22 ธันวาคม 2551 14:00 น.
Saran
เวลานี้
ชีวิตของฉันเหมือนกล่องของขวัญ
ที่ยังไม่ได้เปิด
ความอบอุ่นของฉัน
เหมือนปมริบบิ้นที่ถูกผูกไว้โดยเธอ
จันทร์เศร้าฟ้าหมอง
ฉันนอนนับดาวโดยไม่มีเธอ
โอบกอดกับความเหงาอันว่างเปล่า
กลับมาเถิด ที่รัก
กลับมาแก้ปมริบบิ้นแห่งความอบอุ่นของฉัน
แกะกล่องของขวัญลายหมองนี้
เพื่อพบกับความรักอันงดงามที่ซ่อนรอเธอ
อยู่ในกล่องใบนี้
22 ธันวาคม 2551 13:47 น.
Saran
สายลมยามค่ำคืน
กระซิบบอกต้นไม้อันอ้างว้าง
" ได้โปรดเถอะ"
อย่ามัวโศกเศร้าอยู่ในห้วงนิทราอันเปล่าเปลี่ยวอยู่เลย
ที่รัก
ฉันมีความหมายต่อเธอแค่ไหน
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...
22 ธันวาคม 2551 10:03 น.
Saran
ตื่นขึ้นมาเช้านี้พร้อมอากาศแจ่มใส
ภาพสวยงามยังคงติดอยู่ที่ตาของฉัน
ตะวันทอแสงอ่อน นกกระยางบินโผ
อยู่บนแม่น้ำ....
ลมกระเพื่อมผิวน้ำกระทบแสงเป็นประกาย
ชวนให้ฝัน....
ฉันก้มดูเงาของเราในน้ำ หนุ่มน้อยคนหนึ่ง
เคียงคู่กับนางฟ้าที่บินลงมาจากฟากฟ้าไกลบนเรือแห่งความฝัน
เทพธิดาที่มีใจอารี ขับกล่อมฉัน ปากท่องมนตร์แห่งรอยยิ้ม
อันน่าหลงใหล หล่อนท่องคาถาอันหวานหอม ช่างไพเราะ
เกินกว่าจะบรรยายได้ ฉับพลันสายลมผ่านร่างฉันไป ด้วย
อานุภาพเวทย์มนตร์แห่งความรัก ความเหว่ว้าอ่อนล้าที่มีอยู่
ในตัวฉัน จางหายลอยไปไกล....ลับสายตา........
18 ธันวาคม 2551 09:56 น.
Saran
ค่ำนี้ราตรีมืดมิด
เมฆปิดหมอกบังฟ้าใส
ดาวดวงส่องแสงห่างไกล
หัวใจหม่นหมองโรยรา
แสงจันทร์เคยทอเย็นอ่อน
ใยซ่อนหนีหน้าหลบหาย
ป่านนี้จะเป็นเช่นไร
ไม่ได้พบเจอคนดี
นานแล้วไม่ได้สบหน้า
พบตาดวงน้อยสดใส
เฉกจันทร์ที่บนฟ้าไกล
หลบลี้หลีกหายไร้แวว
หากฉันเอ่ยขอใดได้
จะขอกลายเป็นหิ่งห้อย
ดวงน้อยโบกโบยไปไกล
ไปไกลจนถึงใจเธอ
จะขอเปล่งแสงแรงกล้า
ยิ่งกว่าตะวันไหนไหน
คอยอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
ส่องแสงสดใสให้เธอ
ค่ำนี้ท้องฟ้ามัวหมอง
จันทร์ส่องนวลแสงหลบหาย
อย่าเศร้าไปเลยกลอยใจ
ดาวดวงน้อยจะอยู่กับเธอ
18 ธันวาคม 2551 09:26 น.
Saran
นั่งมองดูหน้าจอลองปุ่มกด
หน้าก้มจรดตัวเลขสีสดใส
ระยะทางที่ผ่านช่างแสนไกล
กว่าจะได้มาเจอพบกับมัน
ไอโมบาย200เครื่องสีดำ
ดูสวยล้ำแม้ไม่หรูเหมือนเครื่องไหน
ไม่เลอเลิศมีบลูทูธอย่างใครๆ
แค่มีไว้คุยกับเธอก็เกินพอ
ก้มมองดูตัวเลขเธอให้ไว้
ใจสั่นไหวเมื่อนึกถึงเจ้าของ
10ตัวนี้เธอให้ใครไว้ครอบครอง
อีก4ห้องใจเธออยู่กับใคร
นึกถึงวันได้พบได้รู้จัก
ได้แอบรักแอบหลงคนหน้าใส
แค่ขอเบอร์ยังไม่กล้าเอ่ยออกไป
เท่านี้ใจแทบจะหล่นออกมากอง
ตัดสินใจยื่นมือไปกดปุ่ม
ใจร้อนรุ่มกลัวเค้าไม่รับสาย
ถ้าโทรไปแล้วเค้าไม่ทักทาย
ฉันคงอายใจขาดวิ่นหมดชิ้นดี
กดตัวเลข10ตัวจนมือสั่น
ลิ้นพันกันไม่รู้เอ่ยตรงไหน
กลั้นใจรอจนได้คำทักทาย
คุณไม่ได้เติมตังค์หมดสิทธิ์โทร