคอยห่วงหา
ทุกคืนวันทุกครั้งทุกเวลา
แม้วันใดไม่เจอแทบขาดใจ
แต่วันนี้ทุกอย่างแปรเปลี่ยนผัน
ความคิดถึงให้กันเริ่มจางหาย
คำหวานหวานว่ารักกันไม่เสื่อมคลาย
มากลับกลายเป็นเบื่อไม่อยากคุย
โทรหาเธอปิดเครื่องกดวางสาย
เคยเดินใกล้หนีหายไม่เคยเห็น
ข้อความหวานเคยส่งทุกเช้าเย็น
เปิดทีไรมองเห็นเพียงหน้าจอ
จากความหวานเปลี่ยนแปรเป็นความขม
ใจระทมทุกทีที่คิดถึง
ทุกนาทีทุกเวลาที่เคยซึ้ง
เป็นหน้าบึ้งทุกครั้งที่สบตา
อยากให้รู้ว่าฉันยังคิดถึง
ยังคอยพูดคำซึ้งเพื่อโทรหา
แม้รู้ว่าเธอไม่เคยมีเวลา
ก็ยังหวังจะเอ่ยบอกออกไป
แม้วันนี้ทุกอย่างไม่สดใส
แม้ว่าใจของเธอไม่มีฉัน
ลมหายใจที่ยังใช้อยู่ทุกวัน
มีเพียงเธออยู่ในนั้นไม่เสื่อมคลาย
11 พฤศจิกายน 2553 06:11 น.
Saran
คิดถึงคนหนึ่งคนนี้
คนที่ไม่เหมือนคนไหน
คนที่มานั่งอยู่ใน
หัวใจดวงนี้ทุกวัน
วันนี้ไม่รู้อยู่ไหน
รู้เพียงอยู่ในใจฉัน
ว่าแต่ตัวเธอละกัน
ในฝันทุกคืนมีใคร
มองดาวนับร้อยเหมือนฝัน
มีฉันมีเธอเคียงใกล้
ลืมตาตื่นมาเมื่อใด
คือฉันร้องไห้คนเดียว
ฝากลมพัดใจไปหา
ฝากดาวบนฟ้าว่าฉัน
คิดถึงเธอทุกคืนวัน
ไม่ผันแปรเปลี่ยนหัวใจ
ยืนยันคำเดิมเสมอ
ที่เธอเคยบอกกับฉัน
คำนั้นที่เธออยากฟัง
คำนั้นคือฉันรักเธอ
ฝากกลอนลอยไปบนฟ้า
ฝากลมพัดพาไปถึง
ฝากดาววานอ่านคำซึ้ง
คิดถึงเธอนะคนดี
9 พฤศจิกายน 2553 21:09 น.
Saran
มองหน้าจอรอสายใจไม่กล้า
แม้หยิบคว้ากดเบอร์แล้วโทรหา
ได้แต่คอยสายเธอส่งถึงมา
แม้จะว้าวุ่นใจก็ตามที
เธอไม่รู้หรอกว่าใครคิดถึง
เพราะห่วงจึงอยากจะซึ้งแกล้งคุยถาม
ดึกป่านนี้ไร้วี่แววเสียงเรียกตาม
เธอคงหลับฝันหวานคิดถึงใคร
กลั้นหายใจกดเบอร์แล้วโทรออก
ปลายสายบอกนี่มันเบอร์แฟนของผม
ได้แต่อึ้งทิ้งสายตามสายลม
ทำตากลมเพิ่งรู้โทรผิดเบอร์
ฝืนโทรไปอีกทีรอยยิ้มหาย
เพลงรอสายของเธอทำให้เหงา
ได้แต่บ่นในใจอยู่เบาเบา
เราคงเศร้าหากว่าเธออยู่กับใคร
5นาทีเที่ยงคืนนอนไม่หลับ
กระสับกระส่ายพร่ำเพ้อเพราะใจเหงา
คิดในใจเค้าคงไม่คิดถึงเรา
ได้แต่เศร้าน้อยใจดื่มกาแฟ
เลยตาค้างอ้างว้างกลางลมหนาว
เบอร์ของเราอยู่ที่เธอ10กว่าสาย
ข่มตาหลับหลับแม้ลำบากยากเพียงใด
ก็ง่ายกว่าข่มใจไม่ให้...คิดถึงเธอ