17 กุมภาพันธ์ 2545 12:57 น.
sanpaolo
* ไม่มีอะไรที่จะต้องพูด
* เมื่อเราต้องสิ้นสุดกันแค่นี้
* ไม่เหลือ ความรัก ความห่วงใย ความหวังดี
* และไม่มีเธอกับฉันอีกต่อไป
* มันหมดแล้วความรู้สึกดีๆกับเธอ
* เมื่อฉันเจอกับความเจ็บที่เธอยื่นให้
* เธอบอกเธอไม่เหลือเยื่อใย
* ฉันก็ไม่มีอะไรต้องเสียดาย
* ก็ได้แต่ขอบคุณเบื้องบน
* ที่ช่วยให้หลุดพ้นจากคนใจร้าย
* มีเพียงช่วงเวลาที่เสียดาย
* ที่ต้องอยู่กับ อสูรกาย อย่างเธอ
3 กุมภาพันธ์ 2545 12:00 น.
sanpaolo
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มและสดใส
ซ่อนความช้ำข้างในใครจะรู้
ความเจ็บปวดเพราะได้เพียงแค่ยืนดู
เธอเคียงคู่ไปกับใครจนลับตา
เจ็บกี่ครั้งก็ไม่คิดที่จะจำ
ที่เธอทำเหมือนไร้ซึ่งเสน่ห์หา
ยังดื้อด้านรักเธออยู่เรื่อยมา
ไม่รู้ว่าเจ็บเท่าไรจึงจะพอ
ใจมันคิดแค่เพียงอยากจะรัก
แม้ช้ำหนักสักเท่าไรไม่เคยท้อ
คนหนึ่งคนทำได้เพียงแค่เฝ้ารอ
และแค่ขอซับน้ำตาคราทุกข์ใจ