13 มิถุนายน 2551 09:58 น.
Saran
เมื่อแรกเห็นพบสบตา
ได้เห็นดวงหน้าสดใส
กระจ่างสว่างข้างใน
หัวใจแจ่มใสเบิกบาน
สดใสเหมือนดังหมู่ดาว
วับวาวราวจันทร์ทอแสง
ทั้งฟ้ามิอาจเทียบแรง
แข่งขันประชันคนดี
ถึงแม้มิอาจเคียงใกล้
หัวใจยังคงเพรียกหา
เฝ้ารอคอยเจอเธอมา
ลอยล่องมาสู่กลางใจ
9 มิถุนายน 2551 09:28 น.
Saran
ได้รู้จักแต่ยังไม่ได้สบตา
ถึงสาวนามปากกาว่าวันเหงา
เค้าให้เบอร์อีเมล์มาพร้อมเงา
สาวหน้าเศร้าแต่แววตาช่างอ่อนโยน
อยู่ที่ใดหนไหนกันเล่าเจ้า
หลบอยู่ข้างหมู่ดาวแสงสดใส
หรือแอบอิงข้างจันทร์บนฟ้าใกล
ขอวอนให้ช่วยออกมาหากัน
9 มิถุนายน 2551 08:58 น.
Saran
กาลครั้งหนึ่งเนิ่นนานแล้ว
มีลูกแมวกับลูกหมาอยู่คู่หนึ่ง
ด้วยรักกันพวกมันจึง
คอยคิดถึงซึ่งกันทุกเวลา
แต่แล้วก็มาถึงซึ่งวันหนึ่ง
วันที่ซึ่งการพลัดพรากเวียนมาหา
และแล้วแมวกับหมาต้องจากลา
แล้วน้ำตาก็ไหลพร้อมๆกัน
แมวร้องไห้น้ำตาแทบกลายเป็นเลือด
หน้าซีดเผือดเหมือนโดนจับลงต้ม
หมาก็ช้ำชอกทรวงทุกข์ระทม
ทั้งคู่กอดกันกลมแล้วจากลา
หมากับแมวให้คำมั่นสัญญา
ว่าจะมารักกันเหมือนคราก่อน
จากครั้งนี้จากไปใช่ลาจร
รอถึงตอนที่เราได้พบกัน
11 กุมภาพันธ์ 2551 11:25 น.
Saran
วันนี้วันนั้นวันไหน
หัวใจมีเธอเสมอ
ใจหวั่นไหวหากมิได้ พบเจอ
ในใจฉันมีหนึ่งเดียว
แม้นานแสนนานเพียงไหน
ยังคงคิดถึงเสมอ
คิดถึงคิดถึงแต่เธอ
ก่อนนอนทุกคืนทุกวัน
ไม่ว่าวันนี้วันไหน
ก็ยังรักเธอเสมอ
ไม่ว่ายังไงคือเธอ
แค่เธอคนเดียวเสมอไป
28 มกราคม 2551 11:00 น.
Saran
อบอุ่นเพราะมีเธอใกล้
อุ่นใจเพราะเธอช่วยสอน
ยามยิ้มโอ้แม่งามงอน
งดงามข้อติไม่มี
ยามเจ็บก็มีเธอใกล้
ห่วงใยไม่ห่างเสมอ
เมื่อท้อก็มีเพียงเธอ
คอยปลอบประโลมหัวใจ
แต่ว่าครานี้อยู่ที่ใด
หัวใจยังคงพร่ำเพ้อ
คิดถึงคนเดียวคือเธอ
ไม่เจอพบหน้าสบตา
ด้วยใจที่เฝ้าห่วงหา
ด้วยใจที่เฝ้าคิดถึง
กลั่นกรองร้อยเรียงคำนึง
ออกเป็นบทกลอนถึงเธอ