19 พฤศจิกายน 2551 00:23 น.
Salukphin
กาเอ๋ยกาฝาก
มิเรื่องมากฝากเกาะใครไปทุกถิ่น
ด้วยสะดวกบวกมองเมินเพลินเกาะกิน
เพียงผ่านลิ้นลงสู่ท้องถูกช่องทาง
จะเล็กใหญ่ใกล้ไกลไปถึงหมด
เสพทุกรสไม่แบ่งปันสู่สรรค์สร้าง
เพื่อดำรงคงชีพไว้ไม่อับปาง
ดูตัวอย่างปรารถนากาฝากเอย.
19 พฤศจิกายน 2551 00:17 น.
Salukphin
อิ่มเอ๋ยอิ่มใจ
เพราะผู้ให้เอมอิ่มยิ้มสุขี
ด้วยใจพอต่อนิยามของความดี
มากปรานีมีกอปรเกื้อเอื้อเมตตา
รู้ประหยัดอดออมถนอมคิด
รู้ใช้สิทธิ์ผิดชั่วดีที่ปรารถนา
รู้จักข่มละอายใจในอวิชชา
จึงเยี่ยมหน้าและแย้มยิ้มอิ่มใจเอย.
19 พฤศจิกายน 2551 00:14 น.
Salukphin
อำเอ๋ยอำนาจ
ช่างประหลาดเหล่าผู้คนก่นตามหา
ต่างต้องการขานนิยมถมไขว่คว้า
ปรารถนาคือเจ้าของครองเป็นนาย
ไม่คำนึงถึงกฎหลักลืมศักดิ์ศรี
ชอบชั่วดีหนีร้างทั้งห่างหาย
เพื่อได้มาพาสะสมห่มเรือนกาย
เติมกระหายหมายมุ่งมาดอำนาจเอย.
19 พฤศจิกายน 2551 00:11 น.
Salukphin
เด็กเอ๋ยเด็กน้อย
เจ้ายังด้อยเดียงสาดูน่ารัก
ไร้จริตกริยาทรามงามยิ่งนัก
อยู่ในหลักกรอบนิยามของความดี
ครั้นเติบใหญ่ได้เรียนรู้สู่โลกกว้าง
ก้าวตามอย่างโลกวิไลไฮเทคโนโลยี่
ลืมจรรยามารยาทไทยไร้ประเพณี
สิ้นศักดิ์ศรีเด็กน้อยด้อยค่าเอย.
19 พฤศจิกายน 2551 00:07 น.
Salukphin
เศร้าเอ๋ยเศร้าโศก
ร้อยวิโยครวดร้าวหนาวปวดปร่า
ทั้งตรอมตรมขมขื่นกลืนน้ำตา
เจ็บทรมาเกินข่มซุกซมซาน
ทุกข์รันทดหดหู่คู่มิห่าง
กำสรดครางครวญโหยโอยเจ็บซ่าน
ระลอกถมห่มช้ำซ้ำเนิ่นนาน
ยากพ้นผ่านด่านวิโยคเศร้าโศกเอย.