9 กันยายน 2550 12:50 น.
Salukphin
ก็มิใช่คนดีที่เธอรัก
ฉันต่ำศักดิ์ไร้ค่าน่าผลักไส
ทั้งด้อยทรัพย์อับปัญญาหน้าโง่ไง
อีกนิสัยหยิ่งทะนงตรงถือดี
ไม่มีเกียรติสกุลก้องต้องติดดาว
พาดหัวข่าวหน้าหนึ่งแถมอึงมี่
แค่ผู้หญิงมากน้ำใจเอื้อไมตรี
ควรหรือที่อวดเผยอเสนอตัว
ก็มิใช่คนดีที่เธอรัก
ยังผันผลักใจยื้อดื้อยวนยั่ว
ไม่ละอายพ่ายเขลาหลงเมามัว
หรือเกรงกลัวบาปกรรมทำได้ไง
ฉันคือฉันใช่เขาเราต่างกัน
ทำเช่นนั้นนี่เธอแย่เห็นแก่ได้
นักลงทุนตัวเต็งเก็งกำไร
ฉันมิใช่ยัยโง่บ้าตามหารัก
ก็มิใช่คนดีที่เธอรัก
ใช่หาญหักน้ำใจหรือไสผลัก
แต่ความจริงจากใจใช่ทายทัก
โปรดตระหนักตรองไตร่ใช่มัวเมา
ฉันคือฉันสาวมั่นรั้นอวดเก่ง
ใจนักเลงพอตัวใช่ยั่วเย้า
อย่าทะลึ่งตึงตังหวังคาดเดา
เดี๋ยวจะเศร้าเสียใจไงล่ะเธอ.
9 กันยายน 2550 12:43 น.
Salukphin
ไม่ติดค้างบัญชีใจใครอีกแล้ว
ใจผ่องแผ้วบรรเจิดงามเลิศหรู
รอยอดีตกรีดผ่านอ่านเป็นครู
เพื่อเรียนรู้รักครั้งใหม่สู่ใจเดิม
ไม่มีรอยหนาวเหน็บเจ็บชอกช้ำ
ไม่มีคำค่อนเสียดสีที่ฮึกเหิม
ไม่มีเกลียดเหยียดเสแสร้งยุแต่งเติม
นอกจากเพิ่มเสริมคำย้ำขอบใจ.
8 กันยายน 2550 08:11 น.
Salukphin
ใจของฉันหวั่นไหวให้ประหลาด
มันเขลาขลาดหวาดกลัวตัวความหวัง
มันอ่อนแอแพ้พ่ายหน่ายชิงชัง
ยอมหันหลังสั่งใจให้จากลา
เกิดอะไรในวันนี้นี่ฉงน
ใจสบสนปนเปและเหว่ว้า
มันเหงาหงอยน้อยใจในแววตา
เดินก้มหน้าน้ำตาบ่าไหลคลอ.
8 กันยายน 2550 07:54 น.
Salukphin
รักอำพรางพรางรักจักปวดร้าว
เพราะเหน็บหนาวหัวใจไฟรักถ่วง
ต้องพานพบแผลพิษฤทธิ์ลมลวง
ด้วยแหนหวงห่วงรักถักอำพราง
ใจคงต้องครองเศร้าคล้องเงาหม่น
ทั้งทุกข์ทนที่ซ่อนเร้นเล่นเหินห่าง
กว่าจะจบลบเลือนเคลื่อนเลือนราง
ขวัญคงคว้างร้างว้าเหว่เห่สิ้นลม.
8 กันยายน 2550 07:29 น.
Salukphin
จันทร์แห่งใจไยลาลับดับจากฟ้า
หลบเร้นหน้าอยู่ไหนไร้สรรพเสียง
จันทร์น้อยใจใจน้อยจากพรากร่วมเรียง
จันทร์หลีกเลี่ยงและหม่นหมองคับข้องใด
หากจันทร์เฉยเลยเลือนเหมือนขึ้งโกรธ
จันทร์ลงโทษตัดรักแล้วผลักไส
ก็ยอมรับกับชะตามิว่าใคร
ยินยอมให้ใจเจ็บเหน็บร้าวราน.