29 สิงหาคม 2550 16:30 น.
Salukphin
ไม่อยากรับอยากรู้อย่างคู่รัก
ไม่อยากพักสัมพันธ์ยื้อหวั่นไหว
ไม่อยากเป็นเช่นคนดีมีน้ำใจ
ไม่อยากไปแทรกกลางขวางไมตรี
ไม่อยากเป็นข่าวใหญ่ในหน้าหนึ่ง
ไม่อยากซึ้งไฟพ่ายแล้วหน่ายหนี
ไม่อยากเป็นดาราหน้าทีวี
ไม่อยากมีความรักแล้วหักลา
ไม่อยากเอื้อเยื่อใจด้วยไหวอ่อน
ไม่อยากซ้อนย้อนใจไฟเสน่หา
ไม่อยากเจ็บเหน็บหนาวร้าวร้างรา
ไม่อยากฆ่าหัวใจเซ่นไฟรัก.
29 สิงหาคม 2550 16:12 น.
Salukphin
ฝนพร่างพรมโปรยปรายสายชื่นฉ่ำ
ดินอิ่มน้ำฉ่ำชุมชื่นคืนพฤกษา
สกุณาร่าเริงร้องก้องพนา
ทั่วผืนป่าครื้นเครงเพลงพงไพร
เอนกายซุกซบไอพิงไหล่กว้าง
คนเคียงข้างรับขวัญร้อยหวั่นไหว
พร้อมสัญญาว่ารักมั่นมิปันใจ
หนึ่งคำในสัญญาหน้าฝนพรำ
29 สิงหาคม 2550 15:40 น.
Salukphin
จำคำรักถักลวงทรวงหวั่นไหว
ยากตัดใจลบเลือนร้าวและหนาวเหน็บ
ด้วยใจกร่อนอ่อนไหวแม้ปลายเล็บ
ยากกักเก็บอดีตกรีดรอยใจ
ที่ทำได้ในวันนี้นี่ชาเฉย
มิเอื้อนเอ่ยอาลัยช้ำซ้ำหม่นไหม้
ปิดสลักลงดาลขานความนัย
ซุกซ่อนไว้ในความเหงาใต้เงาลวง.
25 สิงหาคม 2550 18:00 น.
Salukphin
ใจของฉันมันร้าวหนาวเหน็บนัก
กลัวอกหักรักขมห่มหนักหน่วง
กลัวแรงฤทธิ์พิษสวาทวาดลมลวง
กลัวโดนล้วงเยื่อใจไปทำลาย
กลัวจนขวัญหวั่นไหวกลัวใจอ่อน
กลัวถูกต้อนซ้อนกลรักผลักแพ้พ่าย
กลัวจนใจไหวหวาดขลาดอับอาย
กลัวทำร้ายสายใจใยรักพัง.
22 สิงหาคม 2550 06:25 น.
Salukphin
จะฝากรักฝากใจใช่คือฝาก
เพียงลมปากเอ่ยไปใจเสแสร้ง
ช่างกระไรใจดำทำเคลือบแคลง
หวังเติมแต่งหว่านกลมนต์มายา
หนึ่งน้ำคำพร่ำอ้อนวอนฝากสาว
แท้คือหนาวน้ำใจไร้เสน่หา
หวังเกาะแกะแทะโลมโน้มศรัทธา
ใช้เงินตราตีค่าทรามหยามย่ำยี
สองเพื่อตำแหน่งแข่งขันกระนั้นหรือ
ยอมยุดยื้อยืดกายขายศักดิ์ศรี
หลอกคนรักเกลือกกลั้วมั่วราคี
ความสาวพลีเพื่อเจ้านายชายคนรัก
สามสมเพชเวทนาใจมนุษย์
คงถึงจุดไร้ศีลธรรมนำเป็นหลัก
ถมกิเลสเศษตัณหาน่าเอียนนัก
ใจขอพักเพื่อเติมแรงแต่งความดี
แม้กำลังเล็กน้อยด้อยอ่อนหัด
คงยืนหยัดศรัทธาในหน้าที่
เพื่อจรรโลงสังคมไทยในยุคนี้
ให้สตรีมีคุณค่ามารักนวล.