29 เมษายน 2551 00:41 น.
Salukphin
เสียงฟ้าร้องก้องสะท้านปานโลกถล่ม
เสียงสายลมโหมพัดกรีดหวีดหวีดหวิว
เสียงฝนสาดซัดกระหน่ำซ้ำทรายปลิว
ไม้เอนลิ่วล้อสะบัดกวัดแกว่งไกว
คนใจเหงาโหยหาเพราะว้าเหว่
รักรวนเรเร่ขวัญคว้างหวั่นไหว
พายุรักไล่ระทมถมห้องใจ
คลื่นลูกใหญ่คือน้ำตาที่บ่าคลอ
พายุใจพายุรักหนักโจมจู่
มิรับรู้หรือไรใจเหี่ยวห่อ
หนาวสายลมห่มสายฝนทนแท้ท้อ
เมื่อไหร่หนอพายุคลายร้ายกลับดี
สายฝนหยุดซัดสาดฟาดกระหน่ำ
คนใจช้ำกำสรวลเศร้าเหงาห่อนหนี
พายุใจไม่หยุดโหมโจมต่อตี
ค่ำคืนนี้ใจหนาวเหน็บเจ็บทรมาน.
27 เมษายน 2551 16:52 น.
Salukphin
ฝากรักไปถึงคนดีที่ขอบฟ้า
ฝากบอกว่าอย่าลืมถักรักมอบฉัน
อย่าลืมคำย้ำสัญญาอย่าลืมกัน
ณ จุดฝันพันธะใจไม่เปลี่ยนแปลง
ฝากสายลมพรมพลิ้วจูบลูบไล้ขวัญ
ฝากนวลจันทร์พราวพร่างสว่างแสง
โลมลูบไล้ไออุ่นกรุ่นเรี่ยวแรง
แจ่มเจิดแจ้งใยรักถักถึงเธอ
ฝากหมู่ดาวพราวกะพริบระยิบยับ
เรียงสลับสายแสงทองคล้องเสนอ
ฝากปุยเมฆเสกคำหวานหว่านบำเรอ
ไล้ปรนเปรอมิเผลอไผลใจรักเดียว
ฝากน้ำค้างกลางหาววะวาววับ
ช่วยซึมซับขับไล่ใยเปล่าเปลี่ยว
ทอใยชื่นระรื่นใจใช่กลมเกลียว
คล้องเกาะเกี่ยวกุมใจรักถักนิรันดร์.
26 เมษายน 2551 17:14 น.
Salukphin
ด้วยพะวงสงสัยในความรัก
ทั้งตระหนักในนิยามความผิดหวัง
คมสวาทบาดใจให้พ่ายพัง
ยามผิดพลั้งพบเจ็บเหน็บมิเลือน
รักคงเหมือนสายใจถักใยฝัน
ฉัน...ผูกพันเพียงเธอเสมอเหมือน
นาน.แสนนานกาลกัปนับปีเดือน
นาน.ลับเลื่อนผ่านทิวาสู่ราตรี
จนตะวันสาดแสงทองคล้องห่วงหา
วันน้ำตาหลั่งรินสิ้นศักดิ์ศรี
สิ้นพิศวาสขาดเมตตาและปรานี
ลมรักที่เปลี่ยนทางเพราะร้างรา.
เป็นเงื่อนปมคมคำย้ำให้คิด
เป็นลิขิตขีดเส้นเน้นปริศนา
เป็นร่องรอยร้อยรันทดบทโศกา
ให้ค้นหาสัจธรรมคำตอบใจ
ใช่เล่นตัวยั่วหยอกหลอกให้หลง
แต่ฉันคงคิดหนักรักเรื่องใหญ่
กลัวคมพิษฤทธิ์สวาทขาดเยื่อใย
กลัวร่ำไห้ซานซมตรมเนิ่นนาน.
26 เมษายน 2551 16:22 น.
Salukphin
ชีวิตฉันมันของฉันใช่ของเธอ
ผิดพลั้งเผลอกี่ครั้งยังต้องสู้
ไม่อ่อนแอแพ้พ่ายหน่ายศัตรู
ยืนหยัดอยู่อย่างองอาจชาติทะนง
สู้ สู้ สู้ ด้วยหัวใจมีไฟสู้
ใจรักรู้สงวนนวลศักดิ์หงส์
ร้อยนิยามความดีที่มั่นคง
เป็นเกราะส่งเสริมใจใยชีวิต.
25 เมษายน 2551 12:28 น.
Salukphin
เพราะไม่คิดติดค้างใจให้ใครเศร้า
ยินข่าวเขาหมดอาลัยก็ใจหาย
เพื่อนไขข่าวสาวความตามบรรยาย
ฉันใจร้ายรู้บ้างไหมใครร้าวราน
ก็เธอเขาเข้าใจกันฉันคนรัก
คนอกหักคือฉันไงไกลพ้นผ่าน
มิเข้าแทรกแยกกลางอย่างคนพาล
หรือดื้อด้านแย่งยื้อถือครอบครอง
ใช่นางเอกในนิยายหลายหลายเรื่อง
ต้องขุ่นเคืองเขียนใจแฝงใยหมอง
แอบสะอื้นกลืนกล้ำน้ำตานอง
ให้นางรองตามเช็คลุ้นจนวุ่นวาย
ฉันจึงจากจรไกลไม่ยื้อแย่ง
ไร้เสแสร้งแต่งกลใจแฝงไฟพ่าย
กอปรเก็บรักฟักซ่อนไว้ไม่อันตราย
ตะกอนทรายรักตกผลึกผนึกใจ
ครั้นวันนี้นี่มาเยือนเรือนฐานถิ่น
แทบด่าวดิ้นถ้อยคารมถมหวั่นไหว
คำกล่าวหาสารพัดจัดวางไว้
คนใจไม้ไส้ระกำทำได้ลง
ก็ไม่คิดว่าเขาเฝ้าแอบรัก
ที่ประจักษ์แจ้งใจใช่ใหลหลง
ภาพเธอเขาเคล้าคลอลออองค์
มันเสริมส่งเจตนาว่ารักกัน
จะกล่าวโทษทำไมให้เคืองขุ่น
ที่วายวุ่นวกวนจนผกผัน
เหตุเพราะใครไม่กล้ามาจำนรรจ์
เขาหรือฉันคนผิดติดบัญชี.
หน้าส่วนตัว
1338
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
