26 ธันวาคม 2551 22:48 น.
Salukphin
ก็มิใช่เธอคนดีที่พี่รัก
จึงไสผลักผันกายใจไร้แลเหลียว
ถอดสลักรักวางไว้ไร้รูปเรียว
ตะขอเกี่ยวกลางใจใช่ปล่อยวาง
เมื่อเศษสิทธิ์ส่วนเกินเมินมองข้าม
จะติดตามถามทำไมให้อางขนาง
ตัดสายใจใยพิศวาสขาดอับปาง
แล้วลาร้างแรมไกลไร้อาวรณ์.
26 ธันวาคม 2551 22:39 น.
Salukphin
ไม่มีคำงอนง้อขอใช้สิทธิ์
และไม่คิดคัดค้านต้านห่างเหิน
ด้วยใจจำย้ำว่าค่าต่ำเกิน
จึงขอเดินจากไกลไม่อำลา
เพราะตระหนักศักดิ์ศรีที่แตกต่าง
ทั้งเส้นทางฐานะใจไร้ห่วงหา
ฤทธิ์สวาทพาดใจไว้บางตา
ยอมรับว่าวันนี้ไม่มีใย
คำว่าไม่ใช้ย้ำย้อนก่อนใหลหลง
เลือดทระนงตรงเชื่อมั่นยากหวั่นไหว
ไม่ ไม่ ไม่จารจดรดขั้วใจ
ตอกย้ำไว้ไม่ใจอ่อนเผลออ่อนแอ
ไม่เพราะใจแจ้งค้นสืบต้นเหตุ
พิษอาเพศภัยรักจักไร้แผล
ปราศจากรากริ้วรอยร้อยรังแก
เจ็บย่ำแย่แค่ไหนก็ไม่มี.
26 ธันวาคม 2551 22:32 น.
Salukphin
หากต้องห่างร้างลาใช่ลาลับ
ฉันยังกลับมาเกี่ยวก้อยใช่คล้อยเคลื่อน
และฝากใจใส่คิดถึงพึ่งดาวเดือน
จงลอยเลื่อนไล้แสงส่องสู่ห้องใจ
ใช่ต้องห่างร้างลาเพราะค่าหมด
ยังจำจดจารสนิทชิดเคียงใกล้
ยังไม่ลืมคำแนะนำย้ำห่วงใย
ยามห่างไกลใช่ห่างหรือร้างลา
อย่าใจน้อยน้อยใจใส่ท้อถอย
หยุดรอคอยถอดใจไร้ห่วงหา
หยุดคิดถึงซึ้งใจไม่นำพา
ทั้งบ่ายหน้าลาไกลใจตัดรอน
เมื่อโอกาสวาดหวังในครั้งใหม่
จึงทอไขว้สายใจมิไถ่ถอน
ผูกสมัครถักใจใส่อาทร
ปลอบออดอ้อนอุ้มขวัญละพรั่นใจ.
22 ธันวาคม 2551 05:44 น.
Salukphin
พิษเพลงพ่ายปลายฝันนั้นเหน็บหนาว
เจ็บรวดร้าวระบมตรอมตรมขื่น
ฤทธิ์สวาทบาดใจใช่ยากคืน
นานจักฟื้นฟูกลับรับเรือนใจ
เพราะมองโลกสดสวยด้วยสีสัน
งามเฉิดฉันเรืองรองผ่องไสว
เจอะหลุมลึกขวากหนามคมถมจัญไร
เจ็บร่ำไห้โหยหาเศร้าอาดูร
จะกี่ปีกี่เดือนพิษเลือนหาย
ใจสลายพลิกฟื้นคืนสิ้นสูญ
บรรเทาเจ็บเหน็บจางร้างเพิ่มพูน
ทวีคูณความสุขกลับรับเรือนใจ.
21 ธันวาคม 2551 10:45 น.
Salukphin
เธอคือหงส์ฉันคือกาอย่าพึงหมาย
หยุดยื่นสายเสน่หามาเกี่ยวข้อง
อย่าหวังวาดสวาทใจใฝ่เคียงครอง
เลิกปองปักปลูกรักถักเรือนใจ
กาก็มีทะนงตรงศักดิ์ศรี
ใช่อวดดีขี้เห่อเผลอหวั่นไหว
มิละโมบโลภมากอยากอวดใคร
ด้วยนิสัยของกาดำนั้นต่ำเกิน
กาคู่กาหงส์คู่หงส์คงเหมาะมั่น
เคียงคู่กันอย่างสบายไร้ขวยเขิน
ต่างสังคมห่มชนชั้นกั้นก้าวเดิน
ใจก็เพลินเพลงวิถีชีวิตตน
เป็นความนัยจากใจกามากล่าวขาน
ขอฝากผ่านกานท์กลอนก่อนหมองหม่น
ขอโทษเถอะที่ใจหมดความอดทน
หยุดสับสนสร้างหวังวาดลืมชาติกา
ปลดสัมพันธ์ผูกใจให้สิ้นซาก
อย่าหมายฝากเยื่อใยให้ห่วงหา
จบคือจบลบเรื่องราวขอกล่าวลา
ลืมปรารถนาวางบาทบทกฎคือลืม.