7 พฤษภาคม 2551 14:02 น.
Salukphin
ทะเลคลื่นคิดถึงซึ้งห่วงหา
ซัดน้ำตาฟูมฟายทรายสะอื้น
ลมหวีดหวิวพลิ้วผ่านม่านวันคืน
พัดฉ่ำชื้นพรมพร่างลงกลางใจ
ปุยเมฆขาวพราวฟ่องท่องผืนฟ้า
ต่างมาลาร้อยอักษรวอนหวั่นไหว
ตะวันรอนจรจากฟ้ายิ่งอาลัย
ราตรีไห้โหยหาเศร้าอาดูร
จันทร์อายอวลนวลแสงแฝงหงอยเหงา
ดั่งยวนเย้ายั่วขวัญคว้างร้างสิ้นสูญ
ให้ใจเจ็บเหน็บช้ำซ้ำเพิ่มพูน
ทวีคูณคิดถึงซึ้งผูกพัน
ดาวกะพริบระยิบยับวะวับหาว
สุกสกาวเกี่ยวก่อถักทอฝัน
ดุจจะเสกสรรถ้อยร้อยจำนรรจ์
ไปกำนัลขวัญคนดีที่แดนไกล
เสียงหริ่งหรีดเรไรในคืนค่ำ
เหมือนจะย้ำคำคิดถึงหนึ่งชิดใกล้
ว่าอย่าลืมลบไมตรีที่แดนใจ
ณ แดนใต้ ตรงนี้มีคนรอ
คำสัญญาภาษาใจให้ตระหนัก
ร้อยรวมรักภักดีมีกอปรก่อ
อย่าแบ่งใจไปสนิทชิดเคล้าคลอ
หลงคำยอยั่วใจสาวใดนะ.
3 พฤษภาคม 2551 12:56 น.
Salukphin
ทิพย์พิมานเมืองแมนเรียกแดนสรวง
ณ หาวห้วงเวิ้งฟ้าดารดาษ
มีสาวงามนามยุพานารีนาถ
งามพิลาสจิ้มลิ้มผ่องพริ้มเพรา
ดรุณีนางน้อยแช่มช้อยนัก
ใครพิศพักตร์ยลโฉมต่างโลมเล้า
เพียรพะนอขอจองปองแนบเนา
เป็นผู้เฝ้าเจ้าของครองใจนาง
เหมือนเพลงกรรมเก่าก่อนย้อนยอกยั่ว
พิษระรัวแทรกซอนย้อนขวัญคว้าง
นฤมลเมินสัมพันธ์กั้นเส้นทาง
จงใจร้างห่างหายสายไมตรี
ทิวาวันผันเปลี่ยนเวียนพ้นผ่าน
รัตติกาลม่านเวลาท้าวิถี
เทพบุตรครุฑเทวามาต่อตี
เหตุครั้งนี้หวังนวลนางเคียงข้างใจ
ร้อนถึงองค์เทพไทไอศวรรย์
เร่งรุดพลันเจรจามาแก้ไข
สืบปัญหาตั้งแต่ต้นจนปลายไป
เหตุไฉนนางไม่รักเลือกสักราย
นางฟ้าน้อยนบกราบทราบข้อหา
ทูลไท้ว่าใจสงบพบเบื่อหน่าย
ได้ประสบพบเห็นเป็นวุ่นวาย
เหตุเพราะชายหลายใจใฝ่หญิงงาม
จึงไม่อยากรับฝากใจก่อไฟรัก
ขอเก็บกักกล่องใจใส่หวงห้าม
มิเตลิดเปิดใจให้เปื้อนทราม
ตัดนิยามรักแท้มอบแด่ใคร
มีพระธรรมนำใจใฝ่กุศล
และดาลดลสุขสราญคือการให้
ณ ภพภูมิชาตินี้เนื่องนำไป
สู่ชาติใหม่ในร่มธรรมกอปรกรรมดี
โมทนาสาธุลุประเสริฐ
พรล้ำเลิศบังเกิดกอปรชอบศักดิ์ศรี
หลั่งไหลห้อมล้อมนาถงามนามนารี
พาลภัยหนีแพ้พ่ายไกลกรายนาง
เทพบุตรครุฑเทวาหยุดราวี
กลับถิ่นที่ทิพย์สถานผ่านเมินหมาง
ปฏิบัติบรรลุธรรมนำทิพย์ทาง
ดูตัวอย่างนางฟ้านารีนาถ.
2 พฤษภาคม 2551 23:49 น.
Salukphin
ขอพายฝันสู่จันทร์งามยามค่ำนี้
ล้อราตรีแดนสรวงห้วงสวรรค์
กอบเก็บดาวพราวฟ้ามารวมกัน
ร้อยกำนัลคนไกลด้วยใจรัก
ขอซับแสงสีนวลที่อวลฉาย
วาดประกายไอละมุนกรุ่นสลัก
มาวางลงตรงที่นอนยามผ่อนพัก
แจ้งประจักษ์ถักสายใยสานใจเธอ
แพรน้ำค้างพร่างพรมห่มห้วงหาว
วะวับวาวสดใสไปเสนอ
ร้อยระรื่นชื่นฉ่ำคล้องบำเรอ
สม่ำเสมอเคียงใจไม่รู้คลาย
ขอวอนลมพัดพลิ้วลิ่วละล่อง
ไปสู่ห้องหัวใจไม่รู้หน่าย
หอบไอรักถักละมุนกรุ่นกำจาย
มิห่อนหายคลายรักสักนาที
ขอพายใจพายฝันสรรค์เสกสร้าง
ละลายล้างโศกเศร้าเหงาหน่ายหนี
ขอปันสุขสู่ใจเปี่ยมไมตรี
สร้างโลกนี้สดสวยด้วยความรัก.
2 พฤษภาคม 2551 22:56 น.
Salukphin
ด้วยใจร้าวดาวรักจักห่างหาย
คนแพ้พ่ายชะตารักจักเหน็บหนาว
ดาวหม่นหมองส่องแสงทอล้อพร่างพราว
สุกสกาวกลางใจใช่ดาวตรม
ดาวดวงใดในข้างแรมแย้มสุกใส
อบอุ่นไอใยแสงทองคล้องห่อห่ม
เป็นดาวรักดาวใจใฝ่ชิดชม
ลบขื่นขมส่องสว่างกลางดาวใจ
ดาวคืนแรมแต้มฟ้าคราค่ำนี้
ทั้งราตรีพราวระยับวะวับใส
เรืองแสงทองส่องสกาวพราวฟ้าไกล
อยากมีใครเป็นหลักพักใจกาย
เป็นเพื่อนนั่งชมดาวพร่างพราวฟ้า
ซับน้ำตาที่ปริ่มไหลไม่ขาดสาย
ปลอบปลุกใจไล่เหงาขับเศร้าคลาย
หวังสุดท้ายคือมิตรใช่ชิดชม.
2 พฤษภาคม 2551 18:04 น.
Salukphin
เมื่อฉันไม่มีค่าก็อย่ารัก
จงผายผลักผละเมตตาอย่าสงสาร
จงเฆี่ยนใจไร้โอบเอื้อเยื่อใยทาน
จงประหารห้องใจบั่นไมตรี
ไม่ต้องแสร้งทำดีตีสีหน้า
ไม่ต้องมาทำขวยเขินเมินหน่ายหนี
ไม่ต้องหลอนหลอกลวงใครว่าใจดี
ไม่ต้องมีคารมหวานมาผลาญใจ
ให้ทุกอย่างนิ่งสงบจบสิ้นสูญ
มิต้องคูณสัมพันธ์ร้างสร้างหวั่นไหว
มิต้องเสพสมเพชเศษเยื่อใย
มิต้องใช้อนาคตชดเวทนา
ฉันตระหนักในความจริงสิ่งที่เห็น
มิได้เป็นคนระแวงแคลงเสน่หา
ภาพเธอเขาเคล้าเคลียกันมันตำตา
ซึ้งคุณค่าของรักฟักหลอกลวง
จึงขอคืนหัวใจตัดไฟรัก
ร้อยสลักผลักใจไร้บาศบ่วง
ลงคาถาถมผลึกลึกกลางทรวง
ขอปิดห้วงเหวรักหลอนกัดกร่อนใจ.