11 สิงหาคม 2551 15:58 น.
Salukphin
ในคืนเหงาเศร้าไหมใจของฟ้า
คนเหว่ว้าอาดูรคูณแพ้พ่าย
กอบระทมตรมเหน็บเจ็บมิวาย
ใจสลายและเว้าวิ่นบิ่นมีรอย
ทุกคุ้งโค้งขอบฟ้าพบว้าเหว่
ใจร่อนเร่เรี่ยวแรงลดล้าถดถอย
ฝ่าม่านเมฆหมอกราตรีที่เลื่อนลอย
ขวัญเคลื่อนคล้อยปล่อยคว้างหว่างอารมณ์
แสงริบหรี่จากดาวพราวระยิบ
ยากยกหยิบโยงสายใยไล้ผสม
นวลจันทร์เจ้าเว้าวาดแสงแต่งชื่นชม
ใช่ห่อห่มหัวใจให้เหงาคลาย
ลมกราวกรูพรูพร่างกลางคืนเหงา
ดุจเยี่ยมเย้ายั่วใจไฟรักหน่าย
น้ำค้างพรมห่มใจซับไอกาย
ล้างฝันร้ายร้างไกลได้ครึ่งคืน.
11 สิงหาคม 2551 08:16 น.
Salukphin
ไม่มีสิทธิ์คิดถึงซึ้งห่วงหา
อย่าบากหน้ามาออดอ้อนงอนง้อฉัน
อดีตดับลับลาร้างห่างสัมพันธ์
ยากพลิกผันกลับสนิทติดสายใย
รักสิ้นเยื่อเหลือซากเศร้าจมเถ้าถ่าน
ที่แข็งกร้านไร้เชื้อเยื่อรักใหม่
สวาทวิ่นบิ่นจมตมโคลนใจ
มันมอดไหม้ไร้ผลึกสึกตะกอน.
10 สิงหาคม 2551 23:37 น.
Salukphin
เธอบอกรักรักฉันยากหวั่นไหว
นานเท่าไรใยรักถักแข็งแกร่ง
หนึ่งคงมั่นมิถอยถดหรือหมดแรง
ใจเปล่งแสงสายรักถักมิคลาย
อย่าไหวหวาดวาดระแวงแต่งสับสน
เชื่อคำคนก่นแสร้งแปลงความหมาย
จงเชื่อมั่นสัญญาใจไม่เว้นวาย
รักมิหน่ายเพียงฉันเธอสัญญา
การกระทำทั้งต่อหน้าและลับหลัง
มิเคยพลั้งเผลอใจหลบลบคุณค่า
หญิงคนอื่นคือเพื่อนเหมือนก่อนมา
มิปรารถนาหลงใหลหรือใฝ่ปอง
รัก รัก รัก ถักประสานขานคงมั่น
ทุกคืนวันผันเปลี่ยนไปใจอย่าหมอง
จะกลับมาร่วมเรียงเคียงเรือนทอง
ผูกขวัญคล้องหัวใจรักถักชมพู.
10 สิงหาคม 2551 23:28 น.
Salukphin
อยากฉุดรั้งเธอเอาไว้แต่ไร้สิทธิ์
เสี้ยวเศษคิดคาดหวังยังหน่ายหนี
เพราะตรวนใจไร้อิสระภาระมี
ด้วยหน้าที่กตัญญูผู้มีคุณ
หนึ่งหัวใจใฝ่เสรีที่วาดหวัง
มากพลังเรี่ยวแรงแกร่งเกื้อหนุน
ต้องอดกลั้นกดอารมณ์ถมต้นทุน
ดับคุกรุ่นเร่าร้อนกร่อนกินใจ
ต้องตัดใจรับหมั้นเขาเข้าพิธี
ทุกข์ครั้งนี้นี่หนักยากผลักไส
เป็นลูกดีที่น้ำตาบ่าท่วมใจ
เจ็บแค่ไหนใครช่วยซับรับน้ำตา
ไม่มีสิทธิ์คิดคัดค้านต้านดื้อรั้น
หรือฝ่าฟันพันธะนี้หลบหนีหน้า
ทดแทนคุณผู้ก่อเกิดกำเนิดมา
ปรารถนาเธอแค่ไหนสิทธิ์ไม่มี.
10 สิงหาคม 2551 18:21 น.
Salukphin
ไม่คาดคิดคำคนที่ก่นรัก
มาหาญหักน้ำใจในวันนี้
บอกรักฉันนั้นหลอกยอกพาที
ไม่เคยมีรักแท้มอบแก่กัน
เจ็บ เจ็บ เจ็บ เหน็บชาหน้าร้อนผ่าว
ใจรานร้าวระบมข่มอดกลั้น
เก็บน้ำตาตกตะกอนซ่อนรำพัน
ยิ้มแสร้งสรรค์ปั้นใจฉันไม่แคร์
ช่างกระไรใจมารผลาญฆ่าเข่น
เหมือนของเล่นลวงหลอกยอกย่ำแย่
เจอะของใหม่ใจรวนเรเร่รังแก
ใจเป็นแผลคือรักเก่าเฉาโรยรา
ไม่มีคำว่าเราเพราะเก่ากรอบ
รักร้างชอบชังสายใจใยเสน่หา
กอบซากเศร้าซมซุกทุกข์ทรมา
ลบปรารถนาฝังไว้ใต้จดจำ.