28 กันยายน 2551 23:47 น.
Samanuel
ไม่คิดหวง แต่ห่วง ยังมีให้
ห่วงจากใจ ห่วงหา ห่วงเสมอ
รู้ทั้งรู้ ไร้สิทธ จะคิดเจอ
คิดเสมอ เรื่องจริง ไม่มีวัน
อยากแค่ถาม ร้องไห้ บ้างหรือเปล่า
และตัวเขา ดูแล เธอเหมือนฉัน
มีอะไร ทุกข์หม่น ทนบีบคั้น
ในทุกวัน อยู่ดี หรือร้าวรอญ
อันห่วงหา อาลัย ที่พี่ให้
เป็นห่วงใจ ใยรัก เหมือนปักศร
ห่วงแสนห่วง ฝังลึกจากอาวรณ์
ห่วงทุกตอน ทุกครั้ง ทั้งช้ำใจ
28 กันยายน 2551 22:07 น.
Samanuel
ขอแค่ฝัน วันพรุ่ง ด้วยรุ้งสวย
ประดับด้วย มวยมุ่น ของเมฆขาว
หยิบเพชรใส กลางฟ้า จากหมู่ดาว
น้ำกลางหาว ววววับ ประดับพรม
หยิบอารมณ์ ห่มใจ ใส่อกอุ่น
ลูบละมุน กรุ่นเคล้า ให้สาสม
จินตนา ซ่านซ่า เริงภิรมย์
ด้วยสุขสม ชมรัก ปักหัวใจ
มันแค่ฝัน จากรัก ของชายโฉด
ฟ้าลงโทษ ทนทุกข์ อกขมไหม้
รักต้องห้าม ทั้งรู้ อยู่แก่ใจ
คงทำได้ แค่ฝัน ในวิมาน